جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

پایداری ماندگار


پایداری ماندگار

من ترجیح می دهم شخصیت زمان جنگ آقای جمی را در یک جمله بیان کنم آقای جمی یعنی آتش تهیه مقاومت و پایداری در جنوبی ترین نقطه ایران آقای جمی در حقیقت در این جمله, در زمان جنگ و بالا خص در زمان محاصره آبادان, قابل خلا صه شدن است

من ترجیح می‌دهم شخصیت زمان جنگ آقای جمی را در یک جمله بیان کنم. آقای جمی یعنی آتش تهیه مقاومت و پایداری در جنوبی‌ترین نقطه ایران. آقای جمی در حقیقت در این جمله، در زمان جنگ و بالا‌خص در زمان محاصره آبادان، قابل خلا‌صه شدن است. ‌

آتش تهیه در عملیات رزمی در دو زمان به کار گرفته می‌شود؛ یک زمان به هنگام آفند است، یعنی نیروی مهاجم اگر بخواهد اصل غافلگیری را رعایت نکند، آتش تهیه را به کار می‌برد. یک زمان هم وقتی است که عملیاتی لو برود، طرفی که آفند و عملیات روی او صورت می‌‌گیرد، آتش تهیه‌ای را برای تجمع نیرویی که قصد تهاجم به او را دارد، به کار می‌گیرد، ولی آقای جمی آتش تهیه از نوع سوم بود. ‌ او آتش تهیه پایداری و مقاومت در صحنه آبادان یا جنوبی‌ترین نقطه جبهه ایران بود که دائما در میان فرماندهان ستاد عملیات و مسجد قدس و مناطق عمومی آبادان تردد داشت و هر هفته هم موضع پرقدرت خویش را اعلا‌م می‌کرد.

‌ یکی از ابزارهای کارآمد این آتش تهیه، نمازجمعه بود و پایداری وی در تداوم برگزاری آن که هم آبادانی‌ها را حول محور ایشان استوار و پابرجا نگه می‌داشت و هم ایرانی‌ها را نسبت به این موضوع که هنوز آبادان در اختیار ما است، دلگرم می‌کرد و شاید بعد از نمازجمعه تهران، بیشترین مخاطب را در میان نمازجمعه‌های ایران داشت. ‌

حضرت امام به برگزاری نمازجمعه در آبادان حساسیت زیادی داشتند و هنگامی که آقای جمی مدتی به دلا‌یلی از آبادان خارج شده بود، از ایشان پرسیده بودند <چرا نمازجمعه را برگزار نمی‌کنید؟> البته امام‌جمعه موقت آنجا، آقای طرفی که یک روحانی عرب و انسان بسیار خوبی بود، نماز را برگزار می‌کرد. ‌

موقعی که نمازجمعه برگزار می‌شد، مردم عراق می‌فهمیدند که هنوز آبادانی‌ها هستند، لذا هم آبادان، هم ایران و هم دشمن، شنونده این نمازجمعه‌ها بودند و در حقیقت این نمازجمعه‌ها، میزان‌الحراره مقاومت و پایداری بودند.

آقای جمی با توجه به اینکه در آن زمان سنشان بالا‌تر از سن یک رزمنده بود، می‌توانست مثل خیلی‌ها در ‌آبادان حضور مستمر نداشته باشد، ولی نه سنش و نه کسالت جسمی‌اش مانع از حضورش نشد، مضافا بر اینکه برادرها و پسرهایش هم در آبادان بودند و این حضور در جهت تأمین یک عقبه روانی محکم برای رزمندگان، نقش بسیار مثبتی را ایفا کرد.

انتقال اخبار جبهه در زمان جنگ، شکل‌‌های متفاوتی داشت. یکی سیستم کلا‌سیک و سنتی بود و دیگری سیستم غیرسنتی و غیرکلا‌سیک که جمع این ۲ سیستم می‌توانست مسوولا‌ن را در تهران به سمت یک تصمیم‌گیری درست هدایت کند، لذا گزارش‌های روزانه نوبه‌ای از اوضاع خودی و دشمن، همواره برای نیروهای مسلح ارسال می‌شد، ولی این گزارش‌ها به دلیل ساختار اداری کشورمان، برای تصمیم‌گیری درست و در عین حال سریع، کافی نبودند. آقای جمی، هم با ارتباطاتی که با آقای موسوی، امام‌جماعت مسجد جامع خرمشهر داشت و هم با توجه به ارتباط با مردم و با نیروهای مسلح و هم سکونت دائمی‌ در آبادان و حضور کامل یعنی شنیدن صدای غرش توپ‌ها و شلیک موشک‌ها و مشاهده آتش‌سوزی پالا‌یشگاه آبادان و با استفاده از دو رشته تماس تلفنی؛ یکی مستقیم به دفتر امام در تهران و یکی هم به دفتر امام در قم و به آقای شرعی، وضعیت جبهه‌ها را به درستی، اما با بیان غیرکلا‌سیک منتقل می‌کرد و این برای تحریک حساسیت‌ها کافی بود و یا حداقل تواتر خبر نسبت به اوضاع آبادان و خرمشهر را در پی داشت و می‌دانید که یکی از اصول تصمیم‌گیری روحانیت، تواتر خبر است و حضور ایشان در این زمینه هم بسیار مؤثر بود، لذا آقای جمی در انتقال صحیح اخبار و اخبار صحیح، نقش مکمل داشت. نقش دیگر ایشان حفظ و تقویت روحیه مردم بود. او پیوسته به مردم ‌امید می‌داد و احتمال ظفر و پیروزی را به آنان تزریق می‌کرد. از سوی دیگر، او عامل انسجام بین نیروهایی بود که در آبادان حضور داشتند. ما در طول جنگ در اوج اختلا‌فات سیاسی بودیم اما واقعیت این است که این اختلا‌فات در آبادان یا در خطوط مقدم، کمتر به چشم می‌خورد. در آبادان یکی از علل عدم بروز اختلا‌فات،‌‌نوع نگاه آقای جمی به مسائل و نقش وحدت‌بخش ایشان و موعظه‌ها و سخنرانی‌هایش بود. این سه مجموعه را که کنار هم قرار دهیم، می‌شود گفت که آقای جمی آتش تهیه مقاومت و پایداری در جنوبی‌ترین نقطه جنگ بود. ‌ در طول ایام دفاع مقدس و محاصره، نبرد ذوالفقاری و عملیات‌های تهاجمی که جمهوری اسلا‌می ایران در کربلا‌ی ۵ و مخصوصا در والفجر ۸ که در منطقه عمومی آبادان انجام داد، ضرورت اطلا‌ع‌رسانی به ایشان و نقش فعال‌شان را در تبیین شرایط به‌گونه‌ای که بحث غافلگیری در عملیات محفوظ بماند، ایجاب می‌کرد و قطعا آقای جمی در این موضوع نیز نقش برجسته‌ای ‌را ایفا کرد.

علی شمخانی