دغدغه شماره یك بودن

روزی كه لوئیز همیلتون به عنوان یك راننده آماتور وارد دنیای فرمول یك شد, هیچ كس فكرش را هم نمی كرد كه او بعد از گرندپری هفتم با ۱۰ امتیاز اختلاف نسبت به نفر دوم در صدر قرار داشته باشد

روزی كه لوئیز همیلتون به عنوان یك راننده آماتور وارد دنیای فرمول یك شد، هیچ‌كس فكرش را هم نمی‌كرد كه او بعد از گرندپری هفتم با ۱۰ امتیاز اختلاف نسبت به نفر دوم در صدر قرار داشته باشد.

اما مهم، نفر دومی بود كه پشت سر مرد انگلیسی قرار داشت؛ فرناندو آلونسو، قهرمان دو دوره قبلی رقابت‌ها. مرد اسپانیولی بدون شك نمی‌تواند این داستان را به راحتی بپذیرد.

او به مك لارن آمد تا نفر اول باشد اما پدیده‌ای چون لوییز همیلتون از ناكجا‌آباد سر درآورد و جلویش قد علم كرد.

داستان به همین‌جا ختم نشد. روزنامه «ماركا» با نیت وطن‌پرستی‌اش گزارشی را پیرامون دشمنی این دو نفر كار كرد كه گوشه‌ای از آن كاملا موضع‌گیری اسپانیایی‌ها نسبت به تیم مك لارن را نشان می‌دهد: «آلونسو به فضای بازتری احتیاج دارد. او در تیمی كه هشت سال است هیچ عنوانی به دست نیاورده، در خفقان قرار گرفته.

اعضای تیم مك‌لارن آنقدر مغرورند كه حاضر نیستند به انتقادات دیگران گوش كنند و از تجربیات دیگران بهره ببرند. انگار كه لازم نیست از كسی چیزی یادبگیرند.» اما این قصه سر دراز دارد. اولین نشانه‌های اعتراض به این وضعیت به روز شش آوریل در مالزی باز می‌گردد گرچه در آن رقابت‌ها آلونسو اول شد اما لوئیز گارسیا ابد، مدیر برنامه‌های مرد اسپانیولی همان موقع جنگ‌روانی را آغاز كرده بود، جایی كه جومك‌لارن را «ناجور» و طرفداری از همیلتون را به خاطر علاقه ران دنیس به او «جانبدارانه» خوانده بود.

اما این جو تا روز ۱۱ ژوئن و پیش از گرند‌پری مونرئال مسكوت مانده بود تا اینكه آلونسو دوباره در گفت‌وگویی با یك رادیو كانادایی بازهم به این داستان دامن زد: «از روز اول احساس كردم كه هیچ‌كس با من خوب نیست. من در تیمی انگلیسی یك هم‌تیمی انگلیسی دارم. مطبوعات انگلیسی هم با من مشكل دارند.»

اما انگار كاسه صبر ران‌دنیس هم لبریز شده بود. درست یك روز قبل از گرندپری ایندیاناپلیس در آمریكا، بازهم مطبوعات از قول آلونسو ادعایی تكان‌دهنده چاپ كردند، اینكه همیلتون تاكتیك‌های او را می‌دزدد. گرچه مرد اسپانیولی بعد از قهرمانی همیلتون در این پیست تمام این صحبت‌ها را رد كرد و این ادعا را شایعه‌ای بیش ندانست، اما بازهم نتوانست حس حسادتش نسبت به همیلتون را پنهان كند: «او تازه‌كار است و احتیاج دارد روز به‌روز بیشتر یادبگیرد، یادبگیرد كه من چطور روی پیست رانندگی می‌‌كنم. اما این دست خودش است كه از آنچه می‌بیند استفاده كند یا نه.»

همین مساله باعث شد تا روز یكشنبه هفته گذشته و بلافاصله پس از قهرمانی همیلتون در ایندیاناپلیس، ران دنیس، مدیر تیم مك‌لارن از توافقی با رانندگانش حرف بزند اینكه تنها زمانی حرف بزنند كه كنار هم حضور داشته باشند تا حواسشان جمع حرف‌هایی كه می‌زنند باشد.

دلیلش هم كاملا واضح است؛ رسانه‌ها غیرقابل اعتماد هستند و اینكه هرچیزی آلونسو و همیلتون درباره یكدیگر می‌گویند، از فضای اصلی‌اش خارج و اغراق شده می‌شود. جالب است كه دنیس روابط این دو را همواره صمیمی خوانده و از دوستی نزدیكشان حرف زده‌ است مثل اینكه با یكدیگر بسكتبال بازی می‌كنند و...

اما دنیای واقعی چیز دیگری را نشان می‌دهد. ادعاهای اخیر آلونسو در پیست ایندیاناپلیس نمودی عینی داشت؛ فضای حاكم بر ارتباط این دو نفر برخلاف گفته‌های ران‌دنیس نه دوستانه كه كاملا رقابتی است. در شرایطی كه آلونسو عقب‌‌تر از همیلتون قرار داشت، همواره از طریق رادیو با مسوولان حاضر در كابین مربوط به مك‌لارن در تماس بوده و از این مساله انتقاد می‌كرده‌اند كه از همیلتون سریعتر می‌رود و باید به او اجازه دهند تا از راننده انگلیسی جلو بیفتد اما با بی‌تفاوتی مسوولان ‌‌تیم روبه‌رو می‌شود.

