روبرت ای همرزتیل

بسته بندی های پلاستیكی لباس عروسك ها بخشی از واقعیت روزانه ی دنیای بازار است این بسته بندی ها الگوهای مصرف بزرگ سالان را به كودكان معرفی می كند

بسته‌بندی‌های پلاستیكی لباس عروسك‌ها بخشی از واقعیت روزانه‌ی دنیای بازار است. این بسته‌بندی‌ها الگوهای مصرف بزرگ‌سالان را به كودكان معرفی می‌كند. تاكتیك همرزتیل، عكاسی و باز تولید چنین بسته‌های كوچك مینیاتوری در مقیاس بزرگ است به گونه‌أی كه برای بیننده, تفكر انگیز می‌شوند.

استراتژی او عموماً نمایش نحوه‌ی تولید چیزهایی است كه آن را واقعیت می‌دانیم و بیان این مطلب است كه؛ تمام فرآیند تولید، واقعیت طبیعی نیست بلكه ساختگی است. در نتیجه او به نمایش كالاها و خود كالاها علاقه‌ی فراوان دارد. در سری عكس‌های «Make it up» كه كارهای او جزئی از آن‌‌هاست، تصاویری از عروسك‌هایی كه به شكل‌های مختلف ساخته شده‌اند و یا این‌كه تیپ لباس‌های بسته‌بندی شده را به نمایش می‌گذارند.

مجموعه آثار گذشته‌ی این هنرمند همچون Grune Heimat (۹۰-۱۹۸۸) اشیایی از جنس اشیا شهری و خانگی را به‌تصویر كشیده است. در مجموعه‌ی دیگری Mittagsportvates (۹۰-۱۹۸۹) به عكاسی از فضاها و جاهایی می‌پردازند كه برای مقایسه كنار هم قرار داده شده‌اند. در مجموعه عكس‌های «صمیمیت عمومی» (۱-۱۹۹۰) موضوع عكس‌های او بیشتر, محل‌های ملاقات و میز و صندلی‌ها در فضاهای معماری است.

● اكسل هوت Axel Hutte

مگر نه آن كه شیار كوه فقط یك خط انتقالی است كه بر روی مسیری قرار دارد؟ بیشتر چشم‌اندازهای هوت محل‌هایی را به تصویر می‌كشد كه حتی اسم هم ندارند. محل‌هایی كه همانند عكس, بخشی از یك گستره‌اند و یا مناظری هستند كه اغلب در دسترس‌تر از پس‌زمینه خود می‌باشند.

● جوهان ون در كوكن Johan van der Keuken

این زوج در حال فروش گل زنبق وحشی در خیابان‌های پاریس هستند. عكس به سالروز پیروزی در جنگ جهانی در اواخر دهه‌ی ۵۰ تعلق دارد. زوج, شباهتی به فروشندگان خیابانی ندارند. شاید هر دوی آن‌ها در آرزوی بازیگری در سینما بودند و یا موقعیتی بهتر در دنیای هنر _ این را شاید بتوان از مدال دور گردن مرد و جواهرات زن دریافت - مرد مشغول تماشای خیابان است اما زن از حضور دوربین آگاه است. از نگاه آن‌ها آروزها، تمناها و گذشته‌ی هر یك را می‌توان دید و می‌توان هر یك از آن دو را به راحتی در فیلمی كه متعلق به آن دوره است، تصور كرد. در داستانی عاشقانه و مرگبار.

«ون در كوكن» با چنین عكس‌هایی، شاهدی بر عمق شخصیت انسانی به‌دست می‌دهد و این واقعیت كه زندگی مادی ما مملو از رویا هست. این عكس در كتاب Paris Morlel كه مجموعه عكس‌های او از خیابان‌های پاریس‌اند در سال ۱۹۶۳ در پاریس به چاپ رسید.

● ژوزف كودلكا Josef Koudelka

● دان مك گولین Don McGullin ویتنام

این عكس به‌وضوح درباره‌ی مصائب و وحشت جنگ, سخن می‌گوید و به‌خوبی مرگ را در مقابل زندگی قرار می‌ دهد و رقابتی بین صورت سرباز مرده و دختری كه هنوز زنده است وجود دارد و هر یك از این دو به‌گونه‌ای متفاوت مسئله‌ی خود را بیان می‌كنند. و در این میان سخن دختر به این دلیل ساده كه هنوز زنده است _ گرچه در شكلی سایه‌دار در این عكس دیده می‌شود _ برتری دارد و بیان‌كننده‌ی بخشی از هدفی است كه سرباز برای آن می‌جنگیده است. «مك كالین» را یكی از بزرگ‌ترین عكاسان جنگ می‌‌شناسند, گرچه این ارزیابی بسیار بیشتر از آن چیزی است كه در عكس می‌بینیم. چرا كه درك جنگ دربردارنده‌ی درك متضاد آن یعنی زندگی هم هست كه عكاس به‌خوبی آن را در تصاویر كوچك, جلوی سرباز به‌نمایش گذاشته است.

نویسنده : روبرت ای همرزتیل Robert F.Hammerstiel

مترجم : سحر شباهنگ‌پور

منبع:The PhotoGraphy Book . نشرPhaidon