نوروز از نگاه اسلام

در ایران باستان جشن ها و آئین های بسیاری وجود داشت که به نظر نگارنده هیچ کدام بی علت و بی حکمت نمی تواند باشد

▪ اعجاز نوروز

همانطور که می دانید ایرانی ها در بسیاری از زمینه ها و یا به عبارتی در تمامی علوم و فنون از عهد باستان تا کنون پیشرفته بودند و مبدع خیلی از اختراعات بشری می باشند و امور را به بهترین نحو انجام می دادند و برای هر اتفاقی دلیل می یافتندو از مردمان زمانه خود بسیار پیشرفته تر و قرن ها جلوتر بودند. در زمانی که اروپاییان و ساکنان قاره آمریکا در جهالت به سر می بردند ایرانیان دارای تمدن های با شکوه،قانون مند و پیشرفته بودند.

در ایران باستان جشن ها و آئین های بسیاری وجود داشت که به نظر نگارنده هیچ کدام بی علت و بی حکمت نمی تواند باشد.

یکی از بزرگترین این مراسم ها و جشن های کهن و باستانی،عید نوروز می باشدکه از هزاران سال گذشته تا کنون پاسداشت و برگزار می شود و در بین تمامی آریاییان و اقوام مختلف ایرانی و آریایی به زیبایی هر چه تمام تر برگزار می شود و این سنت زیبا را حفظ کرده اند.

جشن نوروز یادگار جمشید پادشاه اسطوره ای و افسانه ای ایران زمین؛که پدر همه ما ایرانیان می باشد و به گفته تاریخ داراری «فَر» کیانی بوده که اکنون از آن به عنوان پیامبری تعبیر کردند می باشد که برای همه ما آنرا به ارث گذاشته و چه میراث ارزشمندی است که به نوعی می توان گفت که هویت ما ایرانیان و نقطه عطفی در زندگی همه ما می باشد.

در این ایام که بهار و انقلاب طبیعت رخ می دهد،ایرانیان باستان نیز در زندگی خود دگرگونی بوجود می آورند،مانند خانه تکانی و انجام دید بازدید،خریدن لباس های زیبا و همچنین مهمتر از آن در درون خود نیز متحول میشدند.

عید نوروز در اسلام هم ستایش شده و نزد علامای اسلام و بزرگان آن دارای تقدس می باشد و در کتب بزرگان دین به مانند مرحوم شیخ انصاری ،مقدس قمی،مرحوم صاحب جواهرو... به آن اشاره شده است و احادیثی از امامان شیعه نقل شده است که به ذکر یک مثال از امام جعفر صادق (ع) بسنده می کنیم.

" مُعلّی پسر خُنَیس گوید: در روز نوروز، بر امام صادق(علیه السلام) وارد شدم. فرمود: «آیا این روز را می شناسی؟». گفتم: قربانت گردم! این روز را فارسیانْ گرامی می دارند و به یکدیگر هدیه می دهند. فرمود: «سوگند به خانه کعبه که این، رمزی دیرینه دارد و برایت روشن می سازم تا آگاه گردی». گفتم: سرورم !آموختن این امر از شما برایم بهتر از آن است که مردگان زنده شوند و دشمنانم بمیرند.

آن گاه فرمود: «ای معلّی! روز نوروز، همان روز است که خداوند از بندگان پیمان گرفت او را بپرستند و به او شرک نورزند، به پیامبران و حجت هایش بگروند و به امامان ایمان آورند.امام همچنین فرمود: قسم به کعبه که در مکه است انجام این عمل مربوط به امری قدیمی است،همانا نوروز همان روزیست که خداوند از بندگان خود در الست پیمان گرفته که او را بپرستند و به فرشتگان و پیامبران و حجت های الهی ایمان بیاورند.

" نقل است که روزی نزد امیرالمومنین در زمان حکومت کوفه برای ایشان هدایایی بردند که حضرت پرسید چیست؟ آن شخص گفت : امروز روز عید عجم هاست و بین عجم ها مشهور است،در این روز به دیدن بزرگتر ها میروند و برای بزرگان هدیه می برند.

حضرت هدایا را قبول کردند و فرمودند : این کارها را انجام بدهید و به دیدن همدیگر بروید و هدیه و تعارفی ببرید و هر روز ما نوروز است.

" مفضّل، فرزند عمر از امام صادق(علیه السلام) نقل می کند که: خداوند بر حزقیلْ وحی فرستاد که: «این روز، روزی گرامی و بلند مرتبه نزد من است. با خود عهد کرده ام هر مؤمنی در این روز از من حاجتی بخواهد آن را برآورده سازم و آن روز، نوروز است

حال به اتفاقاتی که رخ دادن آن را برای اولین بار به نوروز نسبت می دهند اشاره ای موردی می کنیم:

۱- نوروز نخستین روزی است که آفتاب بر زمین طالع گشت و بادها وزیدن گرفت و زمین آفریده شد.

۲- روزی بود که کشتی نوح بر کوه جودی قرار گرفت.

۳- روزی بود که حضرت ابراهیم بت ها را شکست.

۴- روزیست که جبرئیل برای اولین بار بر رسول اکرم نازل گشت.

۵- روزی که رسول،امیرالمونین را بر دوش خود گرفت تا بت های قریش را از بالای بیت الحرام بیافکند و در هم شکست.

۶- روزی که حضرت موسی بر ساحران پیروز شد.

۷- روزیست که حضرت امیر به دستور پیامبر به وادی جنیان رفت تا از آنان بیعت بگیرد.

۸- روزیست که امیرالمومنین بر خوارج نهروانیان پیروز گشت.

۹- روزیست که مسلمانان برای بار دوم با امیرالمومنین بیعت کردند.

۱۰- روزیست که قائم ما ولی امر ظاهر میشود و روزیست که قائم ما بر دجال ظفر می یابد و او را بر کناسه کوفه به دار می آویزد.

حال نگارنده در حیرت این موضوع مانده است که چگونه ایرانیان در هزاران سال پیش از چنین روزی و عظمت آن آگاه بودند و سِر نوروز را میدانستند که آن را به عنوان بزرگترین عید و شادمانی خود انتخاب نموده اند.

کیان

نگارنده:

علی پورزارع

منابع:

۱- آثار الصادقین

۲- من لا یحضر الفقیه

۳- وسائل الشیعة فی تحصیل مسائل الشریعة

۴- المهذّب البارع

۵- بحارالأنوار