وزنه ای در مقابل ۸ G

گروه ۱۵ در سالیان گذشته با برگزاری نشست ها و کنفرانس هایی در پایتخت کشورهای عضو درصدد برآمده تا آینده بهتری برای مردمان خود بیافریند

گروه ۱۵ در سالیان گذشته با برگزاری نشست‌ها و کنفرانس‌هایی در پایتخت کشورهای عضو درصدد برآمده تا آینده بهتری برای مردمان خود بیافریند. این گروه در اغلب جلسه‌های خود بر ایجاد یک اقتصاد جهانی شکوفا و هماهنگ‌تر تأکید کرده و بر آن است تا با بهره‌گیری از فرصت‌هایی که جهانی‌سازی در اختیار آنها قرار می‌دهد با چالش‌های پیش‌روی این جوامع مبارزه کند. طی سالیانی که جی ۱۵ پا به عرصه وجود نهاده تأثیر زیادی در چارچوب و محتوای همکاری‌های جهانی داشته و جایگاه کشورهای در حال توسعه را در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی جهانی ترفیع بخشیده است.

اعضای گروه ۱۵ در بسیاری از زمینه‌ها با نهادهای بین‌المللی مانند صندوق بین‌المللی پول (IMF) و سازمان تجارت جهانی (WTO) که ساخته کشورهای توسعه‌یافته است همکاری دارد لکن سعی فراوانی شد تا از طریق این گروه وضعیت و آینده کشورهای در توسعه نیز مدنظر قرار گیرد و سازمان ملل نیز ترغیب به تلاش افزون‌تر برای پیشبرد توسعه جهانی توأم با برابری و حفظ شأن انسانی شود.

گروه ۱۵ اساساً به منظور محدود ساختن سلطه شمال بر جنوب پدید آمده و در اغلب کنفرانس‌ها بر این نکته صحه گذاشته شده است. کریشان کانت معاون ریاست جمهوری هند در اجلاس جی ۱۵ در قاهره در جمله معروفی اظهار داشت: «آنان که در بالادست نشسته‌اند نباید در برخورد با مردم پائین‌دست همه قوانین را زیر پا بگذارند.» وی تأکید کرد: «یک گفت‌وگو سازنده مستلزم تفاهم با شمال در زمینه اهداف توسعه اقتصادی و اجتماعی است.» از همین روست که گروه ۱۵ می‌کوشد تا ایده‌آل‌ها و اهداف و سیر جهانی شدن را برای شکوفایی توانمندی‌های خود مورد بهره‌برداری قرار داده و در بهبود اوضاع جهانی سهیم باشد.

اعضا بر این باورند که با از میان رفتن نابرابری‌ها و ناهمسانی‌ها در اقتصاد جهانی و پیوستن جنوب به این اقتصاد گسترده، حجم بازارها چند برابر شده و افزون بر ایجاد رقابت، فرصت‌های نوینی برای انتقال فناوری فراهم می‌شود. جهان صنعتی شده با آنکه با شعار کمک به جنوب به این کشورها پا می‌نهد اما به درخواست‌های واقعی جهان در حال توسعه وقعی ننهاده است. اعضای جنوب معتقدند اگرچه راه پیش‌رو ناهموار است اما جهان در حال توسعه نباید مقهور دشواری‌ها شود و عزم خود را از دست بدهد.

سیستم تجاری چندجانبه برای آنکه به زیان جنوب عمل نکند باید باز و بری از تبعیض باشد و در کنار آن لازم است که جهان صنعتی از گرایش‌های ویژه خود در حمایت از صنایع داخلی کنار بکشد.

همچنین اگر نیروی کار جنوب بتواند به شمال برود در تمام عرصه‌های اقتصادی جهان صنعتی سهیم شود روند جهانی شدن به طور متعادل و برابر و به نفع شمال و جنوب مسیر خود را طی خواهد کرد. لکن چالش اصلی عدم تمایل شمال به نشان دادن عزم و اراده واقعی در تحقق این اهداف است. به رغم تمام تأکیداتی که بر کمک به جنوب شده، هنوز همکاری‌های چندجانبه مهمی برای مبارزه با فقر و مضمونی از این دست به وجود نیامده است. گروه ۱۵ معتقد است که شمال خود را «مدیر اقتصاد جهانی» می‌داند اما اکنون زمان آن فرارسیده تا این ذهنیت و این وضعیت تغییر کرده و جنوب به عنوان وزنه‌ای لاینفک از اقتصاد جهانی عرض اندام کند.

این گروه تأکید دارد که نیاز است با بازخوانی اهداف اولیه مبنی بر ایجاد پروژه‌های تجاری پویا مبتنی بر فناوری و تجربه و سهام جنوب باید بازخوانی و یادآوری شود تا ضمن رفع نقایص پیشین عزم دوباره‌ای برای پیگیری این اهداف به وجود آید. در این میان آفریقا نیاز مبرمی به پشتیبانی از سوی دیگر اعضای جی ۱۵ دارد.

اولسگون اوباسانجو رئیس‌جمهور سابق نیجریه در قاهره گفته بود: «آفریقا هنوز اقتصادهای شکننده دارد و بدهی‌های خارجی وضعیت آنها را دشوارتر کرده است. آفریقا نیازی به ذکر مصیبت ندارد بلکه نیاز دارد که بار بدهی‌ها از روی دوشش برداشته شود.» آسیا که وضعیت مطلوب‌تری دارد از توان تکنولوژیکی و کارفرمایی بالایی برخوردار است و اعضای این گروه از آسیایی‌ها خواسته‌اند تا اعضای آفریقایی و کشورهای امریکای لاتین را بهره‌مند سازند.

گروه ۱۵ به این باور رسیده که تقویت همکاری جنوب – جنوب به استحکام حس همبستگی و افزایش خودکفایی و تحقق موافقت‌های منطقه‌ای و درون‌گروهی منجر می‌شود و به تبع آن سطوح بالاتری از توسعه و تقویت استقلال محقق خواهد شد. سرانجام این گروه قادر خواهد بود در گفت‌وگو با گروه ۸ شانس‌های خود را بالا ببرد.

منبع: الاهرام

نوین خلیل

صاحبنظر مصری