مدیریت بیماری اعضای خانواده به دو دلیل نباید با بیمارمان همدردی کنیم

همدردی یا همدلی
این دو واژه در بسیاری از مواقع به اشتباه به جای یکدیگر به کار می روند در حالی که تفاوتی بنیادین با یکدیگر دارند همدردی یعنی ابراز تاسف و ناراحتی بدون درک صحیح از موقعیت بیمار و همدلی یعنی تلاش برای دیدن دغدغه های بیمار از نگاه وی همان طور که از تعاریف متوجه شده اید همدردی نمی تواند منجر به ایجاد یک رابطه کاربردی با بیمار گردد ابتدا اجازه دهید تا توضیحات بیشتری را در خصوص همدردی بدهیم تا اشتباها آن را به جای همدلی به کار نبریم

بیماری و بیمار شدن به خودی خود ناراحت کننده است و بدتر از آن بیمار گشتن افرادی که ارتباط عاطفی قوی با آن ها داریم یکی از سخت ترین اتفاقات زندگی خواهد بود.همگی تمایل داریم اطرافیانمان را بدون هیچ گونه ناراحتی در صحت و سلامتی ببنیم و قادر به تحمل کوچکترین درد و رنج آن ها نخواهیم بود.بنابراین با توجه به حساسیت رابطه ما با اعضای خانواده نحوه ی برخورد ما با آنها در زمان بیماری بسیار حائز اهمیت است.

همدردی یا همدلی؟

این دو واژه در بسیاری از مواقع به اشتباه به جای یکدیگر به کار می روند در حالی که تفاوتی بنیادین با یکدیگر دارند. همدردی یعنی ابراز تاسف و ناراحتی بدون درک صحیح از موقعیت بیمار و همدلی یعنی تلاش برای دیدن دغدغه های بیمار از نگاه وی.همان طور که از تعاریف متوجه شده اید همدردی نمی تواند منجر به ایجاد یک رابطه کاربردی با بیمار گردد.ابتدا اجازه دهید تا توضیحات بیشتری را در خصوص همدردی بدهیم تا اشتباها آن را به جای همدلی به کار نبریم.

همان طور که گفته شد همدردی ناشی از درک نادرست نسبت به موقعیت بیمار است که این امر در غالب اوقات دردسرساز خواهد شد.به این معنی که با به کارگیری روش نادرست همدردی،امکان دارد در برخورد با یکی از عزیزانمان که در بستر بیماری است به صورت کاملا افراطی برخورد نماییم و به گونه ای رفتار کنیم که گویی خودمان بیمار شده ایم.

این دیدگاه شاید در کوتاه مدت تاثیر چندانی نداشته باشد ولی در دراز مدت اثر مخربی را بر سلامت ما خواهد گذاشت. این نتیجه مخرب زمانی خود را بیشتر نشان می دهد که بیماری سخت و صعب العلاجی در میان باشد.در این مواقع در صورت عدم درک درست و افراط در ابراز احساسات با بیمار،ما نیز از شرایط روحی خوبی برخوردار نخواهیم بود که این امر بر سلامتی جسم و روان ما تاثیر منفی خواهد گذاشت.در ضمن اگر انگیزه و روحیه لازم را نداشته باشیم مطمئنا قادر نخواهیم بود تا منبع انرژی و امید به بیمار باشیم بنابراین محروم نمودن بیمار از دریافت روحیه نیز جنبه دیگر مضرات همدردی است.

پس به دو دلیل همدردی نکنیم:

1)همدردی آسیب های جسمی و روحی زیادی را ایجاد می نماید

2)بیمار را از یک منبع انگیزه محروم نموده ایم.

البته بعد دیگر همدردی، داشتن ارتباط سطحی با بیمار است که آن نیز به دلیل درک نادرست از شرایط بیمار ناشی می شود.که با توجه به صمیمیتی که در بین اعضای خانواده وجود دارد،وقوع این اتفاق نادر است.

همدلی در برخورد با بیماری اعضای خانواده چگونه باید باشد؟

پس از توضیحاتی که در خصوص همدردی داده شد به همدلی می پردازیم که روش ارجح در برخورد با بیماران است.همان طور که گفته شد در همدلی ما درک درستی از شرایط بیمار داریم.

البته ذکر این نکته نیز ضروری است که برای چنین درکی نیاز به تجربه شرایط بیمار هستیم تا قادر باشیم از دیدگاه بیمار به این دغدغه ها نگاه کنیم ولی در برخی مواقع اوضاع اینگونه نیست و چنین تجربه ی ناخوش آیندی را نداریم.در این صورت توانایی گوش کردن و توجه نمودن به صحبت های بیمار نقش کلیدی را در همدلی با وی ایجاد خواهد نمود.یعنی اگر به صحبت های بیمار توجه لازم را داشته باشیم و به صورت فعال به دغدغه های وی گوش دهیم قادر خواهیم بود همدلی موثری را صورت دهیم.

پس در همدلی نیز توجه به یک نکته ضروری است:

گوش کردن فعال و توجه به دغدغه های بیمار

نحوه مدیریت خشم و کم حوصلگی در برخورد با بیماران

با وجود علاقه ای که به بیمار داریم احتمال خستگی از مراقبت مداوم و به دنبال آن کم حوصلگی به میزان زیادی وجود دارد.افراد بسیاری هستند که با وجود علاقه شدید به بیمار پس از مدتی خسته می شوند و دیگر اخلاق خوب و خوش رفتاری گذشته را ندارند.

یکی از کلیدی ترین بخش های ارتباط با بیمار همین قسمت است.به این خاطر که اگر بیمار متوجه کم حوصلگی و بی رغبت بودن ما گردد احساس اضافه بودن و مورد تایید نبودن به وی دست خواهد داد.این احساس منفی نه تنها روحیه بیمار را تحت تاثیر خود قرار می دهد بلکه اثرات مخربی بر روند درمان و بیماری وی خواهد داشت.

پس اگر یکی از عزیزانمان مدتی است که در خانه در بستر بیماری است و این موضوع فشار زیادی را به ما تحمیل کرده،مراقب کم حوصلگی و خشم خود باشیم.

بهترین راهکار برای مدیریت خشم،تصور نتایج و معایب تصمیم ما خواهد بود.در این رابطه ابتدا بررسی نماییم در صورت بروز نارضایتی خود،چه منافعی به دست می آوریم و در کنار آن چه مضراتی متوجه خود و بیمار خواهد گشت.که البته در اغلب اوقات پس از بررسی کلیه جوانب سعی در کنترل خشم خود خواهیم نمود پس همواره تلاش کنیم تمام جوانب را بررسی نماییم.

در پایان جهت مدیریت بیماری اعضای خانواده چه اقداماتی را انجام دهیم؟

1)همواره سعی کنیم با توجه به دغدغه های بیمار درک درستی از شرایط وی داشته باشیم و با او رابطه همدلانه ای را صورت دهیم

2)از همدردی بپرهیزیم زیرا با این کار در درجه اول به خود آسیب می رسانیم و همچنین بیمار را از داشتن یک منبع انرژی محروم می نماییم.

3)قبل از بروز خشم و کم حوصلگی در ابتدا دید کلی تری نسبت به شرایط بیمار داشته باشیم.

ارسلان صبامهر

سلامت نیوز