ژورنالیسم روسیه همچنان می لنگد

هجده سال است که مورخان، هر سال در روزهای آخر دسامبر و عمدتا در سی ام و ۳۱ این ماه به بحث تلویزیونی پیرامون علل فروپاشی شوروی به عنوان بزرگترین رویداد تاریخ بشر پرداخته و بی توجهی …

هجده سال است که مورخان، هر سال در روزهای آخر دسامبر و عمدتا در سی ام و ۳۱ این ماه به بحث تلویزیونی پیرامون علل فروپاشی شوروی به عنوان بزرگترین رویداد تاریخ بشر پرداخته و بی توجهی به وصیتنامه لنین را علت شماره یک معرفی کرده اند. چرا اواخر دسامبر؟ برای اینکه وصیتنامه لنین به قلم زنش «کروپسکایا» و امضای خودش تاریخ ۲۹ دسامبر ۱۹۲۲ را دارد و فروپاشی شوروی نیز اواخر دسامبر ۱۹۹۱ صورت گرفت. لنین بنیادگذار شوروی در وصیتنامه اش که آن را به کروپسکایا دیکته کرده بود خواسته بود که همه امور به استالین داده نشود، تصمیمات چند نفری نباشد و در یک مجمع دست کم صدنفره گرفته شود، در اتخاذ هر تصمیمی شعارهای انقلاب و اصول اساسی (قانون اساسی) دقیقا رعایت شود، نقش سیاسی ارتش سلب نشود و از همه مهمتر توجه ویژه به مطبوعات و افزودن دائمی شمار آنان است. از اهمیت رسانه ها برای دفاع از نظام و کشور نباید غافل بود که زیر بنای هر کشور و نظام هستند. رسانه ها آموزگار جامعه هستند، مردم را در راه درست ـ راهی که انقلاب می خواهد قرار می دهند و با نشان دادن ضعف جوامع دیگر، آنان را به آنچه که کسب کرده و دارا هستند دلخوش و امیدوار می سازند و ....

مورخان امسال نیز بمانند دسامبر ۲۰۰۸ و دسامبرهای پیش از آن گفتند که ژورنالیسم روسیه با همه تلاشهای دولت مسکو هنوز

می لنگد، خبرگزاری های آن هنوز نتوانسته اند مشروح خبرهای کشورشان را عینا به انگلیسی که زبان بین المللی شده است برگردانند (ترجمه ها خیلی خلاصه است) و مردم سایر کشورها نمی دانند که روسیه به چه پیشرفتهایی نائل شده، چه گامهایی به سوی پیشرفت برمی دارد، اصحاب اندیشه و نامورانش چه می کنند و کجا هستند