سیاه زخم

یک بیماری سمی و عفونی باکتریائی است و این بیماری ویژه گیاهخواران اهلی است که آدمی برحسب تصادف بدان مبتلا می شود .
باکتری شناسی :
میکروب مسئول باکتریوم آنتراسیس یک باسیل درشت …

یک بیماری سمی و عفونی باکتریائی است و این بیماری ویژه گیاهخواران اهلی است که آدمی برحسب تصادف بدان مبتلا می شود .

باکتری شناسی :

میکروب مسئول باکتریوم آنتراسیس یک باسیل درشت و مستقیم گرم مثبت است که در محیط های معمولی به خوبی رشد می کند . در محیط های نامساعد ایجاد اسپور ( هاگ ) می کند و خیلی مقاوم می باشد .

انسان از راه تماس و دستکاری مواد آلوده دامی (‌ پشم ، پوست ، گوشت و غیره ) مبتلا می گردد .

پودر استخوان خام که برای تغذیه چهارپایان مصرف می شود یکی دیگر از راه های سرایت می باشد . میکرب از راه خراش های کوچک و ناچیز پوست وارد بدن آدمی می شود . گرفتاری از راه دستگاه تنفسی ( دم زدن )‌ توسط گرد و غبار آلوده به ندرت دیده می شود ( در کارخانه های پشم بافی و پشم شوئی )‌ از راه خوراکی یا دستگاه گوارشی توسط گوشت خام یا نیم پز ، شیر خام و غیره آلودگی میسر می باشد ( آسیا و آفریقا )

« علائم »زخم سیاه : شایعترین فرم بیماری را در افراد بالغ و سالم نشان می دهد و در محل ورود باسیل که اغلب قسمتهای باز بدن است ( صورت ، گردن ، دست ، بازو ) دیده می شود . محل ورود باسیل این بیماری بیشتر از صورت و گردن و بعد دست ها و تنه و بالاخره پاها می باشد و این نشان می دهد که موضع های باز بدن که براحتی در معرض تلقیح قرار می گیرند بیشتر به بیماری مبتلا می شوند .

ادم بدخیم: که زخم ابتدائی در آن ناپیدا بوده و ورم خیلی شدیدی در محل ورود باسیل ملاحظه می شود .

مننگوآنسفالیت سیاه زخمی : به دنبال زخم سیاه به ویژه ادم بدخیم پیش می آید . علائم مننگوآنسفالیت ظاهر می شود . مایع نخاع چرکی و حاوی تعداد زیادی باسیل سیاه زخم می باشد . در غیاب درمان خطر مرگ و میر زیاد است .

اشکال احشائی سیاه زخم ریوی : در اثر تنفس گرد و خاک آلوده به اسپورسیاه زخم پدید می آید .

سیاه زخم روده ای و معدی : سیاه زخم حلق خیلی نادر می باشد ، ۳ تا ۵ روز پس از مصرف گوشت نیم پز آلوده یا غذای آلوده دیگر با دردهای شکمی ، تهوع ، استفراغ و تب آغاز میشود .

مننژیت ابتدائی سیاه زخمی : بشکل یک مننگو آنسفالیت سیر می کند . هیچ نشانه ی پوستی و مخاطی در بیمار دیده نمی شود . گرفتن مایع نخاع و آزمایش آن کلید تشخیص می باشد . پیش بینی بیماری مربوط به تشخیص و درمان زودرس می باشد .

درمان و پیش گیری :

درمان با آنتیوبیوتیکهای مناسب به مدت دو هفته انجام می شود . سرم درمانی در اشکال دیر درمان شده و اشکال خطرناک سودبخش می باشد . البته استعمال دارو حتماً باید با نظر پزشک باشد .

پیشگیری : بهداشت فردی ، واکسیناسیون دامها و انهدام دامهای بیمار و خاموش کردن همه گیری دامی است . رعایت موازین بهداشتی در کارخانه های پشم ریسی و پشم شوئی و دباغی غیره ( بهداشت شغلی ) نهایت ضرورت را دارد .