آدرس غلط به دوست و دشمن

در سال های اخیر, خبررسانی های یکطرفه, کم کم به امری رایج در عملکرد جاری برخی از رسانه ها تبدیل شده و مردم هم عادت کرده اند که اخباری مبهم و گاه نامفهوم از رسانه های پرمخاطب داخلی بشنوند

در سال‌های اخیر، خبررسانی‌های یکطرفه، کم کم به امری رایج در عملکرد جاری برخی از رسانه‌ها تبدیل شده و مردم هم عادت کرده‌اند که اخباری مبهم و گاه نامفهوم از رسانه‌های پرمخاطب داخلی بشنوند. حتی در جریان بعضی از حوادث مهم منطقه‌ای همچون حمله امریکا به عراق، خبررسانی بعضی از تریبونها به گونه‌ای بود که اگر کسی فقط به این رسانه‌ها مراجعه می‌کرد، از پیروزی قریب الوقوع ارتش صدامی‌ بر سپاهیان امریکایی اطمینان حاصل می‌کرد. این نوع خبررسانی می‌توانست باعث غفلت مردم از جریان واقعی حوادث و سلب اعتماد عمومی‌ به رسانه‌های داخلی شود. در عین حال حداقل در کوتاه مدت، تاثیر خاصی بر روند امور جاری در کشورمان ایجاد نمی‌کرد. اما به نظر می‌رسد این روند، هم اکنون به یک رویه کاملا ً متعارف در خبرسازی بعضی چهره‌های سیاسی و خبررسانی رسانه‌های فراگیر تبدیل شده است. این گروه از سیاستمداران و رسانه‌های همراه ایشان، در اکثر اظهار نظرها و تحلیل‌های خود، بیش از هر چیز به القای موفقیت جناح متبوع خویش و یا مقامات محبوب خود می‌اندیشند و ظاهراً نسبت به پیامدهای قطعی ناشی از این خبرسازی و خبر رسانی ها، دغدغه‌ای ندارند. این وضعیت در ماههای گذشته و به بهانه <لزوم حفظ وحدت اصولگرایان> تشدید شده است.

به طوری که چهره صاحب نفوذ اصـولگرایان در مجلس، به صراحت بر زیانبار بودن برخی تصمیمات دولت تاکید می‌کند اما به همفکران خود یادآوری می‌نماید که <برای حفظ وحدت اصولگرایان، بایستی بعضی مسائل را تحمل کرد!> پرمدعاترین روزنامه اصولگرایان نیز به شاگردان مکتب خویش توصیه می‌نماید که برای جلوگیری از سوء استفاده رقیب – یعنی اصلا ح طلبان– از افشای اختلا فات – بخوانید افشای ضعف عملکردهای اصولگرایان – خودداری نمایند. تا این جای کار، اگرچه زیان هایی برای کشور و ملت داشت، به نظر برخی اصولگرایان و حامیان آنها، قابل تحمل به نظر می‌رسید. اما هم اکنون در ارتباط با دیپلماسی خارجی کـشور، به ویژه برخی خبررسانی‌های مربوط به فعالیت هسته‌ای و بالا خص موضوع روسیه، روندی درجریان است که می‌تواند بسیار نگران کننده باشد. بزرگ نمایی‌های نه چندان منطقی در مورد بعضی سفرهای خارجی دکتر احمدی نژاد و دستاوردهای آن، یکی از نمونه هایی است که مشمول این دغدغه می‌باشد. این سفرها گاه به صورت احساسی، فتح الفتوح نامیده می‌شود و گاه برخلا ف برخی قرائن و شواهد، به معنای پایان هر نوع خصومت یا حسادت کشورهای منطقه با ایران معرفی و باعث غفلت مردم از حقایق می‌گردد. در موضوع هسته‌ای نیز به نظر می‌رسد در حال حاضر، اثبات موفقیت آمیز بودن تاکتیک‌های مورد عمل دولت نهم، بیش از هر موضوعی اهمیت یافته است و در همین راستا نا همراهی‌های بعضی کشورها با ایران و حتی همراهی‌های غیر قابل انکار همان کشورها با دشمنان و مخالفان ایران، به گونه‌ای رنگ و لعاب داده می‌شود که گویی بهترین روابط و بزرگ‌ترین همراهی‌ها با کشورمان، بخصوص در موضوع هسته‌ای در جریان است و اکنون دیگر می‌توان آسوده خاطر بود که هر خطری رفع شده و هیچگونه نگرانی وجود ندارد!‌!‌

