هر رابطه ای ضابطه می خواهد

سکوت حکم فرماست و مادر و پدر مات و مبهوت به الهام نگاه می کنند مادر با تعجب جمله الهام را تکرار می کند «همین هفته باید عروسی بگیریم آخه چرا با این عجله مشکلی پیش اومده »

سکوت حکم‌فرماست و مادر و پدر مات و مبهوت به الهام نگاه می‌کنند. مادر با تعجب جمله الهام را تکرار می‌کند: «همین هفته باید عروسی بگیریم؟! آخه چرا با این عجله؟ مشکلی پیش اومده؟»...

- نه، از اینکه مدت یک سال و نیم است نامزد هستیم، خسته شدم. من و امیرعلی می‌خوایم هرچه زودتر بریم سر خونه و زندگی‌مون.

نگرانی در چهره الهام موج می‌زند. مدام در این فکر است که چطور جریان بارداری‌اش را با خانواده‌اش در میان بگذارد. اگر پدر و مادر با پیشنهاد او مخالفت کنند، چه؟ نمی‌داند دیگر چه کاری باید انجام دهد. به ناچار لب باز می‌کند: «شما از اینکه ما چنین تصمیمی گرفتیم، ناراحتید؟ یعنی دوست ندارید ما سر خونه و زندگی خودمون بریم.»

- من فقط می‌گویم چرا باید با این سرعت؟!

آنچه تحت عنوان باید و نبایدهای روابط در دوران نامزدی مطرح است، ریشه کاملا فرهنگی و اجتماعی دارد و البته در مقیاس کوچک‌تر تحت‌تاثیر آموزه‌های خانوادگی زوج‌هاست. در برخی خانواده‌ها یا جوامع، داشتن روابط زناشویی در دوران عقد یا نامزدی حتی در سطوح اولیه هم منع شده اما در برخی جوامع یا خانواده‌ها، داشتن روابط زناشویی در دوران عقد یا نامزدی رایج و پذیرفته‌شده است. بنابراین در پاسخگویی به این سوال که آیا داشتن روابط زناشویی در دوران عقد و نامزدی صحیح است یا نه، باید این مساله با توجه به بافت فرهنگی و اجتماعی خاصی که زوج در آن زندگی می‌کند، بررسی شود.

علاوه بر این تعالیم یا مسایل فرهنگی، زوج‌ها با هر فرهنگ و آموزه خانوادگی، باید به نکته‌های دیگری هم توجه داشته باشند. طبیعتا برقراری روابط زناشویی آن هم برای اولین‌بار، می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد به‌خصوص اگر زوج یا یکی از طرفین آگاهی چندانی در مورد روابط نداشته یا آموزش جنسی لازم برای برقراری روابط زناشویی ندیده باشد.

تجربه‌های جنسی اولیه زن و مرد باید به‌گونه‌ای باشد که خاطرات خوبی برایشان باقی بگذارد چون این نکته در شکل دادن به روابط زناشویی موفق بعدی و داشتن زندگی جنسی رضایت‌بخش آنها در آینده تاثیر بسزایی دارد. همسران بسیاری هستند که به دلیل تجربه‌های جنسی ناموفق و استرس‌زای اولیه تا سال‌ها مشکلات متعددی داشته‌اند و دچار بدکارکردی جنسی شده‌اند بدون اینکه علت دقیق آن را بدانند.

اگر زوجی تمایل به داشتن رابطه زناشویی دارد، باید سعی کند با کاهش استرس و فراهم آوردن شرایط محیطی و روانی مناسب، برای برقراری رابطه اقدام کنند و هرگز یکی از طرفین، دیگری را برخلاف میلش وادار به برقراری روابط زناشویی نکند. متاسفانه بیشتر زوج‌ها ممکن است مهارت کافی در انجام رابطه زناشویی نداشته باشند، ولی این مساله نباید باعث شود یکدیگر را شماتت یا متهم به ناآگاهی کنند زیرا چنین برخوردهایی ممکن است باعث شود هرگونه تمایل جنسی در آنها از بین رود و دچار مشکلات متعددی شوند. حمایت عاطفی زن و شوهر از یکدیگر و تلاش برای لذت بردن از یکدیگر (در هر شرایطی و بدون توجه به نوع عملکردی که دارند) شرط اصلی موفقیت در تجربه‌های جنسی اولیه است و سایر مهارت‌ها آموختنی‌اند. این اصول خاص را مدنظر بگیرید:

۱. آگاهی از تفاوت‌های فردی و سعی در درک و احترام به آنها

۲. درک تفاوت‌های زن با مرد و شناخت نوع رفتارهای جنسی که این تفاوت‌ها به دنبال خواهند داشت (مانند چگونگی شکل‌گیری میل جنسی، به ارگاسم رسیدن و...)

۳. تلاش برای لذت بردن

۴. توافق در مورد هر آنچه می‌خواهید

۵. داشتن حداقل میل جنسی برای برقراری رابطه

۶. شناخت

البته رعایت این اصول فقط بستر لازم را برای برقراری روابط‌زناشویی سالم آماده می‌کند و اگر مهارت‌های عاطفی و جنسی لازم وجود نداشته باشد، باید زوج با مراجعه به متخصصان، آموزش‌های لازم در این زمینه ببینند.

دکتر غلامحسین قائدی

روان‌پزشک، دانشیار دانشگاه شاهد