اشتباه استراتژیک

نتایج دور اول انتخابات در اسفند ماه سال گذشته به وضوح بیانگر آن بود که اساسا پیشانی محبوبیت اصولگرایان, دولت و شخص احمدی نژاد است

تنور دور دوم انتخابات روز به روز داغ‌تر می‌شود واضلاع رقابت با جدیت بیشتری درصدد برنامه‌ریزی، هماهنگی و انسجام برای انتخابات ششم اردیبهشت هستند. اخیرا حسین مرعشی در اقدامی بی سابقه در رقابتهای انتخاباتی برای مجلس از رئیس جمهور درخواست مناظره نموده است . فارغ از اینکه شان و جایگاه حسین مرعشی چیست که چنین توقع شگفت آوری را دارد باید گفت این حرکت در ادامه پروژه شکست خورده افراطیون دوم خردادی در تحویل و تغییر مجازی فضای رقابتها است .

در واقع طراحان فرمول رقابت در کمیته جنگ روانی افراطیون دوم خردادی مصمم به تحویل فضای انتخابات مجلس در انتخابات ریاست جمهوری هستند. در واقع آ‌نها می‌خواهند با ترسیم یک فضای دو قطبی(موافقان دولت - مخالفان دولت) ویا تشکیل جبهه به اصطلاح واقع گرایی علیه اقتدارگرایی ! شرایط را به نحوی وانمودکنندکه گویی انتخابات ریاست جمهوری است .

این در حالی است که نتایج دور اول انتخابات در اسفند ماه سال گذشته به وضوح بیانگر آن بود که اساسا پیشانی محبوبیت اصولگرایان، دولت و شخص احمدی نژاد است. رای قاطع ملت به لیست جبهه متحد اصولگرایان در سراسر کشور نشان داد کلیه جریانات و گروههایی که رگه هایی از مخالفت و سنگ اندازی در مسیر خدمت رسانی دولت در آنها دیده شود، با ادبار و رویگردانی عمومی روبرو شدند . در واقع کمیته جنگ روانی دوم خردادی ها در یک خبط استراتژیک نقطه قوت اصولگرایان را با پاشنه آشیل آنها اشتباه گرفت و ناخواسته به پیروزی نهایی اصولگرایان در دور دوم کمک کرد .

از سویی القای چنین فضایی بازتاب شرایط طبیعی وواقعی رقابت نیست. کشور در آستانه دور دوم انتخابات مجلس است ونه ریاست جمهوری. باید به درک عمومی احترام گذاشت وبا مقایسه منصفانه عملکرد مجلس هفتم با دوره‌های پیشین علی‌الخصوص مجلس ششم فرصت یک انتخاب سالم و مصون ازفضاسازی‌های مسموم را برای مردم فراهم نمود.

بررسی تطبیقی رفتار وممشای مجالس ششم وهفتم کژتابی‌های کاذب را برطرف می‌نماید وامکان یک انتخاب درست را به افکارعمومی می‌دهد .

مجلس هفتم تنها در بعداقتصادی با تکیه بر رشد عدالت محور ، رفع موانع تولید، سالم‌سازی محیط کسب وکارومبارزه بافقر وفساد وتبعیض توانست همراه با دولت نهم در صورت بندی وتصویب قوانین ضمن یک تشریک مساعی جدی کارنامه درخشانی را از خود به جا بگذارد.در واقع مجلس هفتم در کانون فرایند تصمیم‌سازی‌های کلان قرار دارد وبرخلاف برخی دوره‌ها صرفادرپی مشروعیت بخشی به تصمیماتی که درجای دیگری گرفته شده نیست. برخی ازاقدامات کوتاه مدت و بلندمدت مجلس هفتم به شرح زیر است:

۱) تثبیت دو سالانه قیمت حامل انرژی

۲) دو برابر کردن دریافتی مددجویان کمیته امدادوبهزیستی

۳) ساماندهی حمل ونقل عمومی درقالب تبصره۱۳

۴) منطقی کردن نرخ سودبانکی

۵) الزام به افشای اسامی مفسدان اقتصادی( اصلاح ماده ۱۸۲ قانون مدنی)

۶) رسیدگی به اموال مسئولین

۷) اجرای سیاست‌‌های کلی اصل ۴۴ در رقابتی کردن محیط اقتصادی

۸) الغای انحصارات وامتیازات دولتی

۹) طراحی سازوکار توزیع سهام عدالت

۱۰) قانون مدیریت خدمات کشوری برای اصلاح نظام اداری و بوروکراسی بر مبنای عدالت

و...

البته نمی‌توان منکر برخی از کاستی‌ها از قبیل تورم وگرانی فزاینده در کشور بود اما نباید فراموش کرد که تشدید فعالیت اقتصادی وجهش‌های بزرگ معیشتی بویژه درمناطق محروم وروستاها هزینه بر است. اگر خواستار افقی روشن برای کشور وفرزندانمان هستیم باید ظرفیت تحمل سختی‌ها را در خودمان افزایش دهیم .

این در حالی است که از بازخوانی جعبه سیاه مجلس ششم چیزی جز نطق‌های مخرب افراطیون دوم خردادی، تشنج‌آفرینی در داخل وتنش زدایی بادشمنان در خارج، همراهی و هم صدایی با اپوزیسیون خارج نشین ، تهدید خروج از حاکمیت ، تحصن و... چیزی دیده نمی‌شود. انتخابات ۲۴ اسفند سال گذشته به خوبی نشان داد که واقعا بلوغ سیاسی مردم این اجازه را به آنها نخواهد دادمجددا به روزهای تلخ برگردندکه منافع ملی ومصالح کشور به ثمن بخس توسط افراطیون دوم خردادی فروخته می‌شد.