بوش تنها در کاخ سفید

با خداحافظی تدریجی یاران رئیس جمهور امریکا از کشتی به گل نشسته دولت بوش, قدرت وی نیز کاهش پیدا می کند و احتمالاً در ماه های پایانی دوره ریاست جمهوری, جناب جرج دبلیو بوش احساس تنهایی خواهد کرد

با خداحافظی تدریجی یاران رئیس جمهور امریکا از کشتی به گل نشسته دولت بوش، قدرت وی نیز کاهش پیدا می کند و احتمالاً در ماه های پایانی دوره ریاست جمهوری، جناب جرج دبلیو بوش احساس تنهایی خواهد کرد. تعدادی از نزدیکترین یاران وی اعلام کناره گیری کرده اند و به دنبال یافتن شغل های غیردولتی هستند. البته همه این کناره گیری ها داوطلبانه نبوده است. تعدادی از آنها تحت فشار وادار به کناره گیری شده و برخی دیگر نیز هم اکنون برای استعفا تحت فشار قرار دارند. یادداشتی که در پی می آید نگاهی دارد بر مشهورترین یاران رفته و هنوز نرفته رئیس جمهور ایالات متحده امریکا.

● آلبرتو گونزالس

آلبرتو گونزالس دادستان کل امریکا است که به دلیل اخراج تعدادی از دادستان های فدرال تحت شدیدترین فشارها و انتقادها قرار دارد. نمایندگان مجلس سنای امریکا وی را متهم می کنند که از پاسخ به پرسش های آنان طفره می رود و همواره گفته هایش را تغییر می دهد و واقعیت را نمی گوید. دلیل اصلی این مناقشه اخراج هشت دادستان از گروه ۹۳ نفره دادستان های فدرال امریکا توسط گونزالس در سال گذشته است. گونزالس ادعا کرده بود که این حقوقدانان به دلیل بی کفایتی و عدم توانایی شان عزل شده اند و این در حالی است که منتقدان وی بر این باورند که علت اصلی اخراج این گروه عدم وفاداری کامل آنها به دولت بوش بوده است. در اواسط ماه ژوئن سنای امریکا در اقدامی نمادین و غیررسمی تقاضای رای عدم اعتماد به گونزالس را ارائه داد که البته این رای گیری نمادین انجام شد اما آرای مخالفان گونزالس به حدنصاب شصت رای نرسید. پس از آن بود که بوش ضمن پشتیبانی مجدد از گونزالس، از وی به عنوان یکی از نزدیک ترین یاران خود یاد کرد اما این پشتیبانی هم سودی نبخشید و جناب دادستان کل در ۲۸ آگوست رسماً از مقام خود کناره گیری کرد.

● کارل راو

این مشاور پیشین و استراتژیست بزرگ مبارزات انتخاباتی بوش نیز در روزهای آخر آگوست چمدان ها را بست و رئیسش را ترک گفت و به خانه اش در تگزاس بازگشت. بوش پسر بارها از آگاهی های راو در مورد سلایق انتخاباتی امریکایی ها و همین طور از نطق های موثر وی و صراحتش در برابر رقبا سود برد. بوش از راو به عنوان «مغز من» و «پسر نابغه» و گاه با لقب Turd Blossomیاد می کرد که این آخری در گویش تگزاسی به مفهوم گلی است که بر توده زباله می روید، راو متهم بود که نام « والری پلام» مامور سیا را در اختیار روزنامه ها قرار داده است. به عقیده مخالفان راو انگیزه وی برای چنین کاری هم کاملاً مشخص است زیرا همسر خانم پلام کسی نیست جز سفیر «جوزف ویلسون» که به مخالفت با جنگ عراق معروف است. با این حال هنوز هم هیچ مدرک متقنی در این مورد که راو نام مامور مخفی سیا را در اختیار رسانه ها گذاشته باشد وجود ندارد. اپوزیسیون امریکا اتهام دیگری را هم متوجه راو می کند و به عقیده آنان شخص راو در مورد اخراج دادستان های فدرال با گونزالس همدست بوده است.

● پل ولفوویتز

«ولفوو» یکی از تئوریسین ها و محرکین اصلی بوش برای جنگ عراق بود. از وی نه تنها به عنوان معمار اصلی تهاجم به عراق یاد می شود بلکه او از جمله بازهای ایدئولوژیست و متعصبی است که مفاهیمی چون «حمله پیشگیرانه» را خلق کرد. در محافل داخلی ایالات متحده برای تشریح شخصیت ولفوویتز از وی با نام Veloceraptos یاد می شود که در واقع نام دایناسوری است که از هوشی فوق العاده و غریزه یی مثال زدنی برای شکار برخوردار بوده است. ولفوویتز در مارس ۲۰۰۵ به ریاست بانک جهانی گمارده شد اما دو سال بعد یعنی در جولای ۲۰۰۷ به دلیل سوءاستفاده از قدرت خود به نفع معشوقه اش، وادار به کناره گیری از ریاست بانک جهانی شد.

● تونی اسنو

تونی اسنو سخنگوی دفتر ریاست جمهوری امریکا نیز کوتاه زمانی پس از استعفای «راو» خبر از کناره گیری خود داد و اعلام کرد که تا پیش از پایان دوران ریاست جمهوری بوش در ژانویه ۲۰۰۹ از مقام خود استعفا خواهد داد. این همکار پیشین بنگاه خبرپراکنی محافظه کار فاکس نیوز در سال ۲۰۰۶ به سمت سخنگوی بوش منصوب شده بود یعنی سخنگوی رئیس جمهوری که این روزها بیشتر از همیشه به خاطر جنگ در افغانستان و عراق مورد انتقادهای شدید قرار دارد.

● لوئیس لیبی

لیبی رئیس دفتر سابق دیک چنی نیز علاوه بر راو به خاطر ماجرای آن مامور مخفی سیا یعنی والری پلام، پست و مقام خود را از دست داد. لوئیس لیبی به دلیل سوگند دروغ و ممانعت در برابر تحقیقات قضایی در رابطه با پرونده پلام مجرم شناخته و به زندان محکوم شد. تا مدتی هیچ کس به کمک لیبی نیامد تا اینکه شخص بوش در آخرین دقایق قدم پیش گذاشت و طی دستوری حکم زندان لیبی را لغو و بدین ترتیب وی را نجات داد.

● دونالد رامسفلد

این وزیر دفاع (سابق) اولین قربانی سیاسی و بلندپایه جنگ عراق در دولت ایالات متحده به شمار می آید. پس از شکست جمهوریخواهان در انتخابات کنگره در نوامبر ۲۰۰۶، بوش با استعفای این معتمد نزدیک خود موافقت کرد، معتمدی که سابقه خدمت به بوش پدر را نیز در کارنامه خود دارد. رامسفلد در آغاز کار به خاطر اتخاذ استراتژی های اشتباه در عراق به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. علاوه بر آن مدارکی به دست آمد که حکایت از موافقت و حداقل تجاهل وی در مورد شکنجه و بدرفتاری با زندانیان عراقی در ابوغریب داشت و در آخر این کارشناسان و افسران بلند پایه تحت امر خود وی بودند که رامسفلد را به دلیل استراتژی های اشتباهش در دوران پس از سقوط صدام گناهکار می دانستند.

آلن- خاویر وورست

ترجمه؛ محمدعلی فیروزآبادی