مدافع چپ سله سائو کیست

در فاصله کمی تا شروع مرحله پایانی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰, برزیل هنوز فاقد یک مدافع چپ برجسته یا لااقل فردی است که دونگا, سرمربی تیم ملی این کشور بتواند به طور جدی و همیشگی روی او حساب کند و وی را دست نیافتنی بداند

در فاصله کمی تا شروع مرحله پایانی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰، برزیل هنوز فاقد یک مدافع چپ برجسته یا لااقل فردی است که دونگا، سرمربی تیم ملی این کشور بتواند به طور جدی و همیشگی روی او حساب کند و وی را دست‌نیافتنی بداند.

دونگا در ۳ سال و ۹ ماهی که از شروع زمامداری‌اش در این تیم می‌گذرد، بازیکنان متعددی را در این پست امتحان کرده؛ ولی درباره هیچ‌یک به نتیجه قطعی نرسیده است، او بعد از چند جلسه آزمودن یکی، سراغ دیگری رفته است. از نفراتی که سرمربی سله‌سائو طی این سال‌ها مورد آزمون قرار داده، می‌توان به گیلبرتو، مارسلو، ادریانو کوریا، خوان مالدونادو و ریکارلیسون اشاره کرد. وقتی کاپیتان تیم فاتح جام جهانی ۱۹۹۴ هیچ‌یک از بازیکنان فوق را برای درازمدت نپسندید، به آندره سانتوز روی آورد که در فنرباغچه ترکیه بازی می‌کند؛ اما با این که در ۸ مسابقه متوالی از وی سود جست و به نظر می‌رسید که سرانجام گمشده‌اش را یافته است، وی را نیز کنار گذاشت و در سه، چهار دیدار اخیر زرد و آبی‌پوشان از میشل باستوس سود جسته که بازیکن لیون فرانسه است.

باستوس که مثل روبرتو کارلوس، مدافع چپ دیرپای برزیل و نفر ثابت سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶ این پست یک شوتزن قوی و قادر به گلزنی از فاصله‌ای دور است، بیشتر تکنیک‌های تهاجمی دارد و به عنوان یک بال چپ و گوش چپ کاذب شناخته شده است؛ اما چون کارش را سال‌ها پیش در پست مدافع چپ شروع کرده، توانسته است در دیدارهای اخیر برزیل در این منطقه هم جواب بدهد. با این حال هیچ‌کس نمی‌تواند در افکار دونگا نفوذ کند و ببیند وی برای جام جهانی پیش‌رو سرانجام کدام‌یک از این نفرات را ترجیح خواهد داد.

● بسیار دیر

به خاطر همین بلاتکلیفی است که ارزش‌های روبرتو کارلوس اینک بیشتر از هر زمانی به چشم آمده و دقیقا به همین سبب است که این مدافع چپ انفجاری و سریع و شوتزن امید داشته است که دونگا وی را ـ ولو بسیار دیر ـ به اردوی ملی برگرداند و با خود به مرحله پایانی جام جهانی پیش‌رو ببرد. روبرتو کارلوس در جام جهانی ۹۸ که با نایب قهرمانی سله‌سائو تمام شد، همبازی دونگا بود و نه فقط در برزیل بلکه در کل جهان کمتر مدافع چپی را می‌شد بهتر از او یافت.

کارلوس طبعا در فتح جام جهانی ۲۰۰۲ نیز جای ثابت و سهم محسوسی داشت؛ اما یکی از کسانی بود که مسبب حذف زرد و آبی‌پوشان در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی بعدی (۲۰۰۶)‌ شناخته و گفته شد بازی فاقد شور و هیجان او و غرور بیش از حدش (و همچنین کافو و رونالدو)‌ برزیل را از هماوردی لازم بازداشته و دونگا که بعد از آن جام، جانشین کارلوس البرتو پری‌یرا در مقام سرمربی برزیل شد، دیگر او را دعوت نکرد و به مدافعان چپ پرشماری روی آورد که نامشان را آوردیم.

