دوشنبه, ۱۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 3 February, 2025
مجله ویستا

آیا بیمار مبتلا به روان گسیختگی اسكیزوفرنی می تواند ازدواج كند


آیا بیمار مبتلا به روان گسیختگی اسكیزوفرنی می تواند ازدواج كند

همیشه روانپزشكان با پرسش های بیشماری از سوی بیماران و خانواده آنها درمورد ازدواج بیمار مبتلا به اسكیزوفرنیا كه در سن ازدواج قرار دارد, مواجه هستند در این گونه موارد , متخصص , متناسب با تجارب خود و بررسی زمینه های فرهنگی, اجتماعی و اقتصادی بیمار توصیه های لازم را به عمل می آورد

همیشه روانپزشكان با پرسش های بیشماری از سوی بیماران و خانواده آنها درمورد ازدواج بیمار مبتلا به اسكیزوفرنیا كه در سن ازدواج قرار دارد، مواجه هستند. در این گونه موارد ، متخصص ، متناسب با تجارب خود و بررسی زمینه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بیمار توصیه های لازم را به عمل می آورد. در پس این سوالات انگیزه های متفاوتی نهفته است.

خانواده بیمار دغدغه های متعددی دارد:

- آیا پس از فوت والدین كسی هست كه از بیمار مراقبت كند؟

- آیا می شود با ازدواج، بیماری را درمان و یا متوقف كرد؟

- آیا تأمین نیاز جنسی بیمار در بهبودی وی مؤثر است؟

- آیا مجرد بودن باعث بیماری او شده است؟

بیمار نیز اشتغالات فراوان درخصوص ازدواج دارد:

- والدین و آشنایان خیلی اصرار به ازدواج من دارند. نمی دانم اقدام كنم یا نه ؟

- آیا ازدواج برای وضعیت روانی من مفید است؟

- فكر ازدواج من را نگران می كند ؛ آیا این نگرانی به حالم مضر است؟

- دلم می خواهد ازدواج كنم آیا كسی حاضر است همسر من شود؟

- آیا این بیماری مانعی برای ازدواج من هست؟

در این مقاله ی مختصر ، سعی می شود به ابهامات فوق پرداخته شده و در حد امكان راهكارهای عملی به بیماران و خانواده آنها ارائه شود. ابهامات بیشتر را می توانید از متخصصین و پزشك معالج خود جویا شوید.

قدم اول: برای یافتن پاسخ سؤالات خود ابتدا بهتر است مهمترین ابهام خود و یا بیمار خود را روشن كنید. در این جا سه حالت اساسی طرح می شود:

حالت ۱: بیمار قصد دارد بچه دار شود و مانند سایر افراد جامعه خانواده تشكیل دهد.

حالت۲: نیاز جنسی ، مهمترین مشكل بیمار است ولی او قصد تشكیل خانواده مجزا را ندارد.

حالت۳: بیمار قصد ازدواج ندارد ولی پدر و مادر برای تأمین مراقبت از بیمار برای سال های آینده قصد دارند او را متأهل كنند.

قدم دوم: برای این كه بدانیم فرزند بیمارما در كدام یك از حالات فوق قرار دارد توصیه می شود:

۱- با بیمار درخصوص ازدواج گفتگو كنید.

۲- با بیمار تا حد امكان روشن و شفاف صحبت كنید.

۳- سعی نكنید دریكی دو جلسه به نتیجه برسید، می توانید موضوع گفتگو را باز گذاشته و تا حصول نتیجه به مذاكره خود ادامه دهید.

۴- گفتگو را به صحنه ی بحث و بگو مگو نكشانید.

۵- سعی نكنید چیزی را به بیمار تحمیل كنید.

۶- صحبت و مذاكره در مورد ازدواج معمولاً با خجالت و رودربایستی همراه است، ولی بهتر است گام به گام ، مذاكرات شفاف تر شود.

۷- مذاكره در خصوص ازدواج، خصوصی و بدون حضور سایر اعضا خانواده و فرزندان باشد.

۸- حتماً لازم است به مكنونات قلبی بیمار پی ببرید و در گرفتن پاسخ و اخذ تصمیم عجله نكرده و فقط به پاسخ بله یا خیر از سوی بیمار اكتفا نكنید.

قدم سوم: پس از این كه خود را ( یا بیمار خود را) در یكی از حالات سه گانه قدم اول طبقه بندی نمودید، بهتر است به شرایط و مقدمات هریك از آنها توجه كنید:


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.