ال اس دی و اکستازی

ال اس دی نخستین دارویی است كه در گروه توهم زاها قرار گرفت اولین بار در سال ۱۹۳۸ توسط شیمی دان سوئیسی بنام دكتر هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال ۱۹۴۳ زمانی كه بصورت اتفاقی توسط دكتر هافمن مصرف شد مشخص گردید

● ال.اس.دی (LSD)

ال.اس.دی نخستین دارویی است كه در گروه توهم زاها قرار گرفت. اولین بار در سال ۱۹۳۸ توسط شیمی‌ دان سوئیسی بنام دكتر‌هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال ۱۹۴۳ زمانی كه بصورت اتفاقی توسط دكتر‌ هافمن مصرف شد مشخص گردید. این ماده در دهه ۱۹۶۰ شهرت خاصی پیدا نمود و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم كاسته شد لیكن در دهه ۱۹۹۰ مجدداً در میان دبیرستانیها و دانشجویان شهرت پیدا كرد واین ماده بعنوان ابزار جنبش ضد فرهنگ در غرب مورد استفاده قرار گرفت.

▪ مقاومت داروئی

این نكته‌حائز اهمیت است كه به مرور زمان و با استفاده مكرر از این ماده ایجاد مقاومت داروئی می‌كند و لذا برای ایجاد احساس اولیه از دوزه‌های بالاتری می‌بایست استفاده شود.

▪ مدت اثر

‌تاثیرات روانی ۶۰-۳۰ دقیقه پس از مصرف ماده شروع می‌شود و حدوداً ۱۲ ساعت باقی می‌ماند. اوج این تاثیرات حدوداً ۵ ساعت پس از مصرف ال اسی دی می‌باشد. تاثیرات روانی این ماده وابسته به وضعیت جسمی‌فرد مصرف كننده ونیز محیط فیزیكی كه فرد در آن قرار دارد می‌باشد.

▪ روشهای سؤ مصرف

این ماده غالباً درفرم قرص و یا كاغذ خشك كن یافت می‌شود كه غالباً همراه الكل و یا آب بلعیده می‌شود.

▪ اثرات

LSD اثرات آگونیستی و آنتاگونیستی در سطح گیرنده‌های سروتونینی از خود نشان می‌دهد همچنین فرضیه دیگری براین باور است كه LSD موجب افزایش فعالیت درغشاء مغزی و قسمت جلوی مغزی (limbic Forebrain) می‌شود.

▪ مصرف بیش از اندازه (Overdose)

موجب میدریاز, افزایش فشار خون خفیف، تپش قلب (تاكی كاردی) و ندرتاً افزایش دمای بدن ( هیپرترمی‌)و از نظر رفتاری استعمال كننده ممكن است درونگرا ویا مضطرب شود. تاثیرات نامطلوب غالباً در افراد تازه كار یا افرادیكه اشتباهاً LSD مصرف نموده اند حادث می‌شود.

● اکستازی

برای اولین بار در سال ۱۹۱۲ توسط یك شركت آلمانی بعنوان داروی اشتها زا ساخته شد. استفاده غیر قانونی در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در آمریكا رایج شد.‌MDMA غالباً به همراه مواد دیگر استفاده می‌شود، ولیكن به ندرت همراه با الكل از آن استفاده می‌شود چرا كه برخی براین باورند كه الكل اثر آن را خنثی می‌سازد. استفاده از این ماده بیشتر در اماكنی‌چون كلوپهای شبانه،‌میهمانیهای آخرشب و در كنسرتهای موزیك راك رایج است. در دهه ۱۹۷۰ این دارو توسط برخی روانشناسان آمریكایی جهت تسهیل روان درمانی استفاده می‌شد. این ماده در حال حاضر هیچ استفاده پزشكی ندارد.این ماده باعث ایجاد وابستگی جسمی و روانی می‌شود گرچه این وابستگی به اندازه هروئین و كوكائین نمی‌باشد.

▪ تحمل داروئی(Tolerance)

مصرف اكستسی با ایجاد پدیده تحمل همراه است.

▪ مدت اثر

‌مدت اثر این ماده ۶-۴ ساعت است.

▪ تحمل داروئی

مصرف اكستسی با ایجاد پدیده تحمل همراه است.

▪ روشهای سژ مصرف

این ماده در فرم قرص و كپسول موجود است و از راه خوراكی استفاده می‌شود.

▪ تأثیرات

استعمال كنندگان این ماده می‌گویند، این ماده احساس بسیار مثبتی را ایجاد می‌كند،‌حس نزدیكی به دیگران، از بین رفتن اضطراب و ایجاد آرامش فوق العاده را نیز بدنبال دارد.همچنین نیاز به غذا خوردن،نوشیدن وخواب را از بین برده و لذا به فرد تحمل شركت در میهمانیهای ۳-۲ روزه را می‌دهد و لذا دربرخی موارد ایجاد فرسودگی بیش از حد به همراه كم آب شدن بدن (dehydration) می‌كند. از اثرات دیگر این دارو می‌توان به تهوع،‌توهم،‌تب و لرز،‌تعریق، لرزش اندامها،‌دردهای عضلانی و تاری دید اشاره نمود.

▪ مصرف بیش از اندازه (Overdose)

استفاده مقادیر بیش از حد این دارو موجب‌فشارخون بالا،‌بیهوشی، حملات اضطرابی, تشنج و تب‌ می‌شود. این حالت به دلیل احتمال اختلال در عملكرد قلب می‌تواند مرگبار باشد.

▪ ترک (Withdrawal)

این دارو درصورتیكه پس از مدتی استفاده نشود ایجاد اضطراب، حالت شك و تردید، وافسردگی می‌نماید.