او وقتی این بی‌‌توجهی را می‌بیند، سعی می‌كند خودش وارد عمل شود و در دور سی‌وهشتم آنقدر به همیلتون نزدیك می‌شود كه احتمال هر لحظه برخوردشان به وجود می‌آید. همین حركت می‌تواند انتقال ناگهانی آلونسو به PIT-STOP را توجیه كند. مسوولان مك‌لارن دلیلش را تمیز كردن لباس رانندگی و خنك شدن ماشین مرد اسپانیولی عنوان كردند اما باتوجه به تصمیم‌گیری سر خود آلونسو برای سبقت گرفتن از همیلتون می‌توان آن را نشانی از عصبانیت دانست.

● تولرانس؛ رمز موفقیت‌ آلونسو

واقعیت آن است كه آلونسو نمی‌تواند جلو افتادن همیلتون را ببیند. پس با این تفاسیر راه افتادن شایعه رفتن او از مك‌لارن چندان هم عجیب نیست. رسانه‌های ایتالیایی كه از نمایش وحشتناك كیمی رایكونن، جانشین شوماخر عصبانی هستند، او را به تیم فراری ارتباط داده‌اند اما واكنش مسوولان این تیم در نوع خودش جالب توجه است: «نه، مرسی! ما به چنین راننده‌ای احتیاج نداریم.»

آنها می‌دانند كه غرور بیش از حد مرد اسپانیولی می‌تواند آرامش تیمشان را به هم بزند. او یك سركش به‌تمام معناست. با وجود محدودیت‌هایی كه ران دنیس، مدیر مك‌لارن در مصاحبه‌های این دو نفر ایجاد كرده، گفت‌وگوی آلونسو با رادیو اسپانیا كه روز چهارشنبه انجام شد، می‌تواند جرقه جدیدی در راه آرامشی كه مك‌لارن به دنبالش است، بزند.

او دراین مصاحبه به صراحت از كاسته شدن بار سنگین حمایتی تیم از همیلتون بعد از شلوغ بازی‌های خودش گفته و اینكه رفتار مسوولین مك‌لارن بعد از حرف‌های او متعادل‌تر شده و «همه تیم خوشحالی واقعی‌شان را برای هر دو راننده نشان داده‌اند». اما بخش جنجالی این مصاحبه زمانی خودش را نشان داد كه آلونسو ادعا كرد هر جمعه او است كه ماشین همیلتون را آماده مسابقه می‌كند.

جالب اینجاست كه او روی این مساله تاكید دارد كه همیلتون نمی‌تواند خودش این‌كار را انجام دهد. ران دنیس بارها گفته كه داستان جنگ و دعواهای آیرتون سنا و آلن پروست در دهه ۸۰ و عضویتشان در تیم مك‌لارن پیش نخواهد آمد؛ زمانی كه اعتماد بین این دو نفر از بین رفت.

اما این رفتارهای سركشانه آلونسو شاید دنیس را از حرفی كه زده بازگرداند به خصوص كه پروست به عنوان نماینده یكی از دو عضو قبلی كه در شرایطی مشابه قرار داشتند به مسوولین مك‌لارن هشدار داده كه استفاده از دو ماشین مشابه برای آلونسو و همیلتون «اشتباه» است.

او در آخرین گفت‌وگویش با شماره روز چهارشنبه جریده «ال‌پائیس» چاپ اسپانیا با اشاره به این نكته می‌گوید: «در نهایت استفاده از دو ماشین مشابه به هر دو راننده ضربه می‌زند چون این مساله تنش‌های زیادی را برمی‌انگیزد.» اگرچه پروست در ادامه حرف‌هایش به برتری همیلتون اشاره می‌كند، اینكه مرد انگلیسی به خاطر اینكه وقت اضافه‌اش را صرف كار با اتومبیل‌های شبیه‌سازی شده مك‌لارن كه او را در شرایط واقعی مسابقه اما در دنیای مجازی كامپیوتر قرار می‌دهند، می‌كند: «این دستگاه‌های شبیه‌سازی شده به تكامل فوق‌العاده‌ای رسیده‌اند.

این دستگاه‌ها قابلیت آن را دارند تا شرایط جوی مثل باران، آسفالت خیس و هر چیزی را شبیه‌سازی كنند. همیلتون خیلی بیشتر از آلونسو با دستگاه‌های شبیه‌سازی كار می‌كند و سبك‌ رانندگی‌اش آرام‌تر است. فكر می‌كنم به همین دلیل است كه مك‌لارن راحت‌تر می‌تواند اتومبیلی با سبك همیلتون داشته باشد.»

این حرف‌های پروست تنها یك نكته را می‌رساند، اینكه بدون شك همیلتون شایستگی‌ این صدرنشینی را داشته، گرچه شایعه جدایی آلونسو از مك‌لارن خیلی جدی‌تر از همیشه مطرح شده، اما با توجه به فضایی كه او در تیم پیاده كرده، خیلی در بین تیم‌های دیگر هم محبوبیتی ندارد؛ بی‌.‌ام‌.دابلیو كه ساكت نشسته، فراری كه شایعه را رد كرده و بقیه تیم‌ها هم نمی‌توانند برای مرد جاه‌طلب اسپانیولی جذابیت داشته باشند.

تنها فلاویو بریاتوره، مدیر تیم رنو است كه به عنوان حامی اول و آخر آلونسو از حضور دوباره او استقبال می‌كند. مرد اسپانیولی حداقل تا پایان فصل در مك‌لارن می‌ماند، پس بهتر است از خودش تولرانس بیشتری نشان دهد.

محمد والایزدانی