نگاهی به ادوار گذشته بازی های المپیک

● یازدهمین دوره (۱۹۴۸ لندن) آغازی مجدد پس از جنگ دوم جهانی
این نخستین دوره بازی های المپیک بود که ازتلویزیون ها در خانه ها قابل رؤیت بود و با این که المپیک قبلی (۱۹۳۶ برلین) نیز …

یازدهمین دوره (۱۹۴۸ لندن) آغازی مجدد پس از جنگ دوم جهانی

این نخستین دوره بازی های المپیک بود که ازتلویزیون ها در خانه ها قابل رؤیت بود و با این که المپیک قبلی (۱۹۳۶ برلین) نیز پخش تلویزیونی داشت اما آن مسابقات به روی اسکرین های بزرگ در سطح شهر (برلین) منتقل شده بود و آنجا مردم به تماشا می نشستند. البته در بریتانیا نیز به رغم انتقال تصاویر به داخل خانه ها در کمتر منزلی می شد دستگاه تلویزیون پیدا کرد. برای نخستین بار مسابقات «کانو»ی زنان در المپیک به اجرا درآمد و این رقابت را کارن هوف از دانمارک فتح کرد. باب ماتیاس از امریکا در حالی در رشته دهگانه مردان در دوومیدانی به رتبه نخست رسید که فقط چهار ماه از پرداختن اش به این ورزش می گذشت و بیشتر از ۱۷ سال سن نداشت. او هنوز هم جوان ترین فاتح یکی از مواد دوومیدانی مردان در المپیک ها به حساب می آید. دو نفر که ۱۲ سال پیشتر در المپیک برلین اول شده بودند، پس از مدتی چنین طولانی عناوین خود را تکرار کردند. یکی از آنها ایلونا الک از مجارستان در قسمت فلوره شمشیربازی زنان بود و دیگری یان برزاک از چکسلواکی که در رشته «کانو»ی مردان و در قسمت موسوم به «زوج کانادایی هزار متر» از نو قهرمان شد. فانی بلنکرز کوئن دونده مطرح زن هلندی در آن زمان در ۶ ماده رکورددار جهان بود، اما بنابر قواعد مسابقات المپیک فقط اجازه حضور در ۴ ماده به وی داده شد و او در هر ۴ ماده به رتبه نخست رسید. این مواد عبارت بودند از: «دو»ی ۱۰۰ متر، ۸۰ متر با مانع، ۲۰۰ متر و ۱۰۰ ۴ متر امدادی. وی در آن زمان در مواد پرش ارتفاع و پرش طول زنان هم رکورددار جهان بود.

یک قهرمان خبرساز دیگر در المپیک ۱۹۴۸ لندن، میشلین اوسترمایر از فرانسه بود که هم در پرتاب وزنه و هم پرتاب دیسک زنان اول شد و این در حالی روی داد که کار جنبی و دیگر تخصص او، نواختن پیانو در کنسرت های موسیقی بود.

کارولی تاکاش از مجارستان عضوی از تیم دارنده عنوان قهرمانی جهان در رشته تیراندازی با تپانچه به سال ۱۹۳۸ بود، اما انفجار تصادفی یک نارنجک در نزدیکی او باعث در هم کوبیده شدن و قطع دست راست وی شد و این همان دستی بود که وی با آن تیراندازی می کرد. با این حال تاکاش اجباراً یاد گرفت که با دست چپ تیراندازی و کار کند و به چنان تخصصی با این دست رسید که در لندن و پس از گذشت ۱۰ سال از واقعه ای که برشمردیم، مدال طلای المپیک را در رشته موسوم به راپیدفایر (آتش سریع) به دست آورد.

به عنوان نخستین دوره المپیک پس از اتمام جنگ جهانی دوم، این دوره رقابت ها را نمی توان ناموفق شمرد، اما طبیعی بود که روح جنگ و ناملایمات آن به گونه ای بر بازی ها محسوس باشد.

وصال روحانی