قانون شکنی بدون مجازات

آمریکا رژیم اشغالگر قدس را رژیمی مافوق قانون بین الملل می داند, قانونی که امروزه تنها در مورد کشورهای ضعیف لازم الاجرا است

آمریکا رژیم اشغالگر قدس را رژیمی مافوق قانون بین الملل می داند، قانونی که امروزه تنها در مورد کشورهای ضعیف لازم الاجرا است.

ایالات متحده با استفاده ابزاری از قانون بین الملل و به کارگیری آن در جهت تحقق اهداف فردی باعث شده است تا این قوانین اعتبار و ارزش خود را از دست دهند و خود به بهانه ای برای ظلم به کشورها بدل شوند.

بهترین گواه برخورد دوگانه با قوانین بین الملل، موضع آمریکا در قبال اقداماتی است که اشغالگران قدس در جهت زیر پا گذاشتن حقوق بشر انجام می دهند و در همین حال، هیچ کس جرات محکوم کردن شان را ندارد.

آمریکایی که مدعی دفاع از حقوق بشر است، هرگز و حتی برای یک بار هم اعتراضی به جنایت های اشغالگران قدس نکرده و رژیم صهیونیستی نیز از این فرصت برای شکنجه اسرای فلسطینی و زیر پا گذاشتن حقوق انسانی آنان استفاده می نماید.

● ابداع در شیوه های شکنجه

با وجود آنکه یهودیان هیچ گونه سهم و مشارکتی در زمینه رشد و اعتلای تمدن بشری نداشته اند ؛ ولی رسانه های آمریکایی اینگونه تبلیغ می کنند که یهودیان یک گروه نابغه هستند و در نتیجه این تبلیغات مستمر، ملت های جهان و حتی عرب هایی که تاریخ حقیقی اسرائیل را به خوبی می دانند، تحت تاثیر این خرافه گویی ها قرار گرفته اند. نکته ای که نباید از ذکر آن غافل ماند، این است که یهودیان در زمینه انجام اقدامات شرارت آمیز، دسیسه چینی، به راه انداختن کشتارهای جمعی و نسل کشی، ابداع شیوه های مختلف شکنجه و تعدی به حریم حرمت جسم و روان انسان ها نبوغ فراوانی را از خود به نمایش گذاردند تا جایی که نظام های دیکتاتوری دنیا روش های مختلف شکنجه را از یهودیان فرا گرفته اند.

دیوید دیوک، نویسنده برجسته آمریکایی در پژوهش ارزشمند خود در خصوص وضعیت زندان های صهیونیستی می گوید: "ده ها هزار فلسطینی در زندان های اسرائیل مورد شکنجه قرار می گیرد و به گزارش سازمان حقوق بشر اسرائیل، ۸۵ درصد از اسرای فلسطینی در زمان حبس مورد شکنجه قرار گرفته اند ؛ البته شیوه های این شکنجه بسیار متفاوت و متنوع بوده است که از جمله آنها می توان به استفاده از برق برای وارد آوردن شوک الکتریکی به اسیر یاد کرد. در بسیاری از اوقات، یک اسیر در زیر فشار شکنجه جان می سپارد ؛ ولی اسرائیل به این امر اعتراف نمی کند و تنها به پنهان کردن جسد اسیر مبادرت می ورزد و بعد از آن دیگر هیچ کسی به سرنوشت وی پی نمی برد. ضمنا این احتمال نیز وجود دارد که تل آویو مدعی شود که فرد مذکور در هنگام درگیری با نیروهای امنیتی جان سپرده است. شایان ذکر است که هزاران اسیر فلسطینی و لبنانی در زیر شکنجه های اسرائیلی ها جان سپرده اند."

در مقاله ای که ژول گرینبرگ به رشته تحریر درآورده و در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده، آمده است که اسرائیل در هر ماه به شکنجه ۵۰۰ تا ۶۰۰ اسیر فلسطینی مبادرت می ورزد. اگر چه این آمار بسیار کمتر از واقعیت موجود در زندان های صهیونیستی است ؛ ولی نشان می دهد که در هر سال شش هزار اسیر فلسطینی در زیر شکنجه قرار می گیرند.

