نگاهی گذرا به وضعیت ۳ تیم بوندس لیگا

میزبان رقابت های جام جهانی اگرچه در پایان نتوانست جام را در خانه نگه دارد, اما بی گمان بازگشت روحیه اعتماد ملی و یکپارچگی مجدد همه دوستداران فوتبال آلمان را باید مرهون کار خوب یورگن کلینزمن و تیم ملی آلمان در این رقابت ها دانست

● بایرن‌مونیخ، هامبورگ و هانوفر

چهل و چهارمین دوره رقابت‌های باشگاهی در آلمان (بوندس‌لیگا) در حالی آغاز شد که این کشور تجربه موفق برگزاری جام جهانی فوتبال را پشت سر گذاشته است و اکنون همه اهالی فوتبال می‌روند تا از اندوخته‌های خود در جریان جام هجدهم در راه برگزاری موفق‌تر رقابت‌های باشگاهی بهره ببرند. میزبان رقابت‌های جام جهانی اگرچه در پایان نتوانست جام را در خانه نگه دارد، اما بی‌گمان بازگشت روحیه اعتماد ملی و یکپارچگی مجدد همه دوستداران فوتبال آلمان را باید مرهون کار خوب یورگن کلینزمن و تیم ملی آلمان در این رقابت‌ها دانست.

از تجربه میزبانی که بگذریم، بی‌شک رقابت‌های آلمان از نظر دانش فوتبال هم‌کلاس فنی و آموزشی بسیار بالا و البته فشرده‌ای برای همه فعالان این عرصه بوده است. ۳۲ مربی از ۳۲ کشور جهان در مدت ۳۰ روز به آموزش عملی اندوخته‌های خود پرداختند و اکنون بوندس‌لیگای چهل و چهارم می‌تواند یکی از جایگاه‌های بروز تأثیر این ۶۴ کلاس ۹۰ دقیقه‌ای (و در برخی موارد ۱۲۰ دقیقه‌ای) باشد. بدون تردید انتظار زیادی نخواهد بود که پس از جام جهانی سطح رقابت‌های فوتبال در جهان را در کلاسی بالاتر به نظاره بنشینیم. در این میان در کنار مربیان، بازیکنان فوتبال ایران هم از این فرصت بی‌بهره نیستند. ۳ لژیونر ایرانی که در باشگاه‌های آلمانی توپ می‌زنند اکنون می‌توانند فراگیرنده این نکات باشند و انتقال‌دهنده این تجربیات به فوتبال ملی ایران.

● بوندس‌لیگای ۴۴

ایران در فوتبال باشگاهی آلمان ۳ نماینده دارد: علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان. با آغاز این رقابت‌ها به این بازیکنان در غالب تیم‌های باشگاهیشان نگاهی کوتاه و البته آماری می‌اندازیم.

● بایرن مونیخ (FC Bayern Muenchen)

▪ تاریخ تأسیس: ۲۷ فوریه ۱۹۰۰

▪ نشانی باشگاه: مونیخ، خیابان ”زینراشتراسه“ شماره ۵۱

▪ ورزشگاه: آلیانس (گنجایش: ۶۹ هزار صندلی)

▪ رنگ پیراهن: قرمز - سفید

▪ سران باشگاه: کارل هاینس رومینگه - فرانتس بکن باوئر

▪ سرمربی: فلیکس ماگات (از اول ژوئیه ۲۰۰۴)

▪ اعضاء باشگاه: ۱۰۲ هزار نفر

▪ ارزش تقریبی بازیکنان: ۵۰ میلیون یورو

● افتخارات

۱. قهرمانی بوندس لیگا: در سال‌های ۱۹۳۲، ۱۹۶۹، ۴-۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۵، ۱۹۸۷، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۷، ۱۹۹۹، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶.

۲. قهرمانی جام حذفی آلمان در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۹، ۱۹۷۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶.

۳. قهرمان جام اتحادیه باشگاه‌های اروپا (یوفا) در سال‌ ۱۹۹۶.

۴. قهرمان لیگ قهرمانان اروپا در سال‌های ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶ و ۲۰۰۱.

