عمر حقیقی

یکی از فلاسفه معتقد است که، عمر حقیقی انسان، متناسب با اطلاّعات تاریخی او است؛ یعنی، انسان هر چقدر بیشتر تاریخ بداند، بیشتر عمر کرده است.
یکی از شاگردان مرحوم «میرزاابوالحسن …

یکی از فلاسفه معتقد است که، عمر حقیقی انسان، متناسب با اطلاّعات تاریخی او است؛ یعنی، انسان هر چقدر بیشتر تاریخ بداند، بیشتر عمر کرده است.

یکی از شاگردان مرحوم «میرزاابوالحسن جلوه» نقل می‌کند:

ـ در یکی از روزها که در حضور استاد بودم، یک نفر تاجر اصفهانی بر او وارد شد. جلوه پس از احوالپرسی، کتابی در دست گرفت و مشغول مطالعه شد.

مرد اصفهانی برای اینکه صحبتی کرده باشد، از جلوه پرسید:

ـ آقا! سّنِ شما چقدر است؟

استاد بدون اینکه سرش را از روی کتاب بردارد، آهسته گفت:

ـ هزار سال!

تاجر اصفهانی در حیرت شده و دوباره پرسید:

ـ آقا! سؤال من این بود که سّنِ حضرت استاد، چقدر است؟!

مرحومِ جلوه، سرش را از کتاب بلند کرد و پاسخ داد:

ـ متوجهٔ سؤال شما شده‌ام. من، چون کتابهای تاریخیِ بسیار زیادی مطالعه‌ کرده‌ام، گفتم هزار سال وشاید هم بیشتر از هزار سال!

آسمان سوراخ سوراخ

ابن سینا می‌گوید: من به یاد دارم که بسیار خردسال بودم. یک روز مادرم مرا خوابانیده بود. در آن روز، آسمان را سوراخ سوراخ می‌دیدم.

سخن ابن سینا را برای مادرش نقل می‌کنند.

مادر می‌گوید:

ـ وقتی حسین (ابن سینا) به دنیا آمد، بنا بر رسمی که در شهر ما رایج می‌باشد، او را روی زمین و در زیر آسمان می‌خواباندم. من غربال را روی او می‌گذاشتم تاحیواناتی چون مرغ و گربه و... به او صدمه نرسانند، و خودم به انجام کارهای خانه سرگرم می‌شدم. اینکه او آسمان را سوراخ سوراخ می‌دیده است، همان خاطره‌ای است که از روزنهٔ غربال در ذهن خویش دارد.

برگرفته از کتاب حکایتها و لطیفه‌های تربیتی