دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
شهری که آن شهر من نیست
من در آسیا، ایران، تهران به دنیا آمدهام؛ البته هوای تهران در زمان تولد من بهتر بود و مدتی است که هر روز تهران را کمتر از روزهای پیش میشناسم. تهران شهری خطخطی شده و گویا کسی پاککنی را برداشته و تمام خاطرات و خانههای قدیمی شهر را پاک میکند.
یادم است که گذشته ها مقابل پارک ملت، یک باغ وحش بود و سر آن کوچه باغ وحش، مجسمه دو شیر قرار داشت، ولی پاک کن ها به شیرهای مجسمه ای هم رسید و آن یادگاری را از میان برد. خلاصه آن که اینجا دیگر تهران ما نیست و ما بچه تهرانی بودیم که اینقدر شلوغ نبود.
برای دوری از تهران غریبه شده مجبوریم که از آن فرار کنیم و حرفه بازیگری و کارگردانی ام مرا در این فرار یاری کرده و حتی موجب شده که نقاط زیاد و البته عجیبی از ایران عزیز را ببینم. مثلا چند سال پیش در مسیر شهرکرد به شیراز، با روستایی به نام بهشت گمشده مواجه شدم، روستایی بسیار زیبا و خلوت تا جایی که حتی کمی ترس برمان داشته بود.
ما عادت کرده ایم دائم به مکان هایی سفر کنیم که دفعات قبل نیز به آنجا رفته بودیم و به ما خوش گذشته بود، ولی باید این عادت ها را شکست. این بار مقصدتان را عوض کنید، باور کنید شاید بیش از گذشته در این محل جدید به شما خوش بگذرد.
علاوه بر این، ما نباید برای سفرهایمان فقط به دیدن شهرها بسنده کنیم، می شود براحتی چند ملحفه پشت ماشین گذاشت و در یکی از اتاق های روستاییان که آدم های بسیار خوبی هستند، اقامت کرد و آن وقت تجربه کرد که دیگر مردم چگونه زندگی می کنند. مثلا یک بار به روستای زیبا و بکر سنجگان در میان قم و اصفهان بروید. این روستا میان چند دره قرار گرفته که حتی موبایل هم آنتن نمی دهد.
یا حتی می توانید به روستای کندوان بروید. یک بار به کسی گفتم که اکنون در کندوان هستم، گفت: منظورت شماله دیگه؟ یعنی بعضی از ما حتی محدوده روستای کندوان را نمی شناسیم. این روستا در اطراف تبریز قرار دارد. در دنیا کلا سه روستای سنگی هست: در آمریکا، ترکیه و ایران. دو روستای اول، مسکونی نیستند، ولی کندوان در ایران هنوز هم مسکونی است و چقدر خوب که کسی اجازه خرید و فروش در این منطقه ندارد.
من تعجب می کنم که بعضی از افراد به دبی می روند؛ جایی که نه فرهنگ دارد و نه تاریخ. من را هم به دبی دعوت کرده اند، ولی اصلا خوشم نمی آید که به آنجا بروم. گردشگری ما باید بیش از اینها عمل کند. مگر می شود در ایرانی که سرای ماست، دیدن پاسارگاد یا تخت جمشید لذتبخش نباشد؟ با وجود این همه زیبایی در ایران، نیازی نیست که پولمان را در جیب خارجی های دبی بریزیم.
یکی از کمبودهای گردشگری ما کمبود یا عدم وجود نقشه و راهنماست. توریست های فرهنگی به هر کشوری که می روند معمولا یک کتاب دردست دارند و براساس آن، نقشه راه، رستوران ها و محل های اقامت باقیمت و کیفیت مناسب و... را می یابند، ولی ما همین طوری به سفر می رویم. در حالی که برای سفر رفتن، وجود راهنما ضروری است. باید قبل از سفر جستجو کرد و اطلاعات و شناخت کافی به دست آورد. این گونه درمی یابیم که واقعا این مصرع درست است که: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی. و من واقعا به پخته شدن انسان در سفر باور دارم.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران صادق زیباکلام مجلس شورای اسلامی مجلس مجلس دوازدهم انتخابات انتخابات مجلس انتخابات مجلس دوازدهم دولت انتخابات مجلس شورای اسلامی ستاد انتخابات کشور دولت سیزدهم
قتل شیراز سیل تهران هواشناسی فضای مجازی شهرداری تهران زلزله سازمان هواشناسی پلیس وزارت بهداشت سلامت
سایپا خودرو حقوق سربازان قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا گاز بازار خودرو حقوق بازنشستگان نمایشگاه نفت ایران خودرو بانک مرکزی
نمایشگاه کتاب نمایشگاه کتاب تهران کتابخانه کتاب جشنواره فیلم فجر دفاع مقدس سینمای ایران تلویزیون رضا عطاران سینما نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران تئاتر
فناوری کره زمین
اسرائیل غزه فلسطین جنگ غزه روسیه آمریکا حماس افغانستان سازمان ملل اوکراین رفح نوار غزه
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید لیگ برتر بازی هوادار باشگاه پرسپولیس لیگ برتر فوتبال ایران لیگ برتر ایران سپاهان باشگاه استقلال
هوش مصنوعی شفق قطبی خورشید مریم میرزاخانی ایلان ماسک تبلیغات ناسا اپل نوآوری گوگل
رژیم غذایی درمان و آموزش پزشکی دیابت فشار خون قهوه بارداری افسردگی