ادامه کش و قوس در کشتی

مسایل جنبی و برخی کش وقوس ها همچنان پیرامون کشتی آزاد و اردوی ملی آن ادامه دارد این در حالی است که یک تیم منتخب از ایران به ترکیه رفته و در جام یاشار دوغو در آن سامان شرکت جسته است اگر کمیته فنی و هیات رییسه فدراسیون کشتی ایران بر سر حرف خود بمانند, هیچ یک از نفرات غایب در مسابقات انتخابی چندی پیش اصفهان نباید در مسیر حضور در تورنمنت های بین المللی پیش رو قرار گیرند

مسایل جنبی و برخی کش وقوس ها همچنان پیرامون کشتی آزاد و اردوی ملی آن ادامه دارد. این در حالی است که یک تیم منتخب از ایران به ترکیه رفته و در جام یاشار دوغو در آن سامان شرکت جسته است. اگر کمیته فنی و هیات رییسه فدراسیون کشتی ایران بر سر حرف خود بمانند، هیچ یک از نفرات غایب در مسابقات انتخابی چندی پیش اصفهان نباید در مسیر حضور در تورنمنت های بین المللی پیش رو قرار گیرند. با این حال برخی معتقدند دادن اجازه حضور در اردو به یکی دو تن از غایبان آن رقابت ها نرمش نشان دادن و عقب نشینی مسوولان امر بوده است. سران فدراسیون در نقطه مقابل معتقدند این نه یک عقب نشینی بلکه فقط پذیرفتن دفاعیه کسانی است که واقعا امکان حضور در آوردگاه اصفهان را نیافتند و یا حقیقتا مریض بودند و یا به علت سرمای شدید و خراب بودن راه ها امکان رساندن خود به اصفهان را نیافتند.

مساله دیگر، وضعیت خاص علیرضا حیدری است. مردی که در ۳۷ سالگی و پس از یک سال پوشیدن نه چندان موفق جامه مربیگری به جمع کشتی گیران رجعت کرده، مدتی است که سر و کله اش در اردوی ملی پیدا شده و این هم عقب نشینی مسوولان امر در قبال برخی نمایندگان مسابقات اصفهان تلقی شده، حال آن که به گفته محمود معزی پور سرمربی تیم ملی کشتی آزاد حیدری فقط به این سبب به تمرینات تیم ملی آمد که در کرج حریف تمرینی مناسب ندارد. به اعتقاد صاحبنظران حضور حیدری در تمرینات یک نقطه مثبت و بزرگ و حسنی غیرقابل انکار برای سایر اردونشینان هم است، زیرا می توان به رایگان از دریای تجربیات دارنده ۶ مدال جهانی و المپیک سود جست و قوی تر شد. از همه جالب تر عکس العمل سعید ابراهیمی بوده است. برنده مدال نقره رقابت های کشتی قهرمانی جهان ۲۰۰۷ ظاهرا گفته است آمادگی دارد حیدری در هر وزنی که به میدان آید، او نیز پای بر تشک بگذارد. این در حالی است که حیدری به جز شروع مجدد تمریناتش و برگشتن به میان کشتی گیران، هنوز هیچ چیزی را به صراحت و روشنی اعلام نکرده و مثلا معلوم نیست که در وزن تخصصی و همیشگی اش(۹۶ کیلو) کشتی خواهد گرفت و یا به ۱۲۰ کیلو کوچ خواهد کرد و اگر کار دوم را صورت دهد، غیرعاقلانه خواهد بود که ابراهیمی با رها کردن ۹۶ کیلو به وزن آخر انتقال یابد و آنجا پنجه در پنجه حیدری بیاندازد و احتمال این که ابراهیمی در ۹۶ کیلو با تفوق بر رقبایی مثل امیر گنجی و سعید امیری از نو ملی پوش شود، بسیار بیشتر از توفیق او در صورت حضور احتمالی اش در ۱۲۰ کیلو خواهد بود. این امر البته منوط به این است که فدراسیون کشتی عذر ابراهیمی برای عدم حضور در پیکارهای انتخابی اصفهان را موجه بشمرد و به او اجازه حضور در اردو و رقابت های بعدی را بدهد و بگذارد او دوباره در مسیر پیکارهای انتخابی المپیک و خودآوردگاه پکن قرار گیرد و در آن راه ها بخت آزمایی کند.

● تعیین تکلیف

مجموعه این عناصر متفاوت و تضادها و در اختیار بودن فقط ۲ سهمیه از ۷ سهمیه حضور در مسابقات کشتی آزاد المپیک پکن سبب شده اکبر فلاح یکی از مخالفان اصلی فدراسیون و منتقدان کادر فنی فعلی تیم ملی و مربی سابق تیم ملی کشتی آزاد جوانان ایران خواستار تعیین تکلیف هرچه سریع تر تیم اعزامی کشورمان به المپیک ۲۰۰۸ شود. این در حالی است که هم ۶ ماه تا آن رقابت ها مانده و تعیین ترکیب ثابت تیم اعزامی در این لحظه کار عاقلانه ای نیست و هم همان طور که پیشتر آمد، هنوز تکلیف ۵ سهمیه حضور ما در آن آوردگاه نامشخص و چنان حضوری غیرقطعی است! فلاح که پیشینه حضور در کادر فنی تیم ملی بزرگسالان را هم دارد و در سال های اخیر از سیستم های کار منصور برزگر در زمان حضور وی در مقام مدیر تیم های ملی کشتی ایران انتقاد کرده بود. گفته است: باید نفرات اصلی تیم ملی و مسافران پکن تا قبل از آن تاریخ در چند میدان بین المللی آزمایش شوند و المپیک ویژه کسانی باشد که با تجربه اند، زیرا فقط چنان کشتی گیرانی در آن جا شانس موفقیت خواهند داشت.

● اگر یک جوان پیروز شود

فلاح بر این باور است که نباید فقط دو ماه مانده به مسابقات المپیک، رقابت های انتخابی برای کشتی گیران گذاشته شود، زیرا احتمال دارد در چنان میدانی یک ورزشکار کم تجربه تر با استفاده از شرایط مساعد اول شود، ولی آیا به صلاح است که او به پکن اعزام شود؟بحث درباره صحت یا سقم این استدلال را می توان به سایر کارشناسان واگذار کرد، اما قدر مسلم این که ابهام و چند دستگی همچنان به کشتی، مدال آورترین ورزش ایران سایه انداخته و در حالی اختلاف سلیقه ها در این رشته به طور مفرط ریشه دوانده که هنوز مشخص نیست نرمش نسبی فدراسیون در مورد چند غایب بزرگ رقابت های اصفهان به معنای نبود جانشینی همسطح برای آن غایبان است و یا باز کردن تدریجی راه به روی تمامی غایبان. فقط این نکته مسلم است که با به میدان نیامدن امثال ابراهیمی و معصومی، حضور ناموفق محمدی در یک وزن بالاتر و شکست یزدانی در اصفهان شرایط بد و مبهمی بر تیم ملی کشتی آزاد ایران حاکم شده و لابد خود صنعتکاران ( جانشین برزگر در مقام مدیر ملی کشتی ایران) بهتر از هر کس می داند که این مقدمات کار تیمی نیست که می خواهد در میدانی چون المپیک به جایی برسد.