«رولینگ استونز» محبوب پنجاه ساله شد

گروه موسیقی «رولینگ استونز» دوشنبه شب هفته گذشته, پنجاهمین سال فعالیت خود را با اجرای یک کنسرت زنده در لندن جشن گرفت کنسرتی بیست هزار نفره که مخاطبان این گروه را از هر رده سنی به لندن کشید و اجرایی بزرگ را رقم زد

گروه موسیقی «رولینگ استونز» دوشنبه شب هفته گذشته، پنجاهمین سال فعالیت خود را با اجرای یک کنسرت زنده در لندن جشن گرفت. کنسرتی بیست هزار نفره که مخاطبان این گروه را از هر رده سنی به لندن کشید و اجرایی بزرگ را رقم زد.

یک غافلگیری معرکه و یک دیدار میان دوستداران با بزرگان این عرصه. همین بهانه ای شد که نگاهی گذرا داشته باشیم به فعالیت ها و حاشیه های این گروه در همه سال های فعالیتش.

● آن شب صد نفره

پنجاه سال پیش یک گروه موسیقی جوان در انگلستان اولین کنسرت خود را با عنوان «رولینگ استونز» برگزار کرد. زمان اجرای کنسرت دوازده ژوئیه ۱۹۶۲، محل آن کلوپی به نام «مارکی» و جمعیت تماشاچی حدود صد نفر بود. اکثر تماشاچیان دوستداران موسیقی جا افتاده جاز بودند اما گروه «رولینگ استونز» بیشتر تحت تاثیر موسیقی «بلوز» سیاهان آمریکا بود.

در آن شب هیچ کس نمی توانست تصور کند که این گروه جوان و کم تجربه زمانی جزو موفق ترین گروه های موسیقی مردم پسند تاریخ خواهند شد و فرهنگ به اصطلاح پاپ یا مردم پسند را تا این حد تحت تاثیر قرار خواهند داد. میزان فروش حدود ۱۰ آلبوم آنها که در استودیو ضبط شده است، بیش از دویست میلیون نسخه است.

● پاسخ به بیتل ها

این گروه نام خود را از یکی از ترانه های خواننده معروف موسیقی بلوز یعنی «مودی واترز» که پدر بلوز مدرن شیکاگو شناخته می شود عاریه گرفت. گروه «رولینگ استونز» Rolling Stones موسیقی بلوز متداول در شهرهای بزرگ آمریکا را با نوآوری و اجرایی برگرفته از موسیقی راک که در آن زمان در حال شکل گیری بود متحول کرد و دامنه علاقه مندان آن را گسترش داد.

«رولینگ استونز» به یک موج گسترده برای احیا و نوزایی موسیقی بلوز کمک کردو توانست این موسیقی را که برای بسیاری از جوانان آمریکایی ناشناخته بود به سبکی مد روز بدل کند. برخی معتقدند که «رولینگ استونز» در حقیقت پاسخی بود از شهر لندن و جنوب انگلستان به گروه «بیتل ها» که در آن سال ها پرچمدار موج جدید موسیقی جوان پسندی بودند که از سمال انگلستان برخاسته بود و جهان را تسخیر می کرد اما این داستان رقابت با «بیتل ها» در حقیقت یک شگرد بازاریابی بود چون اعضای این دو گروه با یکدیگر دوست بودند.

به عنوان مثال ترانه دومین آهنگ گروه «رولینگ استونز» به نام «می خواهم مرد تو باشم» (که موفقیت اولیه این گروه را رقم زد)، را دو عضو گروه «بیتل ها» یعنی جان لنون و پل مک کارتنی سروده اند. در طول دهه ۱۹۶۰ اعضای دو گروه همیشه با هم تماس داشتند، موقع ضبط ترانه های یکدیگر در استودیو بودند و گاهی در اجرای موسیقی و ضبط ترانه های یکدیگر مشارکت می کردند.