در این حدفاصل روبرتو کارلوس بعد از ۱۱ سال بازی در رئال مادرید، این تیم پرمهره اسپانیایی را ترک گفت و به مدت ۲ سال در ترکیه برای فنرباغچه توپ زد اما بازگشت به برزیل و پیوستن وی به کورین تیانس بوده که او را تا حدی احیا و حتی امیدوار به همراهی مجدد تیم ملی در میدانی بزرگ همچون جام جهانی ۲۰۱۰ کرده و این در حالی است که وی ۳۸ ساله شده است.

● همبازی رونالدو

کارلوس که سال‌ها پیش در بدو ورود به اروپا برای اینتر در ایتالیا به میدان آمد، در کورین تیانس مجددا با رونالدو همبازی شده است. در دیدار اخیر این تیم با سائوپولو در لیگ ایالتی سائوپولو، وی با یکی از ضربات آزاد تخصصی و آشنایش از فاصله‌ای دور گلزنی کرد تا کورین تیانس ۴‌‌بر ۳ برنده شود. روبرتو کارلوس که ۱۳۱ بازی ملی را در کارنامه‌اش دارد و هموطن جانشینش در رئال (مارسلو)‌ هم نتوانسته است اعتماد دونگا را جلب کند، اواسط بهار ۲۰۱۰ و در حالی که جام جهانی نوزدهم از دور چشمک می‌زند و بازی‌های دشواری در آنجا در برابر امثال پرتغال و ساحل عاج در همان مرحله نخست انتظار برزیلی‌ها را می‌کشد، می‌گوید: من ۱۶ سال برای تیم ملی برزیل بازی کردم که ۱۲، ۱۳ سال آن بسیار خوب و توام با بهترین شرایط بود، اما این روزها پیدا کردن مدافعان چپ تخصصی که بتوانند در بالاترین سطح این ورزش برای کشورم بدرخشند، بسیار دشوار است و در اغلب کشورها نیز چنین است. اکثر بازیگران این پست در عمل و در اصل بال‌های چپ تهاجمی هستند که به هیچ نحو نمی‌توان جلوی نفوذشان به سمت دروازه رقیب را گرفت و رویکردهای تدافعی ندارند و در نتیجه در جام جهانی نمی‌توان به آنها دلگرم بود و به آنان اطمینان کرد. یک مدافع چپ بناچار باید ابتدا منطقه واگذار شده به وی را پوشش دهد و راه‌های تهاجم حریفان را ببندد. اما اکثر کسانی که در سال‌های اخیر در این پست برای برزیل بازی کرده‌اند، این خصلت را نداشته‌اند و فکر می‌کنم این مساله در جام جهانی به ضرر کشورم تمام شود.

● عصر من

کارلوس در هفته‌های اخیر حتی راجع به احتمال بازگشتش به تیم ملی برزیل هم بصراحت سخن گفته و این در حالی است که دونگا آشکارا بر نسل جوان‌تر اعتقاد بیشتری دارد و برخلاف همتایش در تیم ملی آرژانتین ـ دیه‌گو مارادونا ـ مایل نیست مهره‌های میانسال و مسن گذشته را به بهانه اهمیت جام جهانی حتی برای کوتاه مدت به تیم ملی برگرداند.

کارلوس در این باره می‌گوید: وقتی از ترکیه به کشورم بازمی‌گشتم، به تنها چیزی که فکر نمی‌کردم احتمال بازی مجدد برای تیم ملی کشورم بود ولی بعد از حل نشدن مشکل فقدان یک مدافع چپ ثابت در اردوی ملی، به این موضوع نیز اندیشیده و آن را در ذهنم جا داده‌ام. البته می‌دانم که دوره من در سطح ملی تمام شده، اما حسن این‌گونه تفکرات امیدوار ماندن به آینده و حفظ خوشبینی در دوره‌ای است که آشکارا دیگر عصر من نیست.

روزنامه Daily Mail

مترجم: وصال روحانی