۴ توصیه به تک‌والدها

وقتی یکی از والدین به دلیل طلاق یا فوت همسر، مسوولیت بچه‌ها را بر عهده می‌گیرد و تک‌والد می‌شود، مشکلات زیادی خواهد داشت که جنس آن منحصر بفرد است...

وقتی یکی از والدین به دلیل طلاق یا فوت همسر، مسوولیت بچه‌ها را بر عهده می‌گیرد و تک‌والد می‌شود، مشکلات زیادی خواهد داشت که جنس آن منحصر بفرد است...

آمارها نشان می‌دهد اغلب تک‌والدها مادر هستند چون مردان یا خود تمایل ندارند به‌تنهایی از بچه‌ها نگهداری کنند یا خانواده آنها را از پذیرش این مسوولیت سنگین معاف می‌کند. به تک‌والدها توصیه‌هایی دارم:

۱) نگویید هم پدر بچه‌ها می‌شوم و هم مادرشان. هیچ قولی به بچه‌ها یا خانواده‌تان ندهید که بعد باعث دردسرتان شود. بیشتر پدر یا مادرهایی که فرزندانشان را به تنهایی بزرگ می‌کنند، نمی‌توانند خوب از عهده ایفای نقش جنسیتی والد مخالف و تاثیری که این نقش روی بچه‌ها دارد، برآیند. مادر نمی‌تواند برای بچه‌هایش نقش پدر را بازی و جای خالی او را پر کند. پدر هم هرچه تلاش کند، نمی‌تواند حس عاطفی و امنیتی که بچه‌ها از مادر می‌گیرند، به آنها بدهد.

۲) والدی که ازدواج نمی‌کند و به تنهایی سرپرستی بچه‌ها را بر عهده می‌گیرد، نمی‌تواند رابطه خاص والد و فرزندی با بچه‌هایش داشته باشد، چون دختر بزرگ‌تر یا پسر بزرگ‌تر او درگیر مسوولیت‌هایی می‌شوند که جزو وظایف والد دیگر است و همین نقش جدیدی که به آنها تحمیل می‌شود، به ضرر رابطه والد و فرزندی است. نکته دیگر این است که خیلی از مادران تنها، ناخواسته سر بچه‌ها منت می‌گذارند که من از خودم گذشتم و شما را بزرگ کردم و این هم مشکلاتی را به بچه‌ها تحمیل می‌کند.

۳) فرقی که والد همسر از دست داده با تک‌والدی از خانواده متلاشی شده به دلیل طلاق دارد، این است که متاسفانه مردم و جامعه به بچه‌های طلاق به چشم آسیب اجتماعی می‌نگرند، اما نگرش به بچه‌هایی که یکی از والدینشان فوت شده، کاملا مثبت است. نگاه جامعه به یک مرد یا زن بیوه با نگاهی که به زن یا مرد مطلقه دارد هم کاملا متفاوت است. این می‌تواند برای این خانم که همسر خود را از دست داده‌اند، مطلوب باشد چون می‌تواند از حمایت شبکه‌ای دیگران برخوردار شود.

۴) به نظر من برای شما در نقش یک والد جوان بهتر است با داشتن بچه‌های خردسال، ازدواج مجدد کنید چون برای بچه‌ها مطلوب‌تر است. بچه‌های شما به نقش جنسیتی نیاز دارند و هر چه تلاش کنید، به تنهایی نمی‌توانید نیاز به آن را در بچه‌ها برطرف سازید. اگر در سن میانسالی بودید و بچه‌هایتان بزرگ‌تر بودند (نوجوان بودند)، شاید چنین توصیه‌ای به شما نمی‌شد چون ممکن بود حس ‌کنند با ازدواج شما، علاوه بر پدر، شما را هم از دست خواهند داد و سرسختانه برخورد ‌کنند. به هر حال به این توصیه فکر کنید و هر وقت از نظر روانی شرایط مطلوبی داشتید، مشاوره بگیرید.

دکتر بدری‌سادات بهرامی

روان‌شناس، مدرس دانشگاه