اتـاق عـمـل سـاطـور نـدارد

چگونه کودکان را برای جراحی آماده کنیم

جراحی، یکی از روش‌های درمانی مهم در حرفه پزشکی است که تیغش کوچک و بزرگ را هدف گرفته؛ اگر همین حالا به شما بگویند که باید به هر دلیلی نزد یک متخصص جراح بروید و بدن نازنین‌تان را به او بسپارید، مور مورتان می‌شود و خدا خدا می‌کنید قضیه منتفی شود چه برسد به کودک چندساله‌ای که جز ابرو خم کردن والدین و بگو مگویی در مهد پدیده هولناک دیگری را تجربه نکرده است....

نداشتن آمادگی روحی کافی برای عمل جراحی سبب استرس‌های مداومی در کودک می‌شود که تنها با کمی صبر و ابتکار می‌توانید از ایجاد آن پیشگیری کنید.

● واکنش فرزندتان آینه رفتار شماست

اگر با اطلاع از نیاز فرزندتان به جراحی غمبرک بزنید، بترسید یا به نحوی استرس‌تان را نشان دهید، فرزندتان هم می‌ترسد. گاهی پدر و مادرها به فرزندشان می‌گویند: «چیزی نیست عزیزم، سریع خوب می‌شی» اما صورت و حالت‌های بدن آنها این را نمی‌گوید. هر چقدر هم مشکل جدی است یادتان باشد که او به این عمل نیاز دارد و باید به عنوان والدین بتوانید در حضور فرزندتان خونسردی خود را حفظ کنید.

● بدترین کار ممکن

بعضی پدر و مادرها برای اینکه فرزندشان هول نکند که قرار است در بیمارستان چه بشود و چه نشود، تا روز عمل کوچک‌ترین اطلاعاتی به او نمی‌دهند و روز عمل دست فرزندشان را می‌گیرند و به هوای رفتن به پارک یا مهد، او را راهی بیمارستان می‌کنند. بعضی‌ها هم فرزندشان را هنگامی که خواب است به بیمارستان می‌برند. این روش‌های اشتباه کوچک‌ترین سودی که برای کودک ندارد هیچ، او را دچار ترس هم می‌کند. محیط بیمارستان شلوغ است و استرس در چهره همه موج می‌زند و افراد بیمار و ناتوان هم به چشم می‌خورند. همه این موارد باعث می‌شوند کودک وحشت و تیم پزشکی را با دردسر مواجه کند. داد و فریادهای بی‌امان، گاز گرفتن و زدن پرستاران، پزشکان و خود والدین هم دلخراش است، هم اعصاب خرد کن. ‌ترس از بیمارستان، جراحی و پزشکی ممکن است تا پایان عمر با چنین کودکانی عجین شود.

● عوارض ترس

کودکانی که برای عمل جراحی دچار ترس و وحشت شدید می‌‌شوند طی هفته‌ها و ماه‌های بعد از عمل بهبود می‌یابند.

اینها را باید به فرزندتان بگویید:

- بیهوشی باعث می‌شود که در طول جراحی درد نکشی.

- این جراحی به خاطر این نیست که تو دختر(پسر) بدی بودی.

- توی اتاق عمل یک عالمه آدم مراقب تو هستند پس اگر مساله‌ای برایت پیش اومد می‌تونی به دکتر یا پرستار بگی.

- اتاق عمل فقط یک اتاق است که یک تخت بلند دارد، همه چیز در آن سبز است و کلی آدم باسواد در آن هستند.

- دکتر‌ها و پرستارها کلاه و ماسک دارند که بهداشت رعایت شود.

- موقع جراحی تو خوابی و وقتی بیدار شوی کار دکترها تمام شده است.

- وقتی دوباره چشم‌هات رو باز کنی مامان و بابا بالای سرت هستن.

