لباس ما را چه کسی انتخاب می کند؟

یکی از امتیازات انسان نسبت به موجودات دیگر، تهیه پوشش مناسب است. بر این اساس لباس پوشیدن یکی از شئون و ویژگی های انسانی است. لباس پوشیدن مقوله ای است که مربوط به امروز و دیروز …

یکی از امتیازات انسان نسبت به موجودات دیگر، تهیه پوشش مناسب است. بر این اساس لباس پوشیدن یکی از شئون و ویژگی های انسانی است. لباس پوشیدن مقوله ای است که مربوط به امروز و دیروز و قرن ۱۹ و ۲۰ نیست بلکه قدمتی به اندازه عمر بشر دارد. به نظر شما در جوامع امروز به ویژه جوامع بزرگ که افراد خصوصیات رفتاری یکدیگر را نمی دانند، چه راهی برای فهمیدن سبک فکری و خصوصیات رفتاری یک نفر وجود دارد؟ ساده ترین راه توجه به کالاهای مورد استفاده افراد مختلف است که یکی از مهمترینشان لباس است. افراد در یک جامعه با توجه به پوشش دیگران، متوجه خصوصیات آنها می شوند. به عبارتی لباس معرف شخصیت و باورهای افراد است و انسان ها به وسیله نوع پوشش هویت خود را عرضه می کنند. البته در این بین فریبکارانی از گذشته تا به امروز بوده اند که با پوششی خاص ذهنیت مردم را نسبت به خود تغییر داده اند و از این شرایط سود برده اند.

همانطور که می دانید لباس پوشیدن در تمام جوامع امری رایج است و کمتر گروهی را می توان دید که با پوشش مخالفت کند و تنها اختلاف در نوع پوشش است. نوع پوشش مردان و زنان با هم متفاوت است. از طرفی نوع پوشش بستگی به شرایط بسیاری دارد. به طور مثال هنگامی که برای ورزش کردن از خانه خارج می شوید هرگز کت و شلوار یا پیراهن های مجلسی نمی پوشید.

نکته قابل توجه در این است که در اکثر کشور ها به پوشش زنان بیشتر از پوشش مردان اهمیت می دهند که این مسئله بیانگر حساسیت پوشش زنان است. روزی را تصور کنید که همه ی افراد جامعه در پوشش، کاملا آزاد باشند.آیا می توان مردی را با تاپ و دامن پذیرفت؟! پس می بینید که پوشش قواعدی برای خود دارد. این قواعد حتی در کشوری مثل آمریکا که به تصور بعضی افراد آزادی محض است هم وجود دارد و تفاوت جوامع در نوع قواعد است به طور مثال در عشایر ایران بیرون بودن قسمتی از مو کاملا عادی تلقی می شود. بنابراین می توان یکی از دلایل تفاوت در پوشش افراد را فرهنگ و نوع تفکر اقوام و ملل مختلف دانست. به عبارتی آنچه این فرهنگ ها را از هم جدا می کند، حداقل پوشش قابل قبول برای جامعه است و اگرچه انتخاب لباس و پوشاک نشان دهنده ی اندیشه و اراده آدمی است، ولی از بینش یک قوم برآمده و بر بینش و اراده انسانی نیز تأثیر می‏گذارد.

پوشش در ایران از گذشته وجود داشته است و در گذر سال ها دستخوش تغییر اساسی نشده است(تبدیل پوشش به عدم پوشش یا کم پوششی مفرط) واین امر همواره مورد توجه ایرانی ها قرار داشته است.

در ۱۳۵۰ قبل از میلاد با تکیه بر آثاری که از تمدن ایلامی به دست آمده، ایرانیان لباس کامل به تن می کرده اند.

ایرانیان باز گذاشتن هر یک از قسمت های بدن، جز دو دست را خلاف ادب می شمردند و به منظور پوشش سر و پای خود، از سربند یا کلاه یا پاپوش استفاده می کردند پس هنگامی که پوشش اسلامی وارد ایران شد، ایرانیان با پوشش ناآشنا نبودند و به راحتی آن را پذیرفتند.

در جوامع مختلف جدای از آداب قومیت ها، عواملی از قبیل شرایط جغرافیایی و محیطی و آب و هوا، نحوه زندگی و اسکان و اوضاع اجتماعی، جنگ ها و اوضاع سیاسی و نوع حکومت، شرایط و اوضاع اقتصادی و پیشرفت های تکنولوژی، اعتقادات مذهبی و آداب و رسوم، نظام طبقاتی حاکم بر جامعه، روابط فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، بر فرم لباس ها موثر بوده و است.

بر اساس عوامل ذکر شده در بالا نوع پوشش افراد به طور طبیعی با یکدیگر متفاوت است. اما امروزه مسئله فراتر از یک قوم و یک ملت است. امروزه نوع لباس را هر قوم و ملتی برای خود تعریف نمی کند و لباس ها با تفاوتی اندک در همه جای دنیا هم شکل هستند. از طرفی تنوع پوشش بسیار بالا رفته است و افراد می توانند به دلخواه لباس مناسب خود را انتخاب کنند اما دیده می شود که اشخاص باز هم نگرانی ذهنیت مردم را دارند و عموما به تفکر مردم بیش از راحتی خود و مناسب بودن لباس اهمیت می دهند.

به امید روزی که به انسان به عنوان کالای جنسی نگاه نشود و ایرانی پوشش مخصوص خود را داشته باشد.

نویسنده: الهام برمکی

مترجم: ارسال کننده: الهام برمکی