هراس مربیان در فوتبال اسپانیا

رقابت های لالیگا به نیم فصل خود نزدیک می شود و در این میان ۳ مربی نیمکت خود را علیرغم میل خود ترک کرده اند «آبل رسینو» لوانته را اوایل اکتبر ترک کرد, چند هفته بعد «کیکه سانچزفلورس» از والنسیا رانده شد و هکتور کوپر هم در اوایل دسامبر از سوی بتیس چنین وضعیتی را تجربه کرد

رقابت های لالیگا به نیم فصل خود نزدیک می شود و در این میان ۳ مربی نیمکت خود را علیرغم میل خود ترک کرده اند. «آبل رسینو» لوانته را اوایل اکتبر ترک کرد، چند هفته بعد «کیکه سانچزفلورس» از والنسیا رانده شد و هکتور کوپر هم در اوایل دسامبر از سوی بتیس چنین وضعیتی را تجربه کرد. خوآنده راموس هم از سویا خداحافظی کرد؛ البته وقایعی که در تاتنهام به وقوع پیوست، علت اصلی این خداحافظی بود اما موضوع بحث ما تنها مربیان هستند، اشخاصی که اخراج شده اند یا با رضایت طرفین، باشگاه را ترک نموده اند؛ گرچه دلیل آن دریافت پیشنهادهای بهتر از سوی باشگاه های دیگر نبوده است. مربیان دیگری در ابتدا و انتهای جدول لالیگا این فشار را از سوی باشگاه های خود احساس می کنند. با این پیش زمینه، احتمال خداحافظی بعضی از مربیانی که در ذیل می آوریم، وجود دارد:

● بارسلونا - فرانک ریکارد

آبی و اناری ها بارها از حس اعتماد و ایمان خود نسبت به ریکارد صحبت کرده اند و ممکن است بعضی از آنها واقعاً به آنچه می گویند عمل کنند اما این حقیقت که موقعیت مرد هلندی در نوکمپ استحکام گذشته را ندارد، غیرقابل انکار است. شروع سؤال برانگیز رقابت های لالیگا که با بازی های ضعیف این تیم همراه بود و مشکلات هر روزه کادر فنی و مدیران بارسا، بیش از هر کسی سرمربی این تیم را تحت فشار قرار داده است. چیزی که خوراک بحث داغ هر روز رسانه های اسپانیایی مانند روزنامه «دیاریو اسپورت» را تأمین کرده است. طبق گزارش ها، پیش از کریسمس این روزنامه به احتمال حضور خوزه مورینیو و حتی ارنستو دلاوارده به عنوان جانشین ریکارد اشاره کرده اما به دلایلی این احتمالات عملی نشد! یا شاید هم اعمال آن به بعد موکول گردید. شاید لیگ قهرمانان فرصتی برای نجات مرد هلندی باشد که کم کم از قهرمانی در لالیگا چشم پوشیده است. به هر حال بارسا در شرایطی نیست که بدون در نظر گرفتن جوانب، مربی خود را اخراج کند؛ حداقل تا زمانی که شخص مناسبی را برای این پست پیدا نکرده باشد.

● والنسیا - رونالدکومان

کومان در گذشته برای بارسلونا بازی می کرد اما مشکلاتی که او در والنسیا با آن روبرو است این احتمال را که باشگاه بارسلونا از وی دعوت به عمل آورد را مردود می سازد. تیم تحت مربیگری کومان تیمی است که فلورس در اوایل فصل به او سپرده است؛ تیمی با روحیه پیروزی بسیار پایین که هر روز بدتر می شود! فلورس به دلیل اجرای فوتبال ضعیف از سمت خود برکنار شد اما حضور کومان هم شرایط را عوض نکرد. تساوی صفر بر صفر خانگی مقابل لوانته بیانگر این واقعیت بود که مشکل والنسیا با تعویض مربی برطرف نشده است. پس از چند ماه مربیگری و بازنشسته کردن ۳ بازیکن قدیمی هنوز پیشرفت چشمگیری حاصل نشده بود و نگاه های پرسش آمیز هواداران همه جا به دنبال کومان بود. به هرحال میزان استحکام موقعیت کومان به بحران هایی که با آن روبرو است بستگی دارد و باید دید چه تدابیری برای حل این بحران ها در زمین «مستایا» پیدا می کند.

● رئال زاراگوسا - ویکتور فرناندز

زاراگوسا تابستان پرمشغله ای را در بازی های مقدماتی لیگ قهرمانان گذرانده بود. گرچه هدف اصلی این تیم در فصل گذشته راهیابی به جام یوفا بود اما به این هدف هم نرسید. زاراگوسا در جایگاه دهم جدول لالیگا قرار داشت، نزدیک ریسینگ و مورسیا! و پس از شروع بحث برانگیز رقابت ها، در اروپا هم به موفقیتی دست نیافت و حذف زودهنگام این تیم در دور اول رقابت های جام یوفا به وسیله «آریس» تیم یونانی حاضر در این بازی ها، هواداران را به کلی ناامید کرد.

