گذری بر سرعت اینترنت در ایران

آیا جایی هستیم که باید باشیم

ایران در دستیابی به فناوری اینترنت پیشتاز منطقه بود، ولی امروزه کمتر کشوری در جهان وجود دارد که سرعت اینترنتی پایین‌تر از اینترنت ایران به کاربران خود ارائه کند. در اولین روزهای ورود اینترنت به ایران در مدت زمانی نسبتا کوتاه، این فناوری توانست جایگاه خود را میان مردم پیدا کند؛ ولی این رشد پس از مدت کوتاهی کند و کندتر شد. شاید نبود رقبای اصلی و کافی در عرصه رقابت و انحصار آن، این اتفاق را رقم زد.

کشور ما در قاره‌ای قرار دارد که سه رتبه اول پرسرعت‌ترین اینترنت‌های جهان از این قاره هستند. براساس آمارهایی که در سایت بلومبرگ منتشر شده است در رتبه اول، کشور هنگ‌کنگ قرار دارد که با اینترنت ۵۴/۱ مگابیتی خود در جهان خودنمایی می‌کند (برای درک سرعت آن کافی است بگوییم می‌توان در عرض چهار دقیقه یک فیلم با بالاترین کیفیت را دانلود کرد) و بعد از آن کره جنوبی با سرعت متوسط ۴۸/۸ و ژاپن با ۴۲/۲ مگابیت بر ثانیه قرار گرفته‌اند:

http://www.bloomberg.com/slideshow/۲۰۱۳-۰۱-۲۳/top-۱۰-countries-with-the- fastest-internet.html

در حالی که ایران با سرعت متوسط دانلود ۲/۲ مگابیت بر ثانیه در بین ۱۸۸ کشور رتبه ۱۶۸ را به خود اختصاص داده است .http:‌/‌‌/‌www.netindex.com‌/‌download‌/‌allcountries‌‌‌ پس واقعا اینترنتی که به‌عنوان پرسرعت خریداری می‌کنیم آنچنان هم پرسرعت محسوب نمی‌شود.

امروزه صحبت از اینترنت‌های چند گیگابیتی است. حدود دو سال پیش اینترنت با پهنای باند ۱۲۰ گیگابیت در ثانیه که توسط شرکت‌های سیسکو و تلیا ارائه شده است آزمایش موفقیت‌آمیز خود را پشت سر گذاشت. این آزمایش سرعت، براساس ساختار شبکه جهانی اینترنت پایه‌ریزی شد و به‌عنوان اتصال اینترنتی عمل خواهد کرد و مانند برخی پروژه‌ها یک اتصال داخلی بین چند نقطه نبوده و خدمات اینترنتی (نه اینترانتی) ارائه می‌کند.

آیا فناوری امروز جهان به ما امکان می‌دهد با این سرعت محدود به کار خود ادامه دهیم؟ امروزه جهان به‌سمت محاسبات ابری درحال حرکت است، به‌این مفهوم که پردازش‌ها و محاسبات از حالت محلی خارج شده و ازطریق اینترنت انجام می‌شود. نمونه این حرکت روبه‌جلو را می‌توانیم در کنسول‌های بازی که بتازگی از سوی شرکت‌های سونی و مایکروسافت ارائه شده‌ مشاهده کنیم؛ محصولاتی که نیاز دارند به اینترنت متصل شوند. نسل جدید بازی‌های رایانه‌ای نیز پردازش‌های خود را ازسیستم کاربر به سرورهای پرقدرت منتقل کرده‌اند که به تبادل حجم زیادی از اطلاعات نیاز دارد.

این مساله در ارائه سرویس‌های تحت وب نیز نمود پیدا کرده است. سرویس‌هایی که استفاده از آنها در چند سال اخیر بسرعت درحال افزایش است و به‌نظر می‌رسد آینده وب نیز به همین صورت باشد؛ دنیایی بدون مرز در وب. در آن زمان به نصب نرم‌افزار به‌صورت محلی روی سیستم خود نیاز ندارید. در هر زمان هر سرویسی که بخواهید براحتی در وب به آن دسترسی خواهید داشت.

علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد رویای وجود سیستم‌های رایانه‌ای با قدرت پردازش نامحدود چندان هم دور از دسترس نباشد و این سیستم‌ها و سرویس‌ها فقط درصورت وجود خطوط ارتباطی با پهنای باند بالا امکان‌پذیرند.

اگر جهان با همین روند به‌سمت جلو حرکت کند آیا می‌توانیم خود را با آن وفق دهیم؟ برای این‌که جواب این پرسش را بیابید فکر کنید آیا رایانه‌هایی که در ده سال پیش خریداری کرده‌ایم امروزه قابل استفاده است؟ بسیاری از سیستم‌هایی که در ده سال گذشته تولید شده بودند، امروزه به‌علت پشتیبانی نشدن از سوی کارخانه تولیدکننده و توقف تولید قطعات، کارایی خود را از دست داده‌اند. به‌همین صورت می‌توانیم جهان را در دهه آینده متصور شویم. درحالی که جهان بسرعت در حال پیشروی است، قدم‌زنان به‌دنبال آنها خواهیم بود.

اکنون در ایران حدود ۴۲ میلیون کاربر اینترنت وجود دارد که بیش از نیمی از جمعیت کشور را شامل می‌شود. همین موضوع باعث شده ایران کماکان از نظر تعداد کاربر اینترنتی در جایگاه خوبی قرار داشته باشد. تعداد زیاد افراد مطلع از فناوری‌های روز می‌تواند ظرفیتی عظیم ایجاد کند. بهره‌برداری از این نیروی بالقوه مستلزم ایجاد بستر مناسب است.

محمدحسین کردونی