شمشیربازی در ایران

ورزش شمشیربازی برای نخستین بار توسط میرمهدی ورزنده پدر ورزش نوین ایران در ایران معرفی و در دارالمعلمین ورزش تدریس شد ورزنده چند سالی در ترکیه نزد سلیم سری استانبولی شمشیربازی را فرا گرفته بود پس از آن در مدرسه نظام آن روز این ورزش تعلیم داده شد و گسترش یافت

ورزش شمشیربازی برای نخستین بار توسط میرمهدی ورزنده (پدر ورزش نوین ایران) در ایران معرفی و در دارالمعلمین ورزش تدریس شد. ورزنده چند سالی در ترکیه نزد سلیم سری استانبولی شمشیربازی را فرا گرفته بود. پس از آن در مدرسه نظام آن روز این ورزش تعلیم داده شد و گسترش یافت. در سال ۱۳۲۸ سه نفر از جوانان ایرانی که برای تحصیل به اروپا رفته بودند با ورزش شمشیربازی آشنا شدند و پس از بازگشت به ایران کوشش فراوانی در گسترش هر چه بیشتر این ورزش به عمل آوردند و سرانجام موفق شدند فدراسیون شمشیربازی ایران را تأسیس نمایند.

این سه نفر عبارت بودند از ابتهاج، نیرنوری و بصیر. آندره ماراتزی اولین مربی خارجی بود که از کشور ایتالیا برای آموزش شمشیربازی به ایران آمد. ماراتزی، با وجود آنکه حدود ۷۰ سال سن داشت اما تلاش و کوشش بسیاری در آموزش جوانان ایران نمود. در سال ۱۳۲۵ مربی دیگری از ایتالیا به نام ساریلو به ایران آمد و به مدت ۱۰ سال در خدمت شمشیربازان ایرانی و آشنا کردن آنها با شیوه‌های پیشرفته این ورزش بود. اما در آن زمان مکان مشخصی برای تمرین شمشیرزنها وجود نداشت و زیرزمین خاکی یک ساختمان در خیابان فلسطین کنونی در تهران که محل باشگاه ایران بود، مورد استفاده دوست‌داران شمشیربازی قرار می‌گرفت.

در سال ۱۳۴۵ اولین دوره مسابقات بین‌المللی جوانان در ایران و در تالار ورزشی تازه تأسیس هفت‌تیر (واقع در ضلع شمالی پارک شهر تهران) برگزار شد. در این مسابقات، پیرفری رئیس فدراسیون بین‌المللی شمشیربازی هم حضور یافت و با کمک او بود که سه شمشیرباز برجسته ایران (شاپور زرنگار، بیژن زرنگار و عباس افضلی) برای گذراندن دوره عالی مربیگری عازم فرانسه شدند و در مؤسسه ملی ورزش فرانسه به فرا گرفتن اصول و فنون پیشرفته این ورزش پرداختند. این سه نفر پس از بازگشت به عنوان مربیان تیم ملی مشغول به کار شدند. در سال ۱۳۴۷ سالن ویژه‌ای برای ورزش شمشیربازی در قسمت شمالی ورزشگاه امجدیه بنا گردید و به این ترتیب شمشیربازی در ایران شکل تازه‌ای به خود گرفت.

در نتیجه گسترش و توجه بیشتر به شمشیربازی، تیم ملی مردان و زنان ایران در بازیهای آسیایی تهران به مقام قهرمانی و مدال‌های فراوان دست یافت. در اواخر سال ۱۳۵۸ با تصمیم سازمان تربیت بدنی ایران فعالیت شمشیربازها متوقف شد و این وقفه ده سال به طول انجامید. از چهره‌های صاحب نام در شمشیربازی ایران می‌توان به آقایان شاپور زرنگار، بیژن زرنگار، پیروز آدیت، پرویز الماسی، سرژیک آسادوریان، اصغر پاشاپور، اسفندیار زرنگار، حمید فتحی، منوچهر شفاهی، احمد اسکندرپور، اسماعیل پاشاپور و خانم‌ها گیتی محبان، مهوش شفاهی، مریم آچک، ژیلا الماسی و مریم شریعت‌زاده اشاره کرد.