۶ سؤالی که از متخصصان پوست زیاد می پرسند

سؤال هایی که بیماران از متخصصان پوست و مو می پرسند, یکی دوتا نیست و طبیعتا هر بیمار متناسب با بیماری خودش ممکن است سؤالات منحصربه فردی را از پزشکش بپرسد

سؤال‌هایی که بیماران از متخصصان پوست و مو می‌پرسند، یکی دوتا نیست و طبیعتا هر بیمار متناسب با بیماری خودش ممکن است سؤالات منحصربه‌فردی را از پزشکش بپرسد. ولی اغلب پزشکان پوست و مو معتقدند برخی پرسش‌ها در بین بیماران شیوع بیشتری دارد. به‌عنوان نمونه می‌توان به ۶ سؤال زیر اشاره کرد...

● کدام ویتامین‌ها برای پوست مفیدند؟

هیچ‌کدام. ویتامین‌ها بخشی از کل غذاهای دریافتی هستند و برای متابولیسم معمولی پوست و فیزیولوژی آن ضرورت اساسی دارند، اما ویتامین به خصوصی وجود ندارد که برای پوست مفید باشد. ویتامین‌ها نیز مثل هورمون تیرویید و انسولین، برای بدن اندازه معینی دارند که نباید از آن تجاوز کنند. ویتامین A بدون دلیل به ویتامین پوست معروف شده ولی مقدار اضافی آن خطرناک است و ممکن است باعث ایجاد خشکی و ترک لب و پوست، شکستن ناخن‌ها، ریزش مو و برخی از اختلالات داخلی خطرناک گردد. ممکن است اختلالات جنینی با مقادیر خیلی بالای ویتامین A پیش آید. ویتامین D و K ونیاسین و پیریدوکسین نیز در مقادیر بالا سمی هستند.

● غذاهای چرب چه تاثیری روی پوست دارند؟

غذاهای چرب و روغنی پوست را چرب می‌کنند. این عقیده عامیانه که غذاهای چرب و روغنی پوست را چرب می‌کنند، سطحی و نادرست است. غذاهای پرچرب که می‌خوریم، تاثیری در چربی پوست ندارد. واژه چربی در مورد پوست به امولسیونی (مخلوط آب و روغن) که روی پوست را می‌پوشاند اطلاق می‌گردد و ناشی از مخلوط شدن چربی مترشحه از غدد سباسه (غدد چربی پوست) و چربی سلول‌های سطح پوست، با عرق مترشحه از غدد غرق پوست است. اگر رطوبت هوا بالا باشد، عرق از روی پوست تبخیر نمی‌شود. به این جهت است که پوست در گرما و رطوبت، چرب و چسبنده به نظر می‌رسد. خوردن زیاد چربی، تاثیری در مقدار چربی مترشحه از غدد سبابه که تحت کنترل هورمون‌هاست، ندارد.

● مالیدن غذا و ویتامین به پوست، پوست و مو را تغذیه می‌کند؟

مو نسج مرده‌ای است و قادر به استفاده از آنچه که به آن بدهند، نیست. تنها قسمت زنده مو در عمق پوست است. ممکن است برخی مواد به تار مو بچسبند و مو ضخیم به نظر برسد. حتی امکان دارد مواد به درون بدنه بی‌جان مو نفوذ کنند، اما در رشد مو تاثیری نخواهند داشت. اثر اینها محدود به کاندیشن کردن موقتی مو است و مثل این است که از کاندیشنر استفاده شده باشد. با آنکه خارجی‌ترین لایه پوست، عینا مثل سلول‌های مو، از سلول‌های مرده تشکیل یافته، مواد زیادی می‌توانند از طریق این لایه به قسمت زنده پوست و داخل جریان خون نفوذ کنند. در واقع برخی از داروهای قلبی و ضد دریاگرفتگی نیز از طریق پوست و با چسباندن پلاسترهای حاوی دارو روی آن، به طور موثر جذب بدن می‌شود. ممکن است کاربرد موضعی بعضی از مواد، فعالیت‌های شیمیایی و فیزیولوژیکی پوست را تغییر دهد ولی چنین فرآورده‌هایی جزو داروها خواهند بود نه لوازم آرایش.

