هنر برای کنترل و کاهش اعتیاد

چند سال پیش خبرنگار هفته‌نامه ایتالیایی اسپرسو در بازدیدی که از زندان زنان کرمانشاه به عمل آورده گزارش خود را با شرح‌حال دختری ۱۶ ساله آغاز می‌کند که یکی از ۱۳۰ زندانی بند …

چند سال پیش خبرنگار هفته‌نامه ایتالیایی اسپرسو در بازدیدی که از زندان زنان کرمانشاه به عمل آورده گزارش خود را با شرح‌حال دختری ۱۶ ساله آغاز می‌کند که یکی از ۱۳۰ زندانی بند زنان در کرمانشاه است. این دختر ۱۶ ساله ادعا میکند همسرش برای آوردن زن دوم به خانه در میان اثاثیه او مواد مخدر جای داده است. به گزارش خانم <رناتاتیزو> بیش از ۸۰ درصد از زنان زندانی در ارتباط با مصرف یا فروش مواد مخدر دستگیر شده‌اند. در بسیاری موارد آنها همدستان ساکت و اجباری پدر، شوهر یا برادران خود بوده‌اند. (نقل از سایت اینترنتی زنان ایران) ‌ اگرچه دیر زمانی است که اعتیاد و سوءمصرف مواد به‌عنوان یکی از مشکلا‌ت اجتماعی جامعه ایران مطرح شده و مورد بحث صاحبنظران قرار گرفته است، اما در تمامی این ادوار غالبا اعتیاد به‌عنوان مشکلی مردانه بررسی شده زیرا تعداد و نسبت زنان معتاد بسیار محدود و غیرقابل توجه بوده است. ‌ با عنایت به موارد فوق تلا‌ش‌های کنونی برای ارائه خدمات سلا‌مت روان و همچنین پیشگیری، درمان و کاهش زیان به زنان معتاد بسیار کمتر از نیاز واقعی آنان است. بخشی از این نابرابری در ارائه خدمات به زنان و مردان حاصل انگ‌های بیشتری است که به سمت زنان معتاد در مقایسه با مردان معتاد نشانه رفته است. ‌ ورود هنر به عرصه فعالیت‌های پیشگیری، کنترل و کاهش اعتیاد اگرچه سابقه کمابیش دیرینه‌ای دارد اما کمتر با موفقیت قرین بوده است.

در سال‌های اخیر هنرمندان نیز تلا‌ش کرده‌اند حرف‌های تازه‌ای در این زمینه بزنند و شخصیت‌سازی‌های مسخره و خالی از حقیقت همچون <آقا تقی> را دور بیندازند و نگاه انسان‌گرایانه‌تر، واقعی‌تر و علمی‌تری به پدیده اعتیاد داشته باشند. فیلم <خون بازی> سرکار خانم بنی‌اعتماد را باید در ردیف این دستاورد‌های جدید و نو قرار داد. در کنار این تحول تلا‌ش‌های هنرمندانی همچون دوست ارجمند و هنرمند عکاس آقای حجت سپهوند که با توانایی توانسته‌اند بخشی از زندگی واقعی زنان معتاد را به تصویر کشیده و صدای خاموش رنج‌ها و دردهای آنان را به گوش جامعه ایرانی برسانند و همچنین انجمن‌های غیردولتی - ازجمله خانه خورشید -که در گوشه و کنار کشور در صف مبارزه انسانی با اعتیاد هستند، جای سپاسگزاری بسیار دارند.

سعید مدنی