قهرمان بوندس‌لیگا و جام حذفی آلمان پس از قهرمانی‌های ۲ فصل گذشته اکنون به هت‌تریک قهرمانی‌های دوگانه (بوندس‌لیگا و جام حذفی) آلمان می‌اندیشد؛ حتی بدون میشائیل بالاک. این موضوع که بایرن (رکورددار عنوان قهرمانی) بخت مسلم کسب عنوان قهرمانی در هر ۲ این رقابت‌ها است، برای کارشناسان هرگز جای بحث ندارد. آنها البته به دنبال کسب افتخاری دیگر در عرصه فوتبال اروپا و در لیگ قهرمانان هستند، البته نه در آینده‌ای نزدیک. اولی هوینس، مدیر بایرن در این‌باره می‌گوید: ”ما جوانان بسیاری داریم که می‌خواهیم آنها را در ترکیب تیم خود جای دهیم. از همین رو در این مرحله چندان هم نمی‌توان به موفقیت‌های بزرگ چشم داشت“.

● انتظارات از این باشگاه بالا بوده و هست. اکنون سؤال این است که آیا فلیکس ماگات بدون ”بالاک“ باز هم می‌تواند در لیگ قهرمانان بدرخشد یا خیر؟

▪ با رفتن محبوب‌ترین بازیکنان آلمان از بوندس‌لیگا به لیگ برتر انگلستان و چلسی، جای خالی این بازیکن عمده‌ترین مشغله ذهنی سران این باشگاه مونیخی خواهد بود.

● این نقل و انتقال سرانجام پس از کنش و قوس‌های فراوان صورت گرفت.

▪ ۴ سال ربطه کاری و حضور مؤثر بالاک در بایرن مونیخ با رفتن او از بایرن به زیر سؤال رفت و برخی انتقادها و سرزنش‌های تند و غیرمنصفانه از وی را دربرداشت.

● در بایرن این روزها جدی‌ترین بحث یافتن جانشین بالاک است؛ بالاکی که در سال ۲۰۰۲ نقش اشتفان افنبرگ را در میانه میدان مونیخی‌ها پذیرا شد.

▪ ”تیم بروسکی“ بازیکن وردربرمن یکی از گزینه‌ها به‌شمار می‌رفت که البته با ماندگار شدن او در ”وزر اشتادیون“ این موضوع خود به خود پایان یافته تلقی می‌شود.

دلمشغولی دیگر بایرن از بابت جای خالی ”زی روبرتو“ بازیکن برزیلی جناح چپ این تیم است که البته با وجود بازیکنانی چون باستین شواین اشنایگر، اوون هارگریوز، خولیو دوس سانتوز و علی کریمی، بایرن گروهی زبده را برای این پست در اختیار دارد.

هر چند دست سران بایرن مونیخ در فصل نقل و انتقالات از رسیدن به رود ون نیستلروی، مهاجم هلندی منچستر یونایتد کوتاه ماند، اما آنها در خرید لوکاس پودولسکی و دانیل ون بویتن موفق عمل کردند. ماگات درباره ناکامی این تیم در خرید ”رود“ گفت: ”ما اینجا در بایرین بدون ون نیستلروی کار می‌کنیم. ما در تمام طول فصل قادر به انجام این‌کار هستیم“.

لوکاس پودولسکی مهاجم جوان این فصل بایرن که به تازگی از کلن به مونیخ آمده است دربارهٔ آمدنش به جمع قرمزپوشان مونیخی گفت: ”اهداف من در اینجا اینها هستند. قهرمانی، قهرمانی و باز هم قهرمانی. از هیچ چیز باکی ندارم و این را به همه آنهائی که دربارهٔ حضور توانمندی‌های من تردید داشته‌اند نشان خواهم داد“.

لوکاس این سخنان را در حالی بیان می‌کرد که هنوز هم در خصوص حضور او در ترکیب اصلی بایرن مونیخ بحث‌های فراوانی مطرح است و ماگات هیچ‌گاه تضمین صددرصدی به او در این‌باره نداده است.