● رژیم غذایی در رشد مو موثر است؟

ریشه مو، عضو رشد یابنده بسیار حساسی است. هر کمبود شدید و وسیع، در بخش رشد یابنده مو آسیب رسانده، به توقف زودرس رشد آن منجر می‌گردد. مو در نتیجه به دوره استراحت رفته و می‌ریزد. تغییرات مهم تغذیه‌ای از قبیل کاهش شدید و ناگهانی کالری، قحطی و کمبود فاحش پروتئین، به ریزش موقتی مو منجر می‌گردد. هر چه‌قدر این کمبود شدیدتر باشد، ریزش مو بیشتر و شدیدتر خواهد بود. خوشبختانه، این قبیل ریزش مو طی دوره‌ای در حدود سه ماه پس از برقراری رژیم مناسب متوقف شده، موهای ریخته شده به تدریج جایگزین می‌گردند. رشد مجدد مو، در زندانیان قحطی زده زمان جنگ پس از آزادی از زندان و تغذیه کافی، دیده شده است.

● کمبود شدید پروتئین در پوست و مو تاثیر می‌گذارد؟

بله، نمونه کلاسیک سوءتغذیه پروتئینی یک نوع ناراحتی است به نام کواشیورکور که با سرخی رنگ مو، سرخی و پوسته‌اندازی سطحی پوست و انواع علایم داخلی مشخص است. امکان دارد در افراد سیاه پوست، رنگ پوست به خصوص دور دهان و اندام‌های تحتانی روشن گردد. سفیدپوستان هم دچار قرمزی پوست شده و پوست آنها به راحتی کوفته و کبود می‌شود. در کمبود پروتئین، پوست به درجات مختلف دچار تغییرات می‌گردد: از پوسته‌اندازی مختصر و ترک تا از بین رفتن واقعی پوست. موها روشن‌تر و نازک‌تر شده به آسانی می‌ریزند. دوره‌های تغذیه خوب و بد، در مو به صورت قسمت‌های روشن و تیره رنگ بازتاب می‌یابند. خوشبختانه چنین محرومیت‌های شدید پروتئین کمتر اتفاق می‌افتد؛ اما در آفریقا، هندوستان و جاهای دیگر که قحطی مساله‌آفرین است، علایم فقدان پروتئین را می‌توان دید.

● کمبود ویتامین باعث خشکی پوست می‌شود؟

اساسی‌ترین علت خشکی پوست در افرادی که از هر نظر سالم‌اند، از دست دادن رطوبت پوست است. مصرف ویتامین اضافی، روی هم رفته نه از خشکی پوست پیشگیری نموده و نه آن را معالج می‌کند. هر چند اثر سوء کمبود بعضی ویتامین‌ها روی پوست واقعیت دارد ولی این‌گونه کمبودها فقط در زمان‌های قحطی، پرهیزهای خیلی شدید مثل رژیم لاغری یا ناراحتی‌های داخلی پیش می‌آید. همه این ناراحتی‌ها مراقبت پزشکی لازم دارند و پزشک می‌تواند ویتامین‌های لازم و دستور غذایی مناسب را تجویز نماید. این عقیده که خشکی پوست ناشی از کمبود ویتامین A است یک باور غلط و نادرست است، به طوری که این ویتامین اغلب به نام ویتامین پوست تلقی می‌شود اما چنین ارتباطی واقعا موجود نیست و در واقع ویتامین A به مقدار زیاد سمی نیز می‌باشد بنابراین نباید ویتامین اضافی بخورید مگر اینکه پزشک تشخیص بدهد که واقعا کمبود ویتامین دارید. هیچ‌کس با استفاده روزانه از یک قرص مولتی‌ویتامین ضرر ندیده است اما سایر ویتامین‌های اضافی واقعا غیرضروری هستند، مگر اینکه توسط پزشک و برای ناراحتی به خصوصی تجویز گردند.

منبع: ریدرز دایجست

ترجمه: عباس منتظری