نقطه چین

جون بگیر ای من مرده ! بگو کی حقت رو خورده ؟
بگو کی واژه ی عشق از دل حافظه برده ؟
چه کسی سایه ی سنگی کشیده رو تن مهتاب ؟
من چشام رو جا گذاشتم توی رخوت کدوم خواب ؟
من رو بسپار به ترانه …

جون بگیر ای من مرده ! بگو کی حقت رو خورده ؟

بگو کی واژه ی عشق از دل حافظه برده ؟

چه کسی سایه ی سنگی کشیده رو تن مهتاب ؟

من چشام رو جا گذاشتم توی رخوت کدوم خواب ؟

من رو بسپار به ترانه ، به یه آواز ، به یه فریاد

کاری کن قاصدکامون گم نشن تو کوچه ی باد

نذار از صدا بیفتم تو سکوت بی مروت

همیشه یه دنیا حرف پشت نقطه چین وحشت

خسته نشو ! سایه نشین ! تا ته شب حوصله کن !

بغض همین حقیقت واژه به واژخ گریه کن !

من رو قله های آواز سکوت چله نشستم

لحظه ی شرم حقیقت جای اینه ها شکستم

توی زمهریر قصه از تب یه واژه سوختم

یه دهن بند طلایی برای ترانه دوختم

آخه رسم نفسم نیست اول حنجره مردن

سر پیچ هر ترانه ، تن به لال بازی سپردن

کار همسایه ها اینه ، پا به پایی با زمانه

پشت پا زدن به رویا ، یا خیانت به ترانه

خسته نشو ! سایه نشین ! تا ته شب حوصله کن !

بغض همین حقیقت واژه به واژه گریه کن

یغما گلرویی