۱۰ ژوئن سال ۱۷۹۱ میلادی ـ امضای قانون اساسی کانادا

۲۱۹ سال پیش در روز ۱۰ ژوئن سال ۱۷۹۱ میلادی ، جرج سوم پادشاه انگلستان نخستین قانون اساسی کانادا را امضا کرد.او این مستعمره واقع در آمریکای شمالی را به ۲ ایالت تقسیم کرد.
جرج سوم …

۲۱۹ سال پیش در روز ۱۰ ژوئن سال ۱۷۹۱ میلادی ، جرج سوم پادشاه انگلستان نخستین قانون اساسی کانادا را امضا کرد.او این مستعمره واقع در آمریکای شمالی را به ۲ ایالت تقسیم کرد.

جرج سوم مستعمره کانادا را به ۲ ایالت تقسیم کرد، درغرب رودخانه اوتاتوئه (اوتاوا به انگلیسی) ایالت کانادا علیا با اکثریت انگلیسی زبان تاسیس شد، در شرق این رودخانه ایالت کانادا سفلی با اکثریت فرانسه زبان به وجود آمد.

ایالت کانادا سفلی دارای ۱۶۰۰۰۰ جمعیت بود و شهر کبک به عنوان مرکز آن انتخاب شد. کانادا سفلی که قبل از این فرانسه جدید نامیده می شد در ۱۰ فوریه سال ۱۷۶۳ پس از شکست مون کالم سردار فرانسوی در دفاع از کبک و مرگ وی بر اساس پیمان پاریس از تملک فرانسه خارج شد و به مالکیت انگلستان درآمد.

مالکان جدید ابتدا سختگیری زیادی را نسبت به مهاجران فرانسوی نشان دادند،انگلیسی های پروتستان مذهب مهاجران فرانسوی کاتولیک مذهب را تحت فشار قرار داده و مانع آزادی مراسم مذهبی آنها می شدند و حتی استفاده از زبان فرانسه را ممنوع کرده بودند.اما پس از شورش سیزده ایالت مهاجرنشین امریکا علیه نیروهای انگلیسی ، آنها سختگیری نسبت به مهاجران فرانسوی را کاهش دادند. در ۲۲ ژوئن سال ۱۷۷۴ میلادی ساکنان ایالت فرانسه جدید با تصویب قانون « کبک » بار دیگر تمام حقوق خود را به دست آوردند. آنها آزادی مذهب، آزادی سخن گفتن به زبان فرانسه و حقوق مدنی خود را باز یافته و در مجمع کانادا صاحب کرسی نمایندگی شدند

و حتی قلمروی آنها گسترش یافت.

مهاجران فرانسوی که انتظار هیچ کمکی از جانب فرانسه را نداشتند، تصمیم گرفتند به تاج و تخت انگلستان وفادارباشند، اما پس از استقلال امریکا ، ۴۰۰۰۰ نفر از طرفداران سلطنت انگلستان به کانادا گریختند و ۸۰۰۰ نفر از آنها به ایالت کبک وارد شدند، اما آنها با قوانین فرانسوی مخالف بودند.

با امضای نخستین قانون اساسی کانادا در روز ۱۰ ژوئن سال ۱۷۹۱ میلادی توسط جرج سوم پادشاه انگلستان رضایت هر دو جامعه کسب شد، با ایجاد دو ایالت( کانادا علیا و کانادا سفلی) و ایجاد سیستم پارلمانی ، مجلس از نمایندگان منتخب تشکیل شد اما فرمانداران این دو ایالت را پادشاه انگلستان انتخاب می کرد.

در ۲۳ ژوییه سال ۱۸۴۰ میلادی با تصویب پیمان اتحاد ، دو ایالت کانادا علیا و کانادا سفلی متحد شده و کانادا متحد را تشکیل دادند.

در روز اول ژوییه سال ۱۸۶۷ ، ملکه ویکتوریا پیمان آمریکای شمالی انگلیسی را امضا کرد که براساس آن کنفدراسیون کانادا به شکل امروزی آن ایجاد شد. براساس این پیمان دو مهاجرنشین( نیوبرانشویگ و نیواسکاتلند) نیز به کنفدراسیون کانادا منضم شدند.

روز اول جولای سال ۱۸۶۷ به روز جشن ملی کانادا تبدیل شد.ایالات قدیمی کانادا علیا و سفلی به ترتیب اونتاریو و کبک" نام گرفتند.

به این ترتیب در روز ۱۰ ژوئن سال ۱۷۹۱ میلادی با امضای قانون اساسی اولیه کانادا نخستین گام برای ایجاد کشور متحد کانادا برداشته شد.

بهرام افتخاری