همه این اتفاقات ویکتور فرناندز را تحت فشار قرار داده است. مشکلات جدی ناشی از مصدومیت ها و ضعف در خط دفاعی، تیم را فلج کرده بود و بدتر از آن غیبت طولانی «ماتوزالم» بازیساز این تیم بر نگرانی های هر روز مربی افزود.نشانه هایی از بهبودی شرایط تیم در دیدار مقابل رئال مادرید قابل مشاهده بود اما عدم توانایی در استفاده از موقعیت های گلزنی پیش روی تیم و خوش شانسی رئال از دارا بودن دروازه بانی مانند کاسیاس، اضطراب های فرناندز را افزایش داد، اضطرابی که ممکن است او را مجبور به خداحافظی ناخواسته از تیم کند.

● رکرتیوو - ویکتور مونوز

این تیم یکی از کمترین بودجه های لالیگا را در اختیار دارد، بنابراین انتقاد از هر گونه سوء مدیریت و مربیگری در این تیم باید با دقت انجام شود. ویکتور مونوز ۶ بازی بدون حتی یک پیروزی را پشت سر گذاشت؛ موضوعی که خشم هواداران را برانگیخت و تیم را ناچار به سقوط به ته جدول کرد. در چنین وضعیتی خطر رانده شدن مونوز بیش از هر مربی دیگری است.

● اوساسونا - خوزه آنخل زیگاندا

اوساسونا فصل گذشته به مرحله نیمه نهایی جام یوفا رسید و البته از اینکه در میانه جدول لالیگا جای داشت، راضی بود اما این بار هیچ کدام از شرایط فصل گذشته را ندارد. بدتر از آن باخت ۴ بر ۲ هفته گذشته مقابل مایورکا در جام حذفی بود که باعث ناامیدی هواداران شد اما شاید عاملی در ایجاد انگیزه برای تیم باشد تا با جدیت بیشتری در رقابت های لالیگا حضور یابد. با وجود مصدومیت های فراوان و بازی ضعیفی که مردان این تیم در زمین ارائه می دهند، خطر برکناری «زیگاندا» افزایش می یابد.

● دپورتیوو - میگل آنخل لوتینا

دپورتیوو همیشه درگیر مشکلات بوده اما اکنون به نظر می رسد لوتینا عمده ترین مشکل باشگاه است. پس از شکست دردناک ۳ بر صفر روز یکشنبه مقابل آتلتیکو، لوتینا پذیرفت که تیمش فاقد روحیه لازم برای پیروزی بوده است. در واقع تیم برای هفته های متوالی دچار این وضعیت بود. مردان ریازور اوایل فصل بازی های خوبی ارائه دادند اما در نتیجه گیری موفق نبودند و این روزها آنقدر ضعیف شده اند که پیروزی رؤیایی آنها دست نیافتنی به نظر می آید. قسمت اعظم مشکلات ناشی از عدم اعتماد به نفس در روحیه تیمی است. لوتینا مربی است که با تیم هایی که در منطقه بحرانی جدول هستند، پیوند خورده و تجربه های اینچنینی زیادی داشته است و این همان عامل استحکام بخش نیمکت لوتینا است. با این حال این مربی همچنان در منطقه خطر قرار دارد.

● لوانته - لوئیجی ده بیازی

مربی یک تیم ته جدولی بودن معمولاً به این معنا است که پایه های صندلی مربی مذکور به شدت متزلزل است اما لوئیجی ده بیازی موقعیتی مستحکم تر از سایر همکاران خود در سایر تیم ها دارد. مرد ایتالیایی اخیراً جانشین «آبل رسینو» مربی سابق این تیم شده بود با این امید که تیم را از مهلکه ای که در آن گرفتار بود، برهاند. این امید با تساوی هفته گذشته لوانته مقابل والنسیا و قدمی به جلو در جام حذفی تا حدودی تقویت شد اما فشار با شکست یک بر صفر در خانه مقابل دپورتیوو تنها پیش از آغاز تعطیلات بر «ده بیازی» وارد شد و تعطیلات مربی را با نگرانی ها و اضطراب های زیادی درهم آمیخت. این حقیقت که تیم از ۲۵ نوامبر تا کنون به هیچ بردی دست پیدا نکرده، هم مربی، هم تیمش و از همه مهمتر هواداران لوانته را آزار می دهد اما به نظر می رسد باشگاه از سرنوشت خود در پایان فصل پیش از آمدن د ه بیازی آگاه بوده است. بدتر از آن مشکلات مالی باشگاه است که فشار ناشی از شکست های اخیر را چندین برابر می کند، با این حال به نظر می رسد ده بیازی ماندنی تر از سایر مربیان بازنده لالیگا باشد.