تاملی در خصوص کنکور

بدون شک همه خانواده ها تا کنون به صورت غیر مستقیم یا مستقیم با کنکور درگیر بوده و فعلا نیز تا اصلاح قوانین مربوط به آن خواهند بود!این مسئله ای است که طی سالیان اخیر جاری بوده است. …

بدون شک همه خانواده ها تا کنون به صورت غیر مستقیم یا مستقیم با کنکور درگیر بوده و فعلا نیز تا اصلاح قوانین مربوط به آن خواهند بود!این مسئله ای است که طی سالیان اخیر جاری بوده است. دغدغه های داوطلبین نیز در اکثر کنکورهای برگزار شده یکسان بوده است .

متاسفانه بسیاری از دانش آموزان تحت تاثیر القائات و نهیبها و استرس خانواده های خود و رقابت های بیجای درون فامیلی یکسال از عمر خود را در استرسی مزمن سپری می کنند.این استرس با اتمام کنکور نیز از بین نمی رود . تا زما ن اعلام نهایی نتیجه کنکور به قوت خود باقی است.چه بسا پس از اعلام نتایج کنکور نیز به دلیل عدم قبولی در این آزمون یا عدم کسب نتیجه مطلوب این استرس ادامه پیدا کند.به راستی ریشه مشکل در کجاست؟

متاسفانه هر سال با اتمام برگزاری کنکور،پرونده آن به طور کامل بسته می شود.اگرچه پخش برنامه هایی مانند آموزش تست زنی و آموزش درسهای مختلف در رسانه ملی بسیار لازم و قابل تحسین است و خصوصا قشر کم درآمدی که هزینه ثبت نام در کلاسهای کنکور را ندارند از آن بهره مند می شوند،اما باید تاکید کرد که در کنار این مباحث،لازم است فرصتی فوق العاده در راستای تاثیرگذاری بر ذهنیت خانواده های ایرانی در خصوص کنکور ایجاد شود. در این میان باید مشاورین مختلف در شبکه های مختلف تلویزیونی حضور پیدا کرده و به طور کامل و صریح با خانواده ها و دانش آموزان به گفتگو بنشینند.

خانواده هایی که تصور می کنند می توانند با اعمال فشار و استرس بر فرزندان خود آنها را نسبت به کسب نتیجه دلخواه در کنکور رهنمون سازند، سخت در اشتباه هستند زیرا حتی در صورت قبولی در کنکور با بهترین رتبه ممکن،عواقب روحی و روانی این مسئله مدتها در دانش آموز باقی خواهد ماند و حتی ممکن است در جایی غیر منتظره خود را بروز دهد.تربیت روانی خانواده ها و دانش آموزان در خصوص کنکور مسئله ای است که باید از همین روزها به فکر آن بود .البته برخی اقدامات رسانه ملی نظیر استفاده از مدرسان کنکور در تلویزیون و تولید برنامه هایی با مضمون آموزش تست زنی و ...قابل تحسین است اما به نظر می رسد هنوز بر روی مهم ترین بخش کنکور،یعنی استرسهای تحمیل شده بر روی دانش آموزان اقدامات کافی صورت نگرفته است.

دانش آموزان بتوانند خود هشیار و آگاه بوده و وزن واقعی کنکور را در ذهن خود محاسبه کنند.در این خصوص دانش آموز باید روش مقابله با استرسهای کنکور را بیاموزد و با آنها به طور جدی مقابله کند. مدارس و مراکز پیش دانشگاهی نیز آمادگی های روحی لازم را در دانش آموزان ایجاد کنند تا بتوانند بر استرسهای کنکور فائق آیند.در این میان اصلاح ساختار کنکور به صورتی معقول نیز نقشی مهم ایفا خواهد کرد.همچنین خانواده ها ضمن ارتباط با مشاورین و همچنین ایجاد ارتباطات صمیمانه با فرزندان خود مانع از ایجاد استرس در محیط خانه شوند.در این صورت نه تنها دانش آموز اسیر استرس و هیجانات نامطلوب نمی شود،بلکه احتمال قبولی وی در کنکور نیز افزایش می یابد.فراموش نکنیم که کنکور هنوز برای بسیاری از خانواده ها نقش یک غول را دارد .

این مقوله برای بسیاری از خانواده های دیگر نیز حکم یک رقابت فامیلی را دارد که نتیجه آن می تواند بر روی آینده روابط افراد تاثیرگذار باشد!بدون شک همه این مقولات سبب می شود تا کنکور از یک فرایند رقابتی خارج و به یک رقابت غیر سازنده و آزاردهنده تبدیل شود .در این میان داوطلب بدترین ضربات روحی را در صورت عدم موفقیت در کنکور خواهد خورد و شاید تا مدتها نتواند با این شکست (که باید نسبت به آن به عنوان یک شکست معمولی نگریست)کنار بیاید. زمانی که دانش آموز به صورتی مستقل با پدیده کنکور مواجه است،تنها دغدغه او قبولی در رشته ای مناسب است اما زمانی که کنکور به یک رقابت فامیلی و استرس زا تبدیل شده یا پای دیگران و حجم نظرات گوناگون بر روی سر داوطلب سرازیر می شود اوضاع کاملادگرگون می شود.بسیاری از خانواده ها تصور می کنند، حساسیت بیش از حد آنها بر روی کنکور منجر به درس خواندن بیشتر و جدی تر دانش آموز می شود و از اضطرابی که این رفتار و اصرار آنها در فرزندانشان تولید می کند، خبری ندارند!بر اساس تحقیقی که در میان افراد ناموفق در کنکور انجام شده است مشخص شد ۶۵ درصد از دلایل عدم موفقیت این افراد در راهیابی به دانشگاه اضطراب است.

این تحقیق از سوی گروه پژوهش در آسیبهای رفتاری به مدت ۱۰ سال در میان بیش از ۵ هزار نفر از داوطلبان رد شده در آزمون کنکور انجام شده است که بیش از ۳ هزار و۲۰۰ نفر از این افراد عامل اصلی عدم موفقیت خود را اضطراب در شب و روز امتحان عنوان کردند. این تحقیقات و تحقیقات مشابهی که در خصوص کنکور صورت می گیرد، نشان دهنده واقعیتی است که درجامعه ما به عناوین مختلف نادیده انگاشته می شود.بسیاری از دانش آموزانی که اتفاقا دانش کافی و آمادگی آموزشی جهت حضور موثر و موفقیت آمیز در کنکور را دارند قربانی نگاه عمومی جامعه و خانواده به کنکور می شوند و عملاتعادل خود را سر جلسه از دست می دهند.از بین رفتن تمرکز افراد در پاسخدهی داوطلبان به سئوالات مسئله ای است که بارها رخ داده است.