ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن مخلَد مروزی ابن راهویه

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۶۱ -۲۳۷/۲۳۸) قمری
محل تولد: مرو
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، محدث و فقیه شافعی
اهل مرو بود. وجه تسمیهٔ اسم او بدان سبب است که پدر راهویه ، ابراهیم ، در راه …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۶۱ -۲۳۷/۲۳۸) قمری
محل تولد: مرو
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، محدث و فقیه شافعی
اهل مرو بود. وجه تسمیهٔ اسم او بدان سبب است که پدر راهویه ، ابراهیم ، در راه مکه متولد شده بود. وی به عراق ، حجاز ، یمن و شام سفر کرد. احمد بن حنبل او را ستوده و گفته برای اسحاق در جهان نظیری نیست. احمد حنبل و یحیی بن معین و صاحبان "صحاح": بخاری ، مسلک ، ترمذی ، ابوداوود و نسائی از او حدیث نقل کرده‌اند. وی به همراه عده‌ای از محدثان در نیشابور به همراه امام رضا (ع) دیدار کرد و از امام حدیث "سلسلهٔ‌الذهب" را شنید. در مکه با شافعی مناظره کردو وی حافظهٔ شگفت‌انگیزی در حفظ حدیث داشت. چنان‌که گویند هفتاد هزار حدیث حفظ بوده است و دربارهٔ یکصد هزار حدیث مذاکره کرد ، لذا ذهبی او را به‌عنوان "سیٌد‌الحفٌاظ" نام برد. وی در پایان عمر در نیشابور ماندگار شد و در

همان‌جا درگذشت. در تاتریخ تولد و وفات وی اختلافاتی هست ، ابن خلکان تاریخ تولد او را بین ۱۶۱ تا ۱۶۳ق و وفاتش را میان ۲۳۷ تا ۲۳۸ می‌داند؛ در "طبقات‌الحنابله" تولد وی در ۱۶۶ و وفاتش در ۲۴۳ق ذکر شده است. از آثار او: "تفسیر"؛ کتاب "المسند"؛ کتاب ‌"السنن" ، در فقه.