شنبه, ۹ تیر, ۱۴۰۳ / 29 June, 2024
میرکریمی و قهرمان "امروز" ش
![میرکریمی و قهرمان "امروز" ش](/web/imgs/16/96/olnzf1.jpeg)
به نظر می رسد فیلم "امروز" ساخته رضا میر کریمی به دنبال معرفی نوع جدیدی از قهرمان است. قهرمانی که گذشت و ایثار می کند اما در پی تعریف و تمجید از خود نیست و می خواهد گمنام بماند. شخصیت اصلی فیلم یونس (پرویز پرستویی) یک راننده تاکسی است که به طور اتفاقی زن جوان بارداری به نام صدیقه (سهیلا گلستانی) سوار تاکسی او می شود. یونس، صدیقه را برای معاینه یا زایمان به بیمارستان می رساند. کارکنان بیمارستان یونس را اشتباها همسر صدیقه می دانند که با سکوت او مواجه می شوند.
فیلمساز ادعا می کند بین نقادان و تماشاگران حرفه ای و مخاطبان عادی فاصله ای وجود دارد ولی نمی داند چرا اولی از فیلم رضایت ندارد و دومی با آن ارتباط برقرار می کند "با خودم فکر می کردم چه چیز باعث می شود که مخاطب عادی این شخصیت را درک می کند ولی مخاطب حرفه ای و منتقد ما احساس می کند چیزی کم دارد تا آن اتفاق بیافتد. هنوز درک نکرده ام کجای کارم ایراد دارد." (۱)
فیلمساز گرامی شما در این گفتگو ناخودآگاه جواب ایراد کار خود را داده اید "... آن بخش را که می گویید فیلمساز طرف یونس است می پذیرم. یعنی اگر خودش حق به جانب نیست، فیلمساز دنبال این است که حق را به او بدهد ..." (۲) این همان ایراد کار شماست یعنی این که با استبداد رای به جای یک روایت منطقی قصد دارید او را حق به جانب کنید و با همین هدف مخاطب را با خود همراه نمایید تا به یک نتیجه مشترک برسید و برای این منظور نیز این شیوه را پیش گرفته اید: "من می خواستم شخصیت فیلم مبهم و رازآمیز بیاید و برود و فقط تماشاگر راز او را بداند."(۳) بنابراین در دقایق اولیه راز قهرمان، برای مخاطب آشکار می شود – اینکه زن باردار هیچ نسبتی با او ندارد – اما دیگر شخصیت های فرعی درون فیلم هیچکدام از این راز تا به آخر خبردار نمی شوند. اکنون دو جهان فیلمی به وجود آورده اید یکی برای مخاطب و دیگری برای افراد درون فیلم. مخاطب عادی راز را می داند و با توجه به آن سعی می کند با رفتار قهرمان –سکوت آزاردهنده وی- خود را سازگار نماید و قضاوت های نادرست شخصیت های فیلم را محکوم کند. او خوشحال است که در این قضاوت های اشتباه شریک نیست و همین او را راضی می کند اما مخاطب حرفه ای راز برملا شده را نادیده می گیرد و به جهان درون فیلم می نگرد. اینجاست که کنش ها و واکنش های قهرمان فیلم قابل قبول و منطقی به نظر نمی رسد. زبان سینمایی فیلم و نشانه گذاری ها برای پرداخت شخصیت مورد نظر کافی نیست حتی وزن برون متنی بازیگر توانایی همچون پرویز پرستویی این مشکل را حل نمی کند. از هنرمندی که تلاش می کند طرحی نو در اندازد و قهرمانی دگرگونه را به سینما معرفی کند انتظار نمی رود برای تایید اندیشه هایش اینگونه راه یکه ویک طرفه ای پیش پای مخاطبانش قرار دهد.
پی نوشت ها
۱-گفتگو با رضا میر کریمی، ماهنامه سینمایی فیلم ۴۷۸ ، شهریور ۱۳۹۳ ، ص ۷۹.
۲ و۳- همان ، ص ۸۲.
زهره نبی زاده - کارشناس ارشد
چاپ شده در روزنامه آفتاب یزد ۱۸/۰۶/۱۳۹۳ شماره ۴۱۳۷
انتخابات انتخابات ریاست جمهوری سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ انتخابات 1403 ریاست جمهوری ستاد انتخابات کشور قالیباف
هواشناسی تهران قتل پلیس ازدواج طلاق بارش باران سیل سازمان هواشناسی سلامت آموزش و پرورش قوه قضاییه
قیمت طلا قیمت دلار حقوق بازنشستگان قیمت خودرو بورس بازار خودرو خودرو بازنشستگان دولت سیزدهم دلار قیمت سکه مسکن
تلویزیون سینما موسیقی فضای مجازی کتاب رسانه ملی سینمای ایران تئاتر فیلم جوکر سریال دفاع مقدس
باتری
رژیم صهیونیستی آمریکا جو بایدن روسیه دونالد ترامپ غزه فلسطین جنگ غزه لبنان ترکیه ترامپ انتخابات آمریکا
پرسپولیس فوتبال استقلال یورو 2024 باشگاه پرسپولیس علیرضا بیرانوند بازی لیگ برتر سپاهان تیم ملی فوتبال ایران جام ملت های اروپا باشگاه استقلال
هوش مصنوعی اینترنت وزیر ارتباطات عیسی زارع پور فناوری گوگل نمایشگاه الکامپ فیبر نوری مایکروسافت سامسونگ فیبرنوری شرکت
حافظه پوست دیابت فشار خون افسردگی میوه کاهش وزن گرمازدگی بارداری