تغذیه در خانه و مدرسه

خوردن لواشك و آلوچه ممنوع!
بهداشت در تغذیه مسئله ای است ضروری كه توجه به آن سلامت را تضمین كرده و بی توجهی به آن عواقب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. تغذیه مسئله ای است كه همه …

خوردن لواشك و آلوچه ممنوع!

بهداشت در تغذیه مسئله ای است ضروری كه توجه به آن سلامت را تضمین كرده و بی توجهی به آن عواقب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. تغذیه مسئله ای است كه همه باید برای آن بكوشند.

می دانیم كه تغذیه نیازهای یك انسان را تأمین می سازد، نیازهای جسمی و نیازهای روحی. چرا كه عقل سالم در بدن سالم است و خوب خوردن لازمه خوب فهمیدن است.

لازم به ذكر است كه خوب خوردن با پرخوری متفاوت است، بنابراین رعایت بهداشت آن كاملا ضروری خواهد بود و این مسئله باید به بچه ها از همان دوران آغازین، آموزش داده شود. از زمانی كه كودكان خود تصمیم گیرنده خوراكشان می شوند و می توانند خوراك ها را از هم تشخیص داده و در مواقع لازم آن را طلب كنند باید آموزش شروع شود همان طور كه گفته شد اولین گام در خانواده برداشته می شود و گام های بعدی برعهده مدرسه و دوران مدرسه است. نكته قابل توجه این است كه بچه ها به علت درس خواندن و به علت این كه در سن رشد قرار دارند و استفاده بیشتر از مغز خود همواره نیازشان به مواد غذایی بیش تر خواهد شد و بچه ای كه به غذای سالم عادت كرده باشد از خوردن هر نوع مواد غذایی بیماری زا پرهیز می كند. گاهاً دیده شده كودكان همین كه پا به مدرسه می گذارند كم اشتها شده و به تنقلات روی می آورند. اما دبیرهای محترم باید به یاد داشته باشند كه در صورتی دانش آموزان سالم خواهند داشت كه به تغذیه آنها توجه كنند از این رو باید چند نكته را به یاد داشته باشند:

۱-اغذیه فروشی مدرسه باید عاری از هر نوع تنقلات كاذب باشد.

۲-ایجاد كلاس های آموزشی برای بچه ها و خانواده ها در امر تغذیه.

۳-جمع آوری دست فروشان توسط مسئولان ذی ربط.

۴-ارائه تغذیه سالم از همان مدرسه و ادامه یافتن آن در میان نسل نوجوان.

اغذیه فروشی ها و یا تعاونی مدرسه باید عاری از هر نوع تنقلات غیربهداشتی و غیرمجاز باشد تا دانش آموزان به خرید آن تمایل نورزند. به جای آن می توان از تنقلات سالم همچون كشمش، انجیر، نخودچی، پسته و میوه هایی همچون سیب و موز، آب میوه های طبیعی و بهداشتی، شیر و خوراكی هایی نظیر این ها را به بچه ها فروخت، البته این موضوع را باید به یادداشت كه تغذیه ها باید ارزان باشند تا همه بچه ها بتوانند خرید كنند. همچنین با ایجاد كلاس های آموزشی (تغذیه) نیز می توان بر آگاهی بچه ها افزود، البته باید جلسه هایی نیز برای خانواده ها گذاشت.

گاه دیده شده به محض تعطیلی مدرسه دانش آموزان به اغذیه فروشی ها رفته و خوراكی های ناسالمی چون انواع آلوچه های غیربهداشتی، چیپس، پفك و... می خرند، اما نمی دانند كه این مواد چگونه ساخته می شوند و آیا بهداشتی اند یا خیر؟ با بردن به اردوهای آموزشی می توان بچه ها را آگاه كرد. دیده شده كه گاهی فضولات مرغ در لواشك ها و تمرها بوده و یا سوسك مرده ای در پفك ها، آیا این ها دلایل محكمی برای به خطر انداختن سلامت و یا گاهی جان دانش آموزان نیستند؟ خوراكی هایی چون باقالی و لبو نیز كه توسط دست فروشان فروخته می شود، دارای بهداشت كامل نیست و گاه دل پیچه و دل دردهای شدیدی را به همراه دارد. در بیرون از مدرسه نیز باید در خریداری میوه، سبزیجات و لبنیات دقت كرد و همچنین به تاریخ انقضا و تولید مواد غذایی نیز باید توجه بسیار داشت. و سخن آخر این كه در صورتی نسل جوان سالمی خواهیم داشت كه به بهداشت تغذیه در مدارس توجه خاصی شود.

سپیده نوری