طاووس بهشت

نیمه شعبان رسید از راه دور
شد نگاه کوچه ما غرق نور
هست نام کوچه مان «صاحب زمان»(عج)
کوچه ای زیباتر از رنگین کمان
کوچه مان را آب و جارو کرده ایم
با سلام یاس خوشبو کرده ایم
ما به مردم …

نیمه شعبان رسید از راه دور

شد نگاه کوچه ما غرق نور

هست نام کوچه مان «صاحب زمان»(عج)

کوچه ای زیباتر از رنگین کمان

کوچه مان را آب و جارو کرده ایم

با سلام یاس خوشبو کرده ایم

ما به مردم نقل و شربت می دهیم

توی سینی با محبت می دهیم

کاش می شد یک نفر از عابران

بود آقا مهدی صاحب زمان(عج)

آن امام مهربان و نازنین

عطر خوشبوی خدا روی زمین

آفتاب است، آفتاب اما نهان

دستهایش سایبان بی کسان

با نگاهش قطره دریا می شود

غنچه با لبخند او وا می شود

در عبایش عطر گلهای بهشت

کیست او؟ طاووس زیبای بهشت

چشمهای خسته مان در انتظار

روی لبها «کی تو می آیی بهار؟»

ای بهار باغ دلها، ای عزیز

بر زمین عطر شکفتن را بریز

غنچه ها چشم انتظارت مانده اند

روز و شب شعر «فرج» را خوانده اند

محمد عزیزی «نسیم»

بهاردین

مولود تو خود شکوه دین است

امروز بهار دین همین است

تشنه است کویر عدل و دادت

بارانی و عدل تو یقین است

دیدار

ای جان جهان ز تو نمودار

ای نقطه ثقل چرخ پرگار

مظلوم به تو پناه آرد

آن جمعه کجاست؟ وقت دیدار

محمدعلی بوترابی. تهران