یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
مجله ویستا

روسیه مخالف دموکراسی سازی تحمیلی در کشورهای شوروی سابق است


روسیه مخالف دموکراسی سازی تحمیلی در کشورهای شوروی سابق است

منطقه کشورهای بوجود آمده پس از اتحاد جماهیر شوروی یعنی اشتراک جغرافیایی دولت های جدیدی که حاصل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند, در سال های اخیر یادآور یک لحاف برای سه نفر می باشد که هر یک از این سه بازیگر اصلی, روسیه , ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا آن را به طرف خود می کشد

منطقه کشورهای بوجود آمده پس از اتحاد جماهیر شوروی یعنی اشتراک جغرافیایی دولت های جدیدی که حاصل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند، در سال های اخیر یادآور "یک لحاف برای سه نفر" می باشد که هر یک از این سه بازیگر اصلی، روسیه ، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا آن را به طرف خود می کشد. در شرایطی که در این بازی قانونی وجود ندارد، بسیاری از دولت های جوان منطقه، میدان نبردی برای نیروهای سیاسی خارجی و قربانی منافع اغلب مغرضانه آنان شده اند. در این هفته مسکو تلاش نمود تا تعدادی چند از قوانین این بازی را تنظیم کند تا حوزه کشورهای مشترک المنافع را به میدان رقابتی شایسته و سپس به میدان"مشارکت قابل پیش بینی و احترام متقابل" مبدل سازد. همانا چنین خواسته ای را "گریگوری کاراسین" معاون جدید وزارت امورخارجه فدراسیون روسیه در مصاحبه خود با "راسییسکایا گازیتا- (روزنامه روسی)" اظهار داشت. این درخواست وی را تعداد زیادی از کارشناسان سیاسی روسیه به مانند اعلان برنامه هایی ارزیابی کردند که تعیین کننده سیاست خارجی روسیه در منطقه کشورهای شوروی سابق است.

برنامه معاون جدید وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه خیلی جدی به نظر می رسد. وی مطلقاً دخالت نظامی به عنوان ابزاری که با کمک آن دولت خارجی یا مرکز نظامی ممکن است در منطقه، منافع خود و یا پروژه های مشخصی را مدعی شود، نفی می نماید. وی موافق رقابت شرافتمندانه و مبارزه ایده هاست اما کاملاً مخالف استفاده از اعمال فشار در قالب های مختلف برای اجبار کشوری نوپا در انتخاب مسیر توسعه مطابق با اراده تصمیم کشوری خارجی و زیرک تر است.روسیه در وحله اول با پرتاب سنگی بزرگ به باغ واشنگتن با به اصطلاح "صادرات دموکراسی" اعلام مخالفت می کند. "گریگوری کاراسین" هشدار داد که "ما با روش های تحمیلی "دموکراسی سازی" در حوزه کشورهای شوروی سابق، یا " انقلاب های رنگین" و یا اعمال فشار سیاسی – اطلاعاتی بر دولت حاکم نمی توانیم موافقت نماییم."همینطور دیپلمات عالی رتبه، طرز عمل دولت ایالات متحده آمریکا را که در آن انقلاب های رنگارنگ در کشورهای مشترک المنافع، به مانند جشن دموکراسی سازی به مدل غربی بر رژیم های رشوه گیر نگریسته می شود را رد نمود. در مقابل، مسکو در این انقلاب ها نشانه های متعدد تخطی از قانون اساسی را مشاهده می نماید. توسعه آتی حوادث در این کشورها جایی که در این اواخر حکومت آشکارا خودکامگی خود را نشان می دهد، مخالفین آشکارا مورد تعارض قرار می گیرند و رسانه های گروهی غیب می شوند طوری که گویا هیچ موقع وجود خارجی نداشتند، صرفا تایید کننده سوء ظن روسیه می باشد. علاوه بر آن روسیه به هیچ وجه مخالف حق دولت های خارج از منطقه و مراکز بین المللی نظامی در جهت کمک به کشورهای مشترک المنافع از بابت تحکیم امنیت ، ورود به اقتصاد جهانی و بطور کلی پیروی از فرآیند جهانی سازی نمی باشد."گریگوری کاراسین" اعلان می دارد که "اصولا در این خصوص این موارد عادی می باشند، اکنون شرکت ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و دیگر بازیگران در فرآیندهای توافقی چیز عجیبی نمی باشد." مطابق با عقیده این دیپلمات ، مشکل در یافتن بالانس رقابتی می باشد که طبیعت رابطه متقابل روسیه با شرکای غربی را دوباره سازماندهی نماید.به عبارت دیگر رقابت، چیز دیگری است و تلاش های خنثی سازی تاثیر روسیه در کشورهایی که بیشتر از ۲۵ میلیون روس زندگی می نمایند، چیزی دیگر است. و همانا "این چیز دیگر" به نظر می رسد که امروز نرخ گروه با نفوذ محافظه کاران آمریکایی شده است که در تلاش برای تبدیل کشورهای مشترک المنافع به میدان نبرد جنگ سرد می باشند.آنچنان که در تصمیم ماه ژوئن خود در خصوص بودجه وزارت امور خارجه آمریکا ، کمیته تخصیص بودجه سنا مستقیماً تاثیر مالی آمریکایی با مقابله علیه "تقویت روسیه" در این منطقه را مرتبط می سازد. روسیه خودکامه، عبوسانه هشدار می دهد که کمیته سنا، تهدید فزاینده ای است برای کشورهای منطقه که در حال گذر به سوی دموکراسی می باشند و مخالفت با این تهدید باید اولویت آمریکا باشد."کجا از این واضح تر. در نتیجه ، مجلس سنا برای برنامه های خود در کشورهای مشترک المنافع در سال ۲۰۰۶ کلاً ۵۶۵ میلیون دلار تخصیص داد. فقط می توان حدس زد که چه قسمتی از این مبلغ برای تحمیل "دموکراسی" دولت های منطقه و نه در روح ملی بلکه در کفش آمریکایی، هدایت شده اند .

ضمناً در این شیوه ، چیز جدیدی دیده نمی شود. در زمان خود به اصطلاح "دکترین برژنف" به کشورهای "اردوگاه سوسیالیستی" عنوان دولت هایی با قدرت محدود را داده بود. روسیه نمی خواهد اجازه دهد که این دکترین توهین آمیز در هزاره سوم نیز تکثیر گردد.