جمعه, ۲۱ دی, ۱۴۰۳ / 10 January, 2025
جنین در گور
مزارها می‌توانند تراکم جمعیت در یک منطقه و نوع زیست آنها در زمان‌های مختلف را مشخص کنند.
شکی نیست که پس از مرگ، برای جلوگیری از به وجود آمدن بیماری‌های مختلف جسد متوفی باید به نحوی از بین برده شود. به این علت مکان‌هایی برای از بین بردن جسد به وجود می‌آیند که عمدتا گورستان نام می‌گیرند. نحوه تدفین نشان از فرهنگ و عقاید هر ملتی دارد. مثلا در کشور هندوستان بطور عمده اجساد سوخته میشوند، در کشور ژاپن نیز همینطور. در اکثر کشورها، اجساد در داخل زمین دفن میشوند. دو روش دفن کردن و سوزاندن، روش‌های رایج در از بین بردن اجساد هستند. محل‌هایی که اجساد در آنجا دفن میشوند گورستان نام می‌گیرد. این گورستان‌ها معمولا چه در درون شهر و چه بیرون از آن، نشان از وجود زندگی در مقطعی خاص دارند. امروزه گورستان در خارج از شهر و در مجاورت آن ساخته می‌شود مانند بهشت‌زهرا که نزدیک شهر تهران برای ساکنان آن ساخته شده است. البته مزارهایی نیز به صورت پراکنده در کنار امامزاده‌ها، مثل امامزاده طاهر یا گورستان‌های کوچکتر مانند گورستان ظهیرالدوله یا ابن‌بابویه نیز در داخل شهر دیده میشوند که شاید روزگاری در حومه آن قرار داشته‌اند اما به مرور در اثر بزرگ شدن تدریجی، در محوطه داخلی شهر قرار گرفته‌اند.
اما وضعیت گورستان در قرون گذشته، همچنین نوع تدفین و نحوه قرار گرفتن جسد در گور بیانگر فرهنگ مردمی است که در موقعیت مکانی و زمانی خاصی قرار داشته و زندگی می‌کرده‌اند.
در ایران و شاید در خیلی از جاهای دیگر به وسیله تحقیق بر روی گور و گورستان‌های باستانی یافت شده، نوع زندگی، فرهنگ و آداب و رسوم ملل قابلیت بررسی و پژوهش می‌یابند.
در کشور ما با توجه به سابقه قدمتی آن، گورستان‌های باستانی زیادی وجود دارند که به مرور بر اثر یک حادثه و اتفاق یا بر پایه مستندات قبلی کشف و مورد بررسی قرار می‌گیرند.
به وسیله همین پژوهش‌ها ما با نوع زندگی مردمی که پیش از ما در این سرزمین می‌زیسته‌اند می‌توانیم آشنا شویم.
یکی از بزرگترین گورستان‌های پیش از تاریخ کشور، بنا به گفته گروه فرهنگی علمی باستان‌شناسی سازمان میراث فرهنگ کشورمان، گورستان «آق اولر» در منطقه تالش استان گیلان است. نوع و بزرگی مقبره‌ها که به صورت مگالتیکی سنگی‌کلان است بیانگر نفوذ و حضور تمدن سکایی در این منطقه است که با کمک بررسی‌های به عمل آمده به زمانی بسیار قبل‌تر از آغاز عصر آهن تا دوره ساسانی باز می‌گردند.
جای تعجب ندارد اگر تعداد این گورستان‌ها در شمال کشور بخصوص گیلان زیادتر باشد، چرا که نزدیکی به دریاچه خزر و آب و هوایی معتدل و مرطوب همواره برای سکنی گزیدن یکی از اولین موارد انتخابی بوده‌اند.
یکی دیگر از گورستان‌های باستانی گیلان در روستای خاص کول قرار دارد که علاوه بر گورهای پس از هخامنشی کشف شده، تعداد ۹ گور نیز یافت شده‌اند که طی بررسی‌ها با توجه به هدایای داخل قبور و البته نوع تدفین، این گمان وجود دارد که این گورها نیز مربوط به دوره هخامنشی بوده باشد.
تعداد شش عدد از آنها مربوط به کودکان زیر ۱۵ سال است و به صورت چمباتمه یا طاق‌باز دفن شده‌اند.
در روستای «چره» نیز که از روستاهای شمالی کشور است گورستانی کشف شده است که سن تخمینی اجساد بین ۲۰ تا ۳۰ سال گمان می‌رود و ابزار تدفین شده با آنها، شامل آلات جنگی مانند سرنیزه و خنجر است که برخلاف ظروف سفالی دفن شده در روستای خاص کول هستند.
گورستانی نیز با قدمت تخمینی سه هزار ساله و با مساحتی تقریبا به اندازه بهشت‌زهرای تهران در بخش غربی استان گیلان در تالش کشف شده است که یافتن دست نوشته‌یی به زبان اوراتویی بر اهمیت آن می‌افزاید. گرچه بنا به محیط مرطوب گیلان و با توجه به این مساله که خانه‌ها احتمالا از چوب بوده‌اند، جست‌وجو برای تشخیا نوع معماری آن زمان در این مکان کمی مشکل به نظر می‌آید ولی اخیرا پیدا شدن تنور و دیواره‌های خشتی این مساله را مورد تردید قرار داده است.
تا مدت‌های مدیدی حوزه سفید رود و سد منجیل به علت وجود سرو هزار ساله‌اش شناخته می‌شده اما امروزه بررسی‌های باستان شناختی و وجود گورستان‌های باستانی و سردابه‌های تاریخی و تپه‌های باستانی کشف شده، قدمتی بیش از هزار سال را برای این مکان پیشنهاد می‌دهند که نشان از حضور دیرباز جمعیت انسانی در نواحی شمالی کشور می‌دهد.
یکی دیگر از مکان‌هایی که امروزه از نظر باستان‌شناسی حرف اول را می‌زند، شهر سوخته با گورستانی دارای سی تا چهل هزار گور است که در ۵۶ کیلومتری شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان و در حاشیه جاده زابل به زاهدان قرار داشته و قدمتی در حدود ۵۰۰۰ سال برای آن تخمین‌زده می‌شود.
این شهر در آتش‌سوزی در دوره زمانی بین سال‌های ۲۷۵۰ تا ۳۲۰۰ قبل از میلاد از بین رفته و نام خود را نیز امروزه از این آتش‌سوزی دارد. در کاوش‌های صورت گرفته در گورستان این شهر، مشخص شده که مردمان آن زمان مردگان خود را به صورت چمباتمه در گور نهاده و در کنار وی اشیایی نیز قرار می‌داده‌اند که بیانگر اعتقاد این مردم به زندگی پس از مرگ بوده است.
با توجه به وجود جمجمه‌های بزرگ ناشی از وجود بیماری هیدروسفالیک به نظر می‌رسد که مردم این شهر بسیار پایبند ازدواج‌های فامیلی بوده‌اند و همچنین وجود اسکلت‌هایی با مهره‌های دارای چسبندگی، نظریه کار سنگین در این شهر را مطرح می‌کند که به یک میزان در زن و مرد دیده شده‌اند. یکی از گورهای کشف شده متعلق به فردی است که نحوه تدفین آن به صورت سروته و علت مرگ نیز فرورفتن شیئی نوک‌تیز به سر بوده است که شاید نوعی از روش‌های اعدام در آن زمان بوده و عمل تدفین سرو ته نیز به نوعی بیانگر اعتراض مردمی به فرد خاطی و در واقع رفتن به دنیای دیگر با وضعیتی نامطلوب است.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست