مستند غزه

غزه در سه هفته گذشته در خاک و خون و آتش به سر ‌برد. متراکم‌ترین نقطه جهان از نظر جمعیت، بی‌وقفه هدف انواع بمب‌ها و سلاح‌های کشنده و آسیب‌رسان به انسان و محیط زیست و ممنوع در قوانین …

غزه در سه هفته گذشته در خاک و خون و آتش به سر ‌برد. متراکم‌ترین نقطه جهان از نظر جمعیت، بی‌وقفه هدف انواع بمب‌ها و سلاح‌های کشنده و آسیب‌رسان به انسان و محیط زیست و ممنوع در قوانین بین‌المللی قرار گرفت.

فریاد مظلومیّت مردم غزه، آه کودکان و ناله زنان به آسمان بلند شد ولی این فریادها به گوش همه نرسید.

رسانه‌های جهان دموکراسی تحت سیطره صهیونیست‌ها هستند، هر خبری را منتشر نمی‌کنند و آنچه را که منتشر می‌کنند آن‌گونه که می‌خواهند منتشر می‌کنند و این دقیقاً همان مفهوم دموکراسی و آزادی است! که می‌توان در آن شمربن ذی الجوشن را به سان یک قدیس دلسوز، مهربان و انسان‌دوست و در مقابل، قاسم بن الحسن سیزده ساله را فردی متمرّد، خشن و تروریست معرفی کرد که چون در میان خیمه‌ها سنگر گرفته بود شمر، خولی وسنان مجبور بودند برای دفاع از خود، هم قاسم را بکشند و هم خیمه‌ها را به آتش بکشند و البته کشته شدن و آواره‌گی تعدادی زن و بچه خردسال یا شیرخوار گرچه چندان خوشایند نیست، اما پیامد طبیعی این قضیه است که گزیری از آن نیست!

این وضع موجود است اما تکلیف چیست؟ آیا وجدان بشری همچنان باید شاهد جنایت‌های ضد بشری صهیونیست‌ها و تأیید آن از جانب شورای امنیت و کشورهای دموکرات و دلسوز حقوق بشر!! و سکوت عده‌ای دیگر باشد و پس از آتش‌بس، این جنایت‌ها فراموش شود یا با بهانه و ترفندی که اروپا در چند سال اخیر پیدا کرده است اگر کسی این موارد را پی‌گیری کند و خبر یا تصویری از این جنایت‌های هولناک منتشر نماید به جای محکومیت جنایتکار ضد بشر، رسانه پی‌گیر به عنوان مبلّغ خشونت محکوم و فعالیت آن متوقف گردد؟!

با وجود همه محدودیت‌ها و دشمنی‌ها باید آستین بالا زد و جنایت‌ها را افشا نمود، راه چاره این است که گروهی متشکل از اصحاب رسانه، حقوق بین‌الملل و متخصصان علوم (ش.م.ه) پدید آید. تا آثار جنایت‌های ضد بشری صهیونیست‌ها را ثبت و حفظ نمایند که هم صحیح و علمی در حافظه تاریخ باقی بماند و صهیونیست‌ها نتوانند آثار آن را محو و یا به فراموشی سپارند و هم در موقع مناسب به جرم این جنایتکاران در یک دادگاه بین‌المللی رسیدگی شود و به مجازات اعمال ننگین و ضد انسانی خود برسند.

تشکیل و آغاز به کار این گروه همین امروز باید انجام بگیرد و فردا خیلی دیر است. اطلاعات لازم را، هم اکنون باید به دست آورد؛ همین امدادگران بین‌المللی، پزشکان بدون مرز حاضر در غزه، مردم مقاوم و زیر آتش غزه، مجروحان، شهدا و معدود اصحاب رسانه حاضر در معرکه، منابع اطلاعات لازم برای پرونده جنایتکاران صهیونیست است که ممکن است فردا در دسترس نباشند.

تشکیل این گروه، بسیار ضروری است که کار را به صورت دقیق علمی، پیوسته با پشتکار و علاقه پی‌گیری کنند. نباید به تلاش‌های جسته گریخته برخی از افراد یا رسانه‌ها یا حتی دولت‌ها در این زمینه دل خوش کرد که بیش‌تر این موارد کارهای احساسی و غیر علمی است که فردا روز ممکن است در دسترس قرار نگیرد و هم مستند و مورد پسند محکمه و دادگاه نباشد.

افراد این گروه هم باید از ملیّت‌ها و کشورهای مختلف برگزیده شوند تا هم جنبه بین‌المللی پیدا کند و هم اطلاعات و مستندات با اتهام زدن به یک یا چند کشور خاص از سوی صهیونیست‌ها از کارایی نیفتد.

حجت الاسلام مهدی عبداللهی