دیوید دیوک در همین رابطه می گوید: "اسرائیل از سال ۱۹۴۸ روند شکنجه اسرای فلسطینی را آغاز کرده است. اگر فرض بگیریم تنها نصف عدد مطرح شده از سوی گرینبرگ درست باشد، معنایش این است که از زمان شکل گیری اسرائیل تا کنون ۱۵۰ هزار فلسطینی مورد شکنجه قرار گرفته اند و اگر این نامش تروریسم نباشد، پس چیست؟"

آیا شما ـ خواننده عزیز ـ باور می کنید که خبرنگاران و اصحاب رسانه در اسرائیل از اقدام دولت عبری در استفاده از ابزار شکنجه دفاع می کنند؟ خبرنگاری که وظیفه اش مبارزه با بیدادگری است و باید خود را در افشای اقدام دولت ها در زیر پا گذاشتن آزادی عمومی افراد متعهد بداند، حرمت شغل خود را از بین می برد و از اقدام دولت عبری در استفاده از ابزار شکنجه علیه اسرای فلسطینی حمایت می نماید و با این کار خود، باعث ننگ و عار اصحاب رسانه می شوند.

● به دنبال مرگ

حقایق بسیاری در مورد انواع شکنجه ها در زندان های صهیونیستی وجود دارد که با شنیدن آن عرق شرم بر جبین انسان می نشیند و احساسات هر فردی جریحه دار می شود.

ویکتور استروفسکی، جاسوس موساد در کتاب خود اطلاعات بسیاری را در زمینه شیوه های اسرائیل در ایجاد وحشت و نیز شکنجه فلسطینیان ارائه می دهد و این پرسش را مطرح می کند: آیا می دانید سرنوشت فلسطینیانی که برای یافتن کار از مرزهای اسرائیل گذر می کردند چه می شد؟

وی در جواب پرسش فوق چنین می گوید: "کسی از سرنوشت هزاران جوان فلسطینی که برای یافتن فرصت شغلی وارد اسرائیل می شدند و دیگر از آنها خبری به دست نمی آمد، آگاه نیست ؛ زیرا نیروهای اسرائیلی آنها را بازداشت می کردند و برای آزمایش سلاح های شیمایی و بیولوژیکی مورد استفاده قرار می دادند."

آری! پیکر و بدن جوانان فلسطینی برای آزمایش مورد استفاده قرار می گرفت تا اسرائیل از این طریق بتواند سلاح لازم برای اجرای سناریوی جنگی که خود با نام "روز قیامت" از آن یاد می کند، تولید نماید.

دانشمندان صهیونیست از جوانان بازداشت شده فلسطینی به عنوان یک موش آزمایشگاهی استفاده می کردند تا از این طریق سلاح های شیمایی و بیولوژیک لازم برای نسل کشی را پیشرفته سازی نمایند و میزان کارایی این سلاح ها را بسنجند.

آزمایش خطرناک ترین سلاح های شیمایی بر روی جوانان فلسطینی یک جنایت ضد بشری است که باید تمامی رهبران رژیم اشغالگر قدس و تمامی دانشمندان صهیونیستی به خاطر انجام آن محاکمه و مجازات شوند ؛ زیرا انجام چنین اقدامی مصداق بارز تروریسم دولتی است که یک عضو سازمان ملل با زیر پا گذاشتن منشور سازمان ملل متحد، حقوق بین الملل و عرف و ارزش های انسانی مرتکب می شود.

● اقدامات تروریستی علیه ملت لبنان

اقدامات تروریستی و نسل کشی صهیونیست ها تنها متوجه ملت فلسطین که در معرض هولناک ترین فاجعه تاریخ بشریت قرار گرفته اند، نمی باشد ؛ بلکه ملت لبنان را نیز در بر می گیرد.

رژیم صهیونیستی در هنگام اشغال لبنان از ۱۹۷۸ ـ ۲۰۰۰ با به راه انداختن کشتارهایی وحشیانه از جمله کشتار قانا دست کم پانزده هزار شهروند بی پناه لبنانی را به کام مرگ فرستاد.

دیوید دیوک می نویسد: "اگر واقعا آمریکایی ها به دنبال یافتن دلیل تنفر ملت های جهان از خود هستند، تنها کافی است تا مقاله ای که رابرت فیسک، روزنامه نگار محترم درباره کشتار قانا نوشته است، مطالعه کنند ؛ زیرا با خواندن این مقاله که توسط روزنامه ایندپندنت منتشر شده است، به این نکته می رسند که اسرائیل عامل اصلی تنفر بشریت از آمریکا بوده است."

