نوتخته

از نقطه‌نظر مواد اولیه چوبی باید احتیاجات صنعت نو تخته را به سه دسته تقسیم کرد: چوب برای تخته لایه و روکش، چوب برای تخته، خرده چوب و چوب برای فیبر. چوب لازم، برای تخته لایه و روکش …

از نقطه‌نظر مواد اولیه چوبی باید احتیاجات صنعت نو تخته را به سه دسته تقسیم کرد: چوب برای تخته لایه و روکش، چوب برای تخته، خرده چوب و چوب برای فیبر. چوب لازم، برای تخته لایه و روکش اصولاً از گرده بینه‌های درجه یک دارای ابعاد متناسب تهیه می‌گردد. در سطح جهانی برای تولید تخته لایه و روکش تقریباً ۱۲ ـ ۱۰ درصد از چوب بهره‌برداری شده از جنگل‌ها مورد مصرف قرار می‌گیرد. که این عدد در ایران کمتر از ۴ برابر می‌باشد.

در صنعت نو تخته خرده چوب از تراشه‌ها، ذرات، خرده‌های چوب و یا سایر فیبرهای گیاهی استفاده می‌گردد. صنعت فیبر از نقطه‌نظر فنی می‌تواند تمام مواد گیاهی فیبری را مورد استفاده قرار دهد، مشروط بر اینکه این فیبرها دارای مقاومت مورد نظر باشند. صنعت تخته خرده چوب و فیبر تقریباً ۱۵% از چوب هیزمی (چوب‌های دارای ابعاد کم که در صنعت خرده چوب، فیبر و کاغذ مورد استفاده واقع می‌شوند) تولید شده در جهان را مصرف می‌نمایند و فقط ۵% از کل مواد اولیه فیبری مورد استفاده این دو صنعت از منابع غیرچوبی تأمین می‌گردد. (آمار فائو)

در تولیدات صنعت نوتخته علاوه بر چوب از چسب نیز به‌عنوان یک ماده اولیه استفاده می‌شود که گرچه درصد آن از لحاظ حجمی بخش کوچکی از منابع مواد اولیه را در برمی‌گیرد، ولی پیوسته یکی از عناصر عمده قیمت تمام شده محسوب می‌گردد. از سال ۱۹۷۳ به بعد بالارفتن قیمت جهانی نفت از یک‌سو و رقابت برای به‌دست آوردن اوره، فنل و فرمالدئید در بیشتر کشورهای جهان سوم از سوی دیگر سبب شد که مسئله چسب به‌صورت یکی از مسائل عمده تولید نوتخته‌ها محسوب گردد. با اینکه این موضوع باعث شده است که تحقیقات جهت استفاده از لیگنین و تانن برای تولید فنل در تهیه چسب در دستور روز قرار گیرد ولی این مشکل پیوسته به‌صورت روزافزونی در حال رشد است. گرچه در گذشته برای تولید نوتخته‌ها و به‌خصوص تخته لایه از چسب‌های پروتئینی استفاده می‌شد ولی در حال حاضر به‌علت کاهش منابع پروتئینی و رقابت شدید، مواد اولیه این چسب نیز با کمبود روبه‌رو شده است.