پاس, از اکباتان تا هگمتانه

مدیرعامل پاس تمام توان خود را به حفظ تیم در لیگ برتر معطوف ساخت و حتی برای تمدید قرارداد برخی بازیکنان کلیدی تیم, آنها را پای میز مذاکره فراخواند

اوایل سال ۱۳۸۴ بود که به دنبال کاندیداتوری «محمدباقر قالیباف» برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، وی از فرماندهی نیروهای انتظامی کشور کناره گیری کرد و وارد عرصه دیگری از خدمت رسانی شد.

متعاقب کنار رفتن قالیباف فعالیت های باشگاه فرهنگی ورزشی پاس که از سال ۱۳۸۰ به صورت موسسه درآمده بود، با تغییراتی از حیث مباحث حمایتی فرمانده نیروی انتظامی مواجه شد. «مصطفی آجورلو» که از آبان ۱۳۷۹ به عنوان مسوول تربیت بدنی ناجا و مدیرعامل باشگاه پاس منصوب شده بود، در ششمین سال احراز این سمت ها و در حالی که چندماه بود قالیباف از تشکیلات نیروی انتظامی کنار رفته بود و او همچنان باشگاه پاس را اداره می کرد، با روی کار آمدن اسماعیل احمدی مقد م (که پاییز ۱۳۸۴ حکم فرماندهی کل نیروهای انتظامی را دریافت داشته بود) فضای جدیدی را فراروی خود دید. همکاری آجورلو با احمدی مقدم تا اردیبهشت ۱۳۸۵ ادامه یافت اما در این زمان او جای خود را به سیدهاشم غیاثی داد.

غیاثی همان کسی است که پیشتر در باشگاه پیام مقاومت و به حکم احمدی مقدم جایگزین آجورلو شده بود. فرمانده جدید نیروی انتظامی، دیدگاهی متفاوت نسبت به فعالیت های ورزشی مجموعه تحت نظر خود داشت و معتقد بود همین که پرسنل ناجا با امر ورزش مانوس شوند، رسالت نیروی انتظامی در زمینه گسترش و حمایت از ورزش انجام شده است.

کمااینکه در بدو انتصاب احمدی مقدم، حتی شائبه هایی مبنی بر برچیده شدن باشگاه پاس و خاتمه فعالیت دو رسانه خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا) و روزنامه پاس جوان در اذهان عمومی تداعی شد اما در همان روزهای آغازین شروع به کار فرمانده جدید نیروی انتظامی این مسائل تکذیب شد.

مدیرعامل جدید پاس که در هیات مدیره باشگاه ابومسلم عضویت داشت، با هدف حفظ جایگاه پاس در فوتبال ایران و کاهش هزینه های جاری، روی کار آمد و با معاونان باقی مانده از زمان آجورلو (که البته بسیاری از آنها همراه مدیرعامل سابق پاس به تشکیلات سازمان ورزش شهرداری تهران کوچ کردند) راه را ادامه داد.

بحث انتخاب سرمربی تیم برای شروع لیگ ۸۵ که پیش آمد، گزینه های مختلف امتیازدهی شدند و در نهایت با رد پیشنهاد سرمربیگری فیروز کریمی که خارج از فرمول امتیازبندی ها و براساس نظر اعضای هیات مدیره باشگاه از لیست خارج شد، «مجید جلالی» پای میز مذاکره نشست و بار دیگر سکان هدایت سبزپوشان پایتخت را در دست گرفت.

در این راه تلاش های «احمد صاحبی» قائم مقام وقت ،غیاثی که مدتی بعد جای خود را به «محمد سمیعی» داد، بی تاثیر نبود. اما سیاست تعدیل کلی هزینه های تیمداری باعث شد در بازار نقل و انتقالات، مهره های سرشناسی نصیب پاس نشوند و غیر از یکی دو مورد خاص، پاس تضعیف شده به لحاظ پتانسیل بازیکنان تیم، لیگ ۸۵ را آغاز کرد. وقتی مجید جلالی دوسوم رقابت های دور رفت را با فراز و نشیب های پیاپی پشت سر گذاشت، نهایتاً هیات مدیره تصمیم به برکناری وی گرفت و البته این بار این اعضای هیات مدیره بودند که رای خود را به مدیرعامل باشگاه قبولانده و زوج «همایون شاهرخی» و حسین «فرکی» را به نشستن روی نیمکت داغ مربیگری در پاس فراخواندند.

در طرف مقابل، غیاثی که خواهان جذب افرادی چون «سرکو یوریچیچ» بود، نتوانست خواسته خود را عملی کند و قرار بر این شد تا کادر فنی جدید شانس خویش را به پشتوانه حمایت های اکثر قریب به اتفاق اعضای هیات مدیره بیازماید. اما این راهکار نیز موثر واقع نشد. برخی سختگیری های همایون شاهرخی که منجر به کنار ماندن بازیکنانی باتجربه و نام آشنا از ترکیب اصلی و حتی در مواقعی لیست ۱۸ نفره تیم شد و به دنبال آن به بن بست رسیدن تفکرات کادر فنی و کاهش اعتماد به نفس بازیکنان، در نهایت سبب شد پاس در فاصله سه هفته مانده به پایان لیگ ۸۵ خطر سقوط به لیگ دسته اول را به طور کاملاً جدی حس کند.

قبل از ادامه مطلب باید به یک نکته مهم و اساسی اشاره کرد؛ در پایان نیم فصل اول لیگ ۸۵ طی ملاقات هایی که بین مسوولان عالی نیروی انتظامی و سران باشگاه صورت گرفت، صراحتاً اعلام شد اگر تیم پاس در لیگ ۸۵ قهرمان شده یا در قعر جدول قرار گیرد، در هر دو صورت تمایل چندانی به تیمداری وجود ندارد و خواهان واگذاری امتیاز پاس هستند.

