لبنان ۵ سال پس از ترور حریری

اوایل آبان سال ۸۴ , گزارش دتلو مهلیس آلمانی, رئیس کمیته بین المللی تحقیق درباره ترور رفیق حریری منتشر شد

اوایل آبان سال ۸۴ ، گزارش دتلو مهلیس آلمانی، رئیس کمیته بین‌المللی تحقیق درباره ترور رفیق حریری منتشر شد. مهلیس در آن گزارش، کوششی فراوان در متهم‌ساختن سوری‌ها از خود نشان داده بود. این اتهام‌زنی‌ها تا بدانجا پیش رفته بود که نتیجه‌اش، چیزی جز ادعای دست داشتن بشار اسد در ترور حریری نبود.

حقوقدان آلمانی سازمان ملل، این‌گونه نوشته بود که ماشین حامل بمب، چند روز قبل از انفجار، از مرز سوریه وارد لبنان شده بود و تا ساعاتی قبل از حادثه، در پادگان ارتش سوریه مستقر در لبنان، متوقف بوده است.

دیگر این‌که نوشته بود یکی از مقامات امنیتی سوریه، چند روزی پس از ترور حریری، به طور مشکوکی خودکشی کرده بود و اظهارات مقامات سوری بازجویی شده نیز آنقدر متناقض بوده‌اند که او مجاب به مقصر دانستن سوری‌ها شده بود.

گزارش مفصل او را روزنامه شرق آن زمان، به تمامی منتشر کرد و چند صفحه‌ای را به آن اختصاص داد.

شرق بی‌آن‌که نقدی به گزارش وارد کند، به گونه‌ای وانمود می‌کرد که دروغ‌های مهلیس، حقایقی مسلم و صادقانه‌اند. خبرها و تحلیل‌های آن روزهای شرق، با عباراتی نظیر دمشق همچنان تکذیب می‌کند و امکان ندارد این طرح بدون تایید مقامات عالی‌رتبه سوریه تهیه شده باشد، بشار اسد را تنها مقصر حادثه نشان می‌داد.

در یکی از همین مقاله‌های به ظاهر تحلیلی، با عنوان اسد و گزینه‌های باخت ـ باخت نوشته شده بود:

دنیا عوض شده است. دنیایی متفاوت را در برابر داریم. فضای جدید بین‌المللی رفتاری متناسب با واقعیات حاکم را طلب می‌کند. گزارش دتلو مهلیس آلمانی که از طرف سازمان ملل، مسوول تحقیق در خصوص چگونگی قتل رفیق حریری نخست‌وزیر سابق لبنان گردید، نشان می‌دهد که سوریه مانند بسیاری دیگر از کشورها به درک این مهم نایل نشده است.

دادستان آلمانی با جزئیات کامل نقش کلیدی سرویس‌های امنیتی سوریه و همتایان لبنانی آنها را در ترور منتقد حضور نیروهای بعثی در لبنان به تصویر کشیده است. مشکل بازیگرانی در حد و قواره سوریه در صحنه منطقه‌ای و جهانی در این است که بر اساس الگوهای سنتی قدرت درصدد هدایت امور داخلی و ایفای نقش در بیرون از مرزهای خود هستند.

این اتهام به سوریه به وسیله دتلو مهلیس وارد آمده است که این کشور با توسل به ترور درصدد ساکت کردن مخالفان لبنانی، حضور مستقیم یا غیرمستقیم و مداخله در امور داخلی لبنان برآمده است و رفیق حریری نیز در این رابطه به قتل رسیده است.

سوریه تفسیری غیرواقع‌گرایانه از موضوعات منطقه‌ای داشت و به همین دلیل با شکست کامل روبه‌رو گردید. فشار بین‌المللی که با همکاری آمریکا و فرانسه از طریق سازمان ملل وارد آمد و فشارهای داخلی که از سوی گروه‌ها و سیاستمداران مخالف سوریه در لبنان انجام گرفت، سوریه را در موقعیت باخت ـ باخت قرار داده است».

گرچه گزارش مهلیس چندان به جایی نرسید و خود او نیز پس از مدتی سمتش را به شخصی دیگر واگذار کرد، اما رفتار آن روزهای روزنامه شرق، در حمایت از گزارش‌نویس دروغگو و اتهام‌زنی علیه سوری‌ها، بسیار قابل تامل می‌نمود. موضع این روزنامه دقیقا همانند موضع غربی‌ها بود، فقط ترجمه شده به فارسی.

سیدحسن نصرالله، در مصاحبه‌ای مطبوعاتی، اسناد و شواهدی را از دست داشتن اسرائیلی‌های منحوس در ترور رئیس حریری فاش نمود، نظیر فیلم‌های هواپیماهای جاسوسی اسرائیل بر فراز بیروت در روزهای پیش از ترور، یا اعترافات چند جاسوس و مزدور. سخنان سیدحسن، بیش از هر چیز یادآور دو نکته بود.

یک این‌که گزارش‌نویسان سازمان ملل، تا چه حد می‌توانند دروغگو و جیره‌خوار صهیونیست‌های عالم باشند، چنانچه در این پرونده و پرونده اتمی ایران همین‌گونه بوده‌اند و دوم این که گرچه دنیا عوض شده است، اما هر چه بوده، این بازی، فقط یک بازنده داشته است، آن هم اسرائیل و نه سوریه و نه حزب‌الله و نه فلسطین و نه ایران، چنانچه خداوند وعده داده است!

وبلاگ یک سرپناه