● روایت وهم آلود عشقی فرازمینی

شهرت گروه رولینگ استونز نسل های گوناگون و فراز و نشیب های دوره های مختلف موسیقی راک را در بر می گیرد. روح شورشگرانه «میک جگر» خواننده گروه و شیوه نوآورانه ترانه سرایی او و از سوی دیگر خلاقیت های «کیث ریچاردز» نوازنده اصلی گیتار و سازنده آهنگ های این گروه باعث شد که «رولینگ استونز» با ترانه هایی نظیر: «احساس رضایت»، «به من پناه بده» و «دوستی با شیطان» به سرعت به شهرت و موفقیت برسد. «دوستی با شیطان» روایت وهم آلود عشقی فرازمینی بود که در آن دوره توانست به محبوبیتی باورنکردنی دست پیدا کند.

در سال ۱۹۷۶ نیز رونی وود رسما به جای میک تایلور به عنوان نوازنده گیتار به این گروه پیوست. گروه «رولینگ استونز» پس از این تجدید سازمان در سال ۱۹۷۸ یکی از موفقیت آمیزترین و پرفروش ترین آلبوم های خود را در آمریکا منتشر کرد که نام آن «بعضی از دخترها» بود. این آلبوم از سبک موسیقی «پانک» بریتانیایی الهام زیادی گرفته بود. یکی از ترانه های این آلبوم ترانه رقصی بود به نام «دلم برایت تنگ شده» که کیث ریچاردز آهنگساز گروه آن را بهترین ترانه دیسکویی توصیف کرده است.

در سال ۱۹۸۹ گروه «رولینگ استونز» به جمع بزرگان شهیر عالم موسیقی «راک اند رول» پذیرفته شد و هنگام اعلام این خبر مسئولان این انجمن گفتند که «رولینگ استونز» بر اساس میزان محبوبیت مردمی و نظر مثبت منتقدان، بزرگترین گروه موسیقی راک اند رول در جهان است.

در سال ۱۹۹۳ بیل وایمن یکی از اعضای اولیه از این گروه جدا شد و بنابراین فقط سه نفر از اعضای بنیانگذار آن باقی ماندند: «میک جگر» خواننده و ترانه سرا، «کیث ریچاردز» نوازنده گیتار و سازنده آهنگ ها و چارلی واتس نوازنده جاز. شهرت گروه «رولینگ استونز» نسل های گوناگون و فراز و نشیب های دوره های مختلف موسیقی راک را دربر می گیرد. از سبک موسوم به خلثه در دهه ۱۹۶۰ گرفته، تا سبک موسوم به دیسکو و بعد پانک در دهه ۱۹۷۰ تا بالاخره آنچه که در دهه های بعد به موسیقی راک استادیومی شهرت یافت. منتقدان موسیقی می گویند که دلیل اصلی موفقیت طولانی مدت گروه «رولینگ استونز»، ریشه های قوی موسیقی این گروه در موسیقی سول و بلوز است.

این گروه هنوز هم با انرژی فراوانی به تولید آلبوم های جدید و اجرای کنسرت ادامه می دهد. آخرین آلبوم این گروه که در استودیو ضبط شده «ضربه بزرگ» نام دارد که در سال ۲۰۰۵ به بازار آمد.

● شورشی باش

در سال ۱۹۶۳ یکی از اعضای گروه به نام «اییان استوارت» نوازنده پیانو، به خاطر اینکه قیافه و ظاهر شورشی مثل سایر اعضای گروه نداشت توسط مدیر برنامه های «رولینگ استونز» اخراج شد! ولی او تا زمان مرگ خود در سال ۱۹۸۵ به عنوان همکار و نوازنده در استودیوهای ضبط با گروه همکاری می کرد.

در سال ۱۹۶۹ نیز یکی از اعضای موسس این گروه به نام «برایان جونز» پس از آنکه از گروه کنار گذاشته شد با غرق کردن خود در استخر خانه اش خودکشی کرد.