● شیرخواران و نوپایان

اطلاعات این بچه‌ها خیلی محدود است. آنها هنوز حرف زدن را هم خوب بلد نیستند پس لازم نیست توضیح خیلی پیچیده‌ای به آنها بدهید. به عنوان نمونه اگر پای فرزندتان باید جراحی شود می‌توانید بگویید: « دکتر می‌خواد پاتو بهتر کنه». قبل از جراحی بچه‌ها کمی هول می‌کنند و پریشان می‌شوند زیرا به آنها آب و غذا نمی‌دهید. بیمارستان پر از غریبه است. برای همین باید دلگرمی کافی بدهید. آنها به راحتی از شما تاثیر می‌گیرند؛ پس سرآسیمه نشوید و استرستان را به کودک منتقل نکنید. اگر در مدت قبل از جراحی رفتار عادی و روحیه‌ای خوب داشته باشید، فرزندتان هم در آرامش به سر می‌برد. اگر فرزندتان برای غذا بی‌تابی می‌کند به زبان کودکانه بگویید که عوضش بعد از تمام شدن کار دکتر انواع سوپ‌ها را خواهد خورد. بعد از عمل هم باید انتظار پریشانی‌های فرزندتان را داشته باشید؛ درد جای زخم، گرسنگی، حس عجیب بعد از بیهوشی. خودتان را برای آرام کردن و دلگرمی بخشیدن به فرزندتان حاضر کنید.

● پیش دبستانی‌ها

بچه‌های حدود ۵ تا ۶ ساله دیگر آنقدر تجربه و اطلاعات دارند که واقعا از عمل جراحی و مثلا نمونه بریده شدن شکم بترسند. ترس این کودکان به خاطر جدایی از پدر و مادرشان هم هست. آنها ممکن است از کسی شنیده باشند که اگر بری اتاق عمل برای مثال دستت را می‌برند بنابراین حتما به محض اطلاع از نیاز فرزندتان به جراحی مراقب باشید بچه‌های بزرگ‌تر یا بزرگ‌تر‌های بی‌ملاحظه از این حرف‌های بی‌اساس به او نزنند. خیلی منطقی، با آرامش و با محبت برای فرزندتان توضیح دهید که کلی پزشک مراقب او هستند. شما و همسرتان هم درست به اندازه یک اتاق با او فاصله خواهید داشت. او در تمام طول عمل خواب است و اگر دردی برایش پیش بیاید دکتر داروی مناسبی به او می‌دهد. حتما برای فرزندتان شیئی که به آن انس گرفته به عنوان نمونه بالش یا عروسک مورد علاقه‌اش را ببرید و برای اینکه قبل و بعد از جراحی احساس بدی در بیمارستان نکند برایش کتاب قصه بخوانید.

● دبستانی‌ها

بچه‌های دبستانی به اندازه کافی سواد دارند که حتی خودشان هم در اینترنت یا کتاب درباره جراحی اطلاعات جمع کنند بنابراین باید توضیحات هوشمندانه‌ای به آنها بدهید. این بچه‌ها ممکن است ترس‌شان از جراحی را به شما نشان ندهند. باید به فرزندتان اطمینان دهید که روزانه هزاران نفر جراحی می‌شوند و یک پزشک بالای سر او ایستاده تا او را خواب نگاه دارد. او دردی نخواهد کشید و پزشک تمام تلاشش را می‌کند تا او سالم‌تر از همیشه پیش دوستانش برگردد. ممکن است فرزندتان بترسد که شما او را بین آن همه غریبه تنها می‌‌گذارید و قرار است در اتاق عمل اعضای بدن او را ببرند. به او اطمینان دهید که تمام مدت پشت در اتاق عمل هستید و اگر هم داخل نمی‌روید تنها به این خاطر است که پزشکان و پرستاران بتوانند با دقت کارشان را انجام دهند. بعد از عمل حتما سعی کنید از دوستان فرزندتان یا فامیل بخواهید برای ملاقات او بیایند. برای او هدیه‌ای تهیه کنید و نوازش‌ها و بوسه‌هایتان را از او دریغ نکنید.

ترجمه: یاسمین ثریا

منبع: WebMD