بی تردید، مردم آمریکا کتاب ها و مقالات بسیاری را در مورد هولوکاست خوانده و فیلم های داستانی و نیز مستند زیادی را در این رابطه دیده اند ؛ ولی هیچ گاه در رسانه های خود تصویری از کشتارها و جنایت های وحشیانه تل آویو مشاهده ننموده اند.

● رابرت فیسک درباره قانا چه نوشته است؟

رابرت فیسک در مقاله خود می نویسد: "کشتار قانا، کشتاری زشت و هولناک بود. در سرتاسر این اردوگاه جسد زنان، کودکان و مردان پناهنده ای را می دیدید که سر و اعضای مختلف بدن شان قطع شده بود. صدها جسد نیز قابل شناسایی نبود. صهیونیست ها در حالی بمب بر سر این افراد بی گناه ریختند که به یک مرکز وابسته به سازمان ملل پناه برده بودند و فکر می کردند که در سایه حمایت این نهاد بین المللی در امان خواهند بود ؛ ولی تجربه به آنها ثابت کرد که این گونه نیست."

وی در ادامه توصیفات خود از کشتار هولناک قانا، سرهای بی تن، اعضای قطع شده افراد و نیز پیکرهای غیر قابل شناسایی می نویسد: "قانا به دریایی از جسد بدل شده بود. در این کشتار ۲۰۶ غیر نظامی بی پناه که در یک مرکز وابسته به سازمان ملل جمع شده بودند، توسط صهیونیست ها کشته شدند. بی تردید، ملت لبنان هرگز رژیم صهیونیستی را به خاطر جنایت هولناک قانا نخواهد بخشید."

نویسنده مذکور خاطرنشان می سازد: "آمریکا در جنگ طولانی مدت خود علیه تروریسم با اسرائیل همپیمان شد و از این رو، طبیعی است ملت هایی که در معرض کشتار، اقدامات تروریستی و نسل کشی صهیونیست ها قرار گرفته اند، از اسرائیل و همپیمانش یعنی آمریکا متنفر باشند. اگر نیک بنگرید، می بینید که چگونه اسرائیل کنترل روزنامه ها و رسانه های جمعی آمریکا را در دست گرفته است و می کوشد تا مردم آمریکا را بی خبر نگاه دارد و آنان را از حقوق شان در آگاهی نسبت به واقعیت های موجود محروم سازد و آنان را به سمت حمایت کورکورانه از تل آویو هدایت کند و حال آنکه، این حمایت کاملا با منافع ملی ایالات متحده در تناقض است و باعث افزایش میزان تنفر ملت ها از این کشور می شود."

حمایت از رژیم صهیونیستی، نتایج بسیار وخیمی را برای آمریکا به دنبال داشته است و مردم این کشور که مجد و بزرگی شان را در دفاع از دموکراسی و حقوق بشر می دانند، امروز خود را در کنف حمایت و کمک بزرگ ترین قدرت تروریستی دنیا می بینند یعنی همان اسرائیلی که ارتکاب زشت ترین جنایت ها را در پرونده سیاه خود دارد و ضمن زیر پا گذاشتن حقوق بشر و قانون بین الملل، از انسان ها به عنوان موشی برای آزمایش سلاح های کشتار جمعی خود استفاده می نمایند.

رژیم عبری با کنترل کامل رسانه های آمریکا موفق شده است که مانع از آگاهی ملت این کشور نسبت به شکنجه ها و کشتارهایی شود که زندانبانان صهیونیست علیه اسرای بی پناه فلسطینی انجام می دهند.

تنفر ملت ها از آمریکا، برای مردم ناآگاه این کشور غافلگیر کننده است ؛ ولی این بار آمریکایی ها جواب های فریبنده ای که رسانه های شان به پرسش های مربوط به این افزایش تنفر می دهند، را باور نخواهند کرد.

در این نکته تردیدی نیست که ملت ها خواهان دموکراسی، آزادی و پیشرفت هستند ؛ ولی چیزی که مخالفش هستند بیدادگری، کشتار، نسل کشی و جنایت هایی از این قبیل می باشد که اسرائیل یعنی همان همپیمان آمریکا در جنگ علیه تروریسم مرتکب می شود. پس با توجه به تمام آنچه گذشت، تنفر ملت ها از تروریسم صهیونیستی ـ آمریکایی و مبارزه آنان برای کسب آزادی کاملا طبیعی است.

نویسنده: دکتر سلیمان صالح