از چند ماه قبل، بعضی از مسئولا ن سرشناس دولتی به تبلیغ و بزرگ نمایی موضوع سفر پوتین به ایران پرداختند و در حاشیه این بزرگ نمایی، اعلا م کردند که <در سفر پوتین به تهران، زمان نهایی راه‌اندازی نیروگاه بوشهر مشخص خواهد شد.> تلا ش حامیان سیاسی و رسانه‌ای دولت نهم به القای عظمت سفر پوتین، تا جایی پیش رفت که یک روحانی اندیشمند و متقی، این سفر را باعث <افزایش عظمت ایران> دانست. اما در این سفر هم، زمان راه‌اندازی نیروگاه بوشهر– پس از دهها بار بدقولی روسها – مشخص نگردید. یک ماه و اندی پس از این سفر و در حالی که سفر <وارث نه چندان قدرتمند ابرقدرت سابق> همچنان سوژه احساس غرور بعضی از اصولگرایان بود ناگهان روس‌ها بخشی از سوخت نیروگاه بوشهر را ارسال کردند. این موضوع سوژه جدیدی در اختیار بعضی رسانه‌ها و سیاستمداران اصولگرا قرار داد تا علیرغم هشدارهای دلسوزانه بعضی از همفکران خویش، به شادی‌های غیرمتعارف بپردازند و تحویل سوخت را <نشانه‌ای دیگر از موفقیت دیپلماسی دولت نهم> بنامند.

آنچه روس‌ها انجام دادند، چیزی جز اجرای ناقص و همراه با تاخیر بخشی از تعهدات خود نبود و قطعاً در برابر شعارها و ادعاهایی که در خصوص افزایش جهشی روابط دو کشور مطرح گردید، نمی‌تواند موفقیتی بزرگ تلقی شود. البته روس‌های بازیگر، این بار نخواستند که تظاهر به همکاری آنها با ایران، حتی برای چند روز در کانون توجه رسانه‌های خبری قرار گیرد. آنها برای خنثی کردن دلخوری‌های امریکا از ارسال سوخت – اگر واقعاً دلخوری به وجود آمده باشد – بار دیگر وعده‌های خود را زیرپا گذاشته و اعلا م کردند: <دست کم تا پایان سال ۲۰۰۸، نیروگاه بوشهر راه‌اندازی نخواهد شد>! درست همزمان با این اظهارنظر غیردوستانه روس ها، چند چهره شاخص از جناح اصولگرایان، ارسال سوخت هسته‌ای به ایران را یک موفقیت بزرگ برای دیپلماسی دولت نهم نامیدند.

متأسفانه اصرار بر موفق جلوه دادن تمام گام‌های دولت نهمتا حدی پیش رفته است که بعضی از حامیان دولت، حاضر شده‌اند آدرس غلط به دوستان و دشمنان ایران بدهند ودر بعضی عرصه‌های مهم، آینده‌ای مبهم برای کشور و ملت، رقم بزنند.

فراموش نکنیم تأکید بر این موفقیت ها، می‌تواند فضایی غیرواقعی در میان دوستان فراهم نماید و همین فضا، آنها را از اعمال فشار بر سیاستمداران برای بازنگری در بعضی اقدامات و روابط منصرف نماید. دشمنان ایران نیز آسوده خاطر خواهند شد که هر رفتار آنها با ایران، در غبار تبلیغات جناحی مخفی می‌شود و آنها خواهند توانست به رفتار غیردوستانه و گاه خصمانه با ایران ادامه دهند و عده‌ای هم در داخل کشور، رفتار آنها را موفقیت دیپلماتیک بنامند!‌