در سطح مدیران باشگاه هم اعتماد کاملی نسبت به توانائی‌های کاری فلیکس ماگات وجود دارد، هر چند آنها هم به درخشش بایرن در بازی‌های نخست فصل چندان امیدی ندارند. بازگشت دیرهنگام بازیکنان ملی‌پوش بایرن به جمع این تیم و زمان ناکافی برای ایجاد هماهنگی میان بازیکنان، کار را برای ماگات و دیگر اعضاء کادر فنی بایرن دشوار کرده است.

●● فهرست بازیکنان بایرن مونیخ

● دروازه‌بان‌ها:

▪ اولیور کان (۱) میشائیل زنسینگ (۲۲) برند درهر (۲۹)

● مدافعان:

▪ ویلی سانیول (۲)، لوسیو (۳)، دانیل ون بویتن (۵)، آندریاس گورلیتس (۱۸)، فیلیپ لام (۲۱)، والرین اسماعیل (۲۵) و کریستین لل (۳۰).

● هافبک‌ها:

▪ مارتین دمیکلیس (۶)، همت شول (۷)، علی کریمی (۸)، خولیو دس سانتوز (۱۹)، حسن صالح حمیدزیچ (۲۰)، اون هارگریوز (۲۳)، سیاستین دایسلر (۲۶)، باستین شواین اشتایگر (۳۱)، اشتفان فورتسز (۳۶) و آندریاس اتل (۳۹).

● مهاجمان:

▪ روی ماکای (۱۰)، لوکاس پودولسکی (۱۱)، کلودیو پیزارو (۱۴) و روکه سانتاکروز (۲۴)

● هامبورگ (SV Hamburger)

▪ تاریخ تأسیس: ۲۹ سپتامبر ۱۸۸۷

▪ نشانی باشگاه: هامبورگ، سیلوستر آله - شماره ۷

▪ ورزشگاه: AOL گنجایش ۵ هزار و ۸۰۰

▪ رنگ پیراهن: آبی - سفید - مشکی

▪ رئیس باشگاه: برند هوفمان (از اول مارس ۲۰۰۳)

▪ سرمربی: توماس دال (از ۱۸ اکتبر ۲۰۰۴)

▪ اعضاء باشگاه: ۳۷ هزار نفر

▪ ارزش تقریبی بازیکنان: ۳۰ میلیون یورو

● افتخارات

۱. قهرمانی بوندس لیگا در سال‌های ۱۹۲۲، ۱۹۲۳، ۱۹۲۸، ۱۹۶۰، ۱۹۷۹، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳

۲. قهرمانی جام حذفی آلمان در سال‌های ۱۹۶۲، ۱۹۷۶ و ۱۹۸۷

۳. قهرمانی در جام اتحادیه باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۷۷

۴. قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال‌ ۱۹۸۳

فصل جدید برای توماس دال، سرمربی هامبورگ نوعی بندبازی به‌شمار می‌آید.

او از یک سو می‌خواهد تیمش را در بین صدرنشینان بوندس لیگا تثبیت کند و از سوئی دیگر باید جای خالی ۵ بازیکن جدا شده از این تیم را پر کند. در کنار دانیل ون بویتن سرگروه و رهبر بلژیکی خط دفاعی فصل گذشته هامبورگ که راه بایرن مونیخ را در پیش گرفته است، سرگئی باربارز، اشتفان باینلیش، نائوهیر و تاکاهارا و آیلتون هم دیگر بازیکنانی بودند که این تیم را به مقصد دیگر باشگاه‌های بوندس‌لیگائی ترک کرده‌اند. با این همه، دال با خوشبینی اظهار می‌کند: ”ما فصل گذشته کام نخست را برداشتیم. اکنون نوبت به گام دوم است. می‌خواهیم بار دیگر در مکان سوم جای بگیریم. این حرف‌هائی که از قهرمانی هامبورگ نقل می‌شود، از زبان ما جاری نشده است. ما نمی‌خواهیم به دنبال غیرممکن‌ها باشیم، دست کم حالا که باید در پی جبران آسیب‌ها باشیم“.

---