البته با اصرارهای سران باشگاه که متذکر شدند قضیه واگذاری امتیاز باشگاه قدیمی و ریشه دار پاس اگر در زمان فعلی جنبه عملی به خود نگیرد در اذهان عمومی خوشایند تر است، موضوع مسکوت می ماند. با این حال در همان برهه مذاکراتی دوستانه بین فرمانده نیروی انتظامی و استاندار همدان (بهروز مرادی) که موسس باشگاه فرهنگی ورزشی فجرسپاسی نیز هست، صورت گرفت تا زمینه این انتقال امتیاز به طور جدی تر مدنظر طرفین قرار گیرد.

اما در ادامه بحث قبلی، سیدهاشم غیاثی در اواسط مسابقات دور برگشت لیگ ۸۵ ضمن ابراز علنی نارضایتی خود نسبت به انتخاب هیات مدیره باشگاه مبنی بر استخدام همایون شاهرخی به عنوان فرد جایگزین مجید جلالی در گفت وگو با اسماعیل احمدی مقدم صراحتاً از وی می خواهد برای لیگ ۸۶ و در زمینه انتخاب سرمربی، دست مدیرعامل باز گذاشته شود و اختیار تام به او داده شود که این امر طی نامه ای مکتوب درخواست و با موافقت ضمنی فرمانده نیروی انتظامی مواجه شد.

با این اوصاف بود که مدیرعامل پاس تمام توان خود را به حفظ تیم در لیگ برتر معطوف ساخت و حتی برای تمدید قرارداد برخی بازیکنان کلیدی تیم، آنها را پای میز مذاکره فراخواند. وقتی پاس در هفته بیست و نهم موفق شد سایپا را متوقف کند و به امتیاز ۳۲ برسد، خیال غیاثی تا حدود زیادی راحت شد و حتی برنامه های خود برای جذب یک سرمربی موفق داخلی را پی ریزی کرد.

او حتی لیست نفرات فصل آینده را نیز تا حدودی آماده ساخت و همه چیز برای ساختن پاسی قدرتمند مهیا شد. در همین گیر و دار بود که استاندار همدان در گفت وگو با برخی سایت های خبری، انتقال امتیاز باشگاه پاس تهران به شهدای الوند همدان را قطعی اعلام کرد و موج جدیدی از اخبار غافلگیرکننده متوجه باشگاه پاس شد.

مدیرعامل باشگاه که مشاور فرمانده نیروهای انتظامی نیز محسوب می شد، هیچ گاه باور نمی کرد این قضیه بدون مشورت رسمی با او جنبه عملی پیدا کند و از بعدازظهر چهارشنبه نهم خردادماه، عملاً خود را در انزوای رسانه ای قرار داد چرا که به تعبیری، پاسخی مو جه برای عمل انجام شده ای که با آن مواجه شده بود، نداشت.

صحبت های او با برخی مربیان و بازیکنان که به نیت ساختن تیمی قدرتمند برای لیگ ۸۶ صورت گرفته بود، عقیم ماند و حالا سیدهاشم غیاثی که به تصور خود برای تدوین برنامه ای حداقل سه ساله راهی تهران و باشگاه پاس شده بود، با کارنامه ای نه چندان قابل قبول در طول دوران مدیرعاملی خود در باشگاه پاس، باید راهی مشهد شده و منتظر تصمیمات آتی مقامات مافوق در نیروی انتظامی می شد.

او به مشهد رفت و حتی به نشانه اعتراض، در جلسه مشترک با دست اندرکاران تیم شهدای الوند همدان شرکت نکرد. جلسه ای که در آن قرار بود جزئیات واگذاری امتیاز تیم پاس مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

البته به نظر می رسد بحث الزام باشگاه ها به خصوصی سازی که توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا به کشورهای منطقه ابلاغ شد، دست فرمانده نیروی انتظامی را باز گذاشت و او دو سال قبل از پایان فرصت تعیین شده توسط کنفدراسیون، نام خود را به عنوان پیش قراول این حرکت در فوتبال ایران بر سر زبان ها انداخت؛ حرکتی که با توجه به شرایط اقتصادی ویژه بخش خصوصی در کشورمان، همچنین برخی محدودیت ها و موانع و نیز آماده نبودن شهرستان های مختلف برای به دوش کشیدن باری چنین سنگین، شاید با مشکلاتی متعدد مواجه شود.

اما در این میان تلاش های «ناصر شفق» هم به جایی نرسید. او که قصد داشت امتیاز باشگاه ابومسلم را کاملاً به بخش خصوصی واگذار و خود در تهران امتیاز پاس را ابتیاع کند، در نهایت نتوانست نسبت به دست اندرکاران باشگاه شهدای الوند همدان موفق عمل کند. ضمن اینکه در بین اعضای هیات موسس باشگاه همدان، نام افراد شناخته شده و ذی نفوذی دیده می شد که در بخش های سیاسی و ورزشی صاحب مسند هستند.

اما گفته می شود این داستان در مورد سایر تیم های تحت پوشش دولت نیز قرار است اتفاق بیفتد؛ خصوصاً تهرانی ها که تعدادشان در لیگ برتر به مراتب بیشتر از شهرستانی ها بوده و به قول رئیس سازمان تربیت بدنی، چه بهتر که در راستای خصوصی سازی اماکن دولتی، لیگ برتر به شهرستان های مختلف کشور برده شده و کل مناطق ایران در تب و تاب مسابقات فوتبال قرار گیرند.