۲۲ اردیبهشت: در شهر چه گذشت؟!

تبلیغات تلویزیون کم بود، تبلیغات شبانه‌روزی‌ عابربانک‌های سخنگو هم به آن اضافه شد.
در حالی که برخی شهروندان هنگام شروع شدن تبلیغات تلویزیون شبکه دیگری را برای نگاه کردن …

تبلیغات تلویزیون کم بود، تبلیغات شبانه‌روزی‌ عابربانک‌های سخنگو هم به آن اضافه شد.

در حالی که برخی شهروندان هنگام شروع شدن تبلیغات تلویزیون شبکه دیگری را برای نگاه کردن انتخاب می‌کنند، عابربانکی که در همسایگی آنهاست مدام و با صدای بلند تبلیغات بانک را پخش می‌کند.

جالب اینجاست که صدای این تبلیغات جدید به صورت شبانه روزی در فضای کوچه و خیابان می‌پیچد و در برخی محله‌های شهر خواب را از شهروندان گرفته‌اند. به گفته برخی شهروندان، این تبلیغات نیمه‌شب هم پخش می‌شود و صدای بلند و تکراری بودن آن آزار دهنده است.

به هر حال در شرایطی که شهرداری سعی می‌کند حتی آلودگی صوتی ناشی از تردد خودرو‌ها در بزرگراه‌ها را به وسیله نصب دیوار‌های ویژه کاهش دهد، برای سر و صدای تبلیغاتی عابربانک‌ها هیچ توجیهی وجود ندارد. ورود صدای بیش از حد به حریم خصوصی دیگران نیز نوعی نقض حریم آنها محسوب می‌شود.

کمبود آبخوری

هوا گرم شده و چند قدم بیشتر تا تابستان نمانده است اما خبری از آبخوری‌های سالم و آب خنک نیست. اغلب آبخوری‌های میادین و خیابان‌های شهر فاقد شیرآلات هستند و چند تایی هم که شیرآلات سالمی دارند،‌ آب ندارند. حال آنکه گاه بچه‌ها برای یک لیوان آب حسابی بهانه می‌گیرند و والدین را کلافه می‌کنند.

البته حساب کار نوشیدنی‌های داخل ویترین مغازه‌ها هم روشن است. یا نوشابه دارند و یا سایر نوشیدنی‌ها گازداری که تمامی آنها برای کودکان مضر است. البته برخی شهروندان و کسبه شهر نیز برای رفع این مشکل جلوی مغازه آبخوری نصب می‌کنند. اما این دسته آبخوری‌ها هم به علت داشتن لیوان مشترک به لحاظ بهداشتی مشکل دارند.

فقط آبخوری‌هایی می‌توانند سلامت شهروندان را به خطر نیندازند که در کنار آنها لیوان‌های یکبار مصرف نیز وجود داشته باشد. در مجموع تعمیر همان آبخوری‌های موجود در سطح میادین شهر می‌تواند این کمبود را جبران کند.

پرو نداریم

معمولا فروشندگان پوشاک، انواع لباس را به بهترین شکل در ویترین مغازه به نمایش می‌گذارند تا توجه مشتریان را جلب کنند. اما این پوشاک هر چقدر هم که زیبا و آراسته باشد، ممکن است برای جثه یک فرد مناسب نباشد.

این درحالی است که فقط از راه پرو کردن لباس‌ها می‌توان اندازه مناسب را انتخاب کرد و در مورد تناسب طرح لباس با فیزیک بدن تصمیم گرفت.

البته در مورد برخی لباس‌ها به دلایل بهداشتی، امکان پرو وجود ندارد اما برخی مغازه‌دار‌ها حتی لباس‌هایی که پرو آنها از نظر بهداشتی مشکلی ایجاد نمی‌کند را هم برای پرو به مشتری نمی‌دهند و به اصرار از او می‌خواهند فقط با پسندیدن ظاهر لباس، آن را خریداری کند.

از آنجایی که این محدودیت نقض حقوق مشتری به‌شمار می‌آید، بهتر است پرو لباس‌ها طبق ضوابط بهداشتی برای همه مشتریان امکان‌پذیر باشد.

کیفیت نامطلوب دوغ‌

پیروی بسیاری از شهروندان از رژیم‌های غذایی و در مقابل پی بردن به مضرات نوشابه‌های گازدار موجب شده است که خیلی‌ها به جای نوشابه به همراه غذای خود دوغ سفارش دهند. هرچند دوغ یک نوشیدنی سالم به‌نظر می‌رسد اما در صورتی که در تهیه آن از مواد سالم و با کیفیت استفاده نشده باشد، می‌تواند مضر هم باشد.

به عنوان مثال در برخی رستوران‌ها دوغ‌هایی عرضه می‌شوند که مارک آنها به هیچ وجه شناخت شده نیست و از سوی دیگر فاقد نشان استاندارد بوده و به قدری کیفیت آنها پایین است که ماست ته نشین شده به هیچ وجه با آب موجود در دوغ مخلوط نمی‌شود.

بهتر است هم تولیدکنندگان، کیفیت محصولات خود را بالاتر ببرند و هم رستوران‌ها محصولات باکیفیت و معتبر را برای عرضه به مشتریان خریداری کنند.