نوش جانمان

دستشان هم درد نكند, از سرمان هم زیاد است نوش جانمان حقمان است باور كنید كه وقتی این همه فیلمهای صد تا یه غاز ساخته می شوند, همه شان هم فروش می كنند, تهیه كننده یا تهیه كنندگان یه چیزی هم به جیب می زنند, چرا چنین فیلمهایی ساخته نشود

● نگاهی به فیلم «اگه می تونی منو بگیر» ساخته شاهد احمدلو

▪ تونی منو بگیر

▪ نویسنده و كارگردان: شاهد احمدلو

▪ بازیگران: حمید لولایی و...

● خلاصه داستان: داستان!؟

۱) دستشان هم درد نكند، از سرمان هم زیاد است ! نوش جانمان!حقمان است!باور كنید كه وقتی این همه فیلمهای صد تا یه غاز ساخته می شوند، همه شان هم فروش می كنند، تهیه كننده یا تهیه كنندگان یه چیزی هم به جیب می زنند، چرا چنین فیلمهایی ساخته نشود؟! مگر سازندگان، مغز مباركشان معیوب است كه خودشان را به زحمت بیندازند و برای فیلم زحمت بكشند...؟!

۲) «اگه می تونی منو بگیر» جزو خواب آورترین و بی داستان ترین و بی مایه ترین فیلمهای تاریخ سینمای ماست. قربان این سینما بروند آنهایی كه از دیدن این فیلمها لذت می برند! اصلاً انگار تمامی هم ندارد. هر دم از این باغ بری می رسد. تازه چشممان به«مهمان» روشن شده بود كه با «اگه می تونی منو بگیر» او هم رو سفید شد. مگر «شارلاتان» رو سفید نشد؟! مگر آنقدر فیلمهای الكی رو سفید نشدند كه «زیر درخت هلو» فیلم خیلی خوبی جلوه كند؟! باور كنید عن قریب فیلمی ساخته خواهد شد كه «اگه می تونی منو بگیر» هم جلوی آن فیلم بسیار خوبی خواهد بود! باور نمی كنید؟ پس كمی صبر كنید!

۳) «ژانر كمدی ناخواسته» دارد ابعاد گسترده ای در سینمای ما به خود می گیرد و دارد خودش را به عنوان ژانراول سینمای ما مطرح می كند. «اگه می تونی منو بگیر» نشان داد ژانر كمدی ناخواسته تنها به فیلمهای غیر كمدی كه خودشان را خیلی جدی می گیرند، محدود نمی شود. مثال بارزش همین «پارك وی» استاد «جیرانی» بود؛ فیلمی كه سازندگانش آنقدر خودشان و فیلمشان را جدی گرفته بودند كه مثلاً در دلهره آورترین صحنه فیلم از خنده روده بر می شدی ! «اگه می تونی منو بگیر» روی دیگر سكه این ژانر است.

فیلم مثلاً كمدی كه آنقدر خواسته كمدی باشد كه از بی مزه بودن غیرقابل تحمل و توی سر و كله هم زدن هنرپیشه گانش خنده تان می گیرد. البته، جنس خنده به «اگه می تونی منو بگیر» با جنس خندیدن به «پارك وی» خیلی فرق می كند، اما هر دو تلخ است، ولی راستش را بخواهید دومی بیشتر حال می دهد!

۴) «اگه می تونی منو بگیر» به طرز وحشتناكی می خواهد در یك فضای فانتزی غیرقابل باور آنقدر سوژه عجیب و غریب و مثلاً كمدی رو كند و آنقدر كوتوله از سر و روی لوكیشن بالا بروند و آنقدر آن سه زن آن مرد، توی سر و كول هم بزنند كه مخاطب بخندد. اما حاصل كار آنقدر بی مزه و كسل كننده شده كه از این همه دست و پا زدن بی مورد كه حسابی نتیجه عكس داده، خنده تان می گیرد!

۵) دروغ چرا؟ هنوز هم داغ آن چهار هزار تومانی كه بابت دیدن فیلم «مهمان» دادم بر دلم مانده ! كارگردانش هم بی خیال نامه ام شد و چهار هزار تومانم را پس نداد. من كه راضی نیستم! اما این بار از این كلاه ها سرم نرفت. سی دی «اگه می تونی منو بگیر» ۵۰۰ تومان ریخته همه جا. من هم از یكی كه سی دی را خریده بود، فیلم را امانت گرفتم و دیدم. دیگر داغ پولی بر دلم نمانده، اما حیف وقت! اگر به دیدن چنین فیلمی در سینما رفته بودم و بابتش خدای ناكرده ۱۵۰۰ تومان می دادم، هیچ وقت خودم را نمی بخشیدم.

۶) توقع نداشتید كه راجع به همچنین فیلمی (فیلم؟!) نقد بخوانید؟ داشتید؟!

امیر حسین نوریان