سیاست های اشتباه ایالات متحده

ترور خانم بی نظیر بوتو مهمترین و در عین حال دردناکترین حادثه روزهای پایانی سال میلادی گذشته بود

ترور خانم بی نظیر بوتو مهمترین و در عین حال دردناکترین حادثه روزهای پایانی سال میلادی گذشته بود.

خانم بوتو رهبر سابق حزب مردم پاکستان در حالی کشته شد که پاکستان در آستانه انتخابات پارلمانی بود و پرویز مشرف رئیس جمهور نظامی پیشه این کشور پذیرفته بود که حزب مردم خانم بوتو و حزب مسلم لیگ آقای نواز شریف که هر دو حزب اپوزیسیون محسوب می شوند اجازه حضور آزادانه در این انتخابات را داشته باشند.

کارشناسان پاکستان بر این باور بودند که در صورت برپایی یک رقابت سالم و آزاد، احتمال پیروزی ائتلافی از دو حزب مخالف حاکمیت در انتخابات آتی زیاد بود اما حادثه دردناک ترور خانم بی نظیر بوتو معادلات را بهم ریخت.

رسانه های غربی بویژه فرانسوی ها این روزها بیش از سایر موضوعات به بحران پاکستان می پردازند و در تحلیل هایشان بیش و پیش از آنکه نگران دموکراسی و حقوق بشر در پاکستان باشند نگران بمب های اتمی هستند که در اختیار ارتش بنیادگرای پاکستان است. ارتشی که متهم اول در ترور خانم بوتو است زیرا القاعده ظاهرا از پذیرفتن این عملیات امتناع نموده و ارتش پاکستان را متهم نموده است هر چند سازمان اطلاعات ارتش پاکستان مادر طالبان هم پیمان القاعده محسوب می شود اما باید توجه داشت که با این موضع گیری اخیر القاعده باید به یک شکاف درمیان آندو فکر کرد آن هم تا حدی که یکی دیگری را متهم می نماید.

اما از اینها گذشته مهمترین پیام مرگ خانم بوتو برای غربی ها می تواند این باشد که به اشتباه استراتژیک خودشان پی ببرند. آمریکایی ها و شرکای اروپایی شان ایران را به عنوان خطری برای صلح و امنیت جهانی قلمداد کردند حال آنکه به گزارش سیا ایران فعالیت های ساخت تسلیحات اتمی را سالها است که کنار گذاشته اما همچنان متهم اول منطقه است حال آن که پاکستان لانه زنبور تروریست های انتحاری با دارا بودن سلاح اتمی صرفا به دلیل آنکه مشرف می داند چگونه در ظاهر خودش را با غربی ها برای مبارزه با تروریسم همراه نشان بدهد از زیر بار این اتهام فرار نموده است.

در گزارشی می خواندم که در پاکستان تعداد مدارس بنیادگرا یا بهتر بگویم آموزشگاه تربیت تروریست های انتحاری در این سالهای اخیر سه و چهار برابر شده است و این مدارس با پول سعودی ها که باز هم پیمان آمریکایی ها هستند به تولید تندروهای سلفی و وهابی می پردازند حال آن که مشرف نه تنها اقدامی برای مهار این جریانات نمی نماید بلکه گزارشات موثق حکایت از همراهی او و دولتش با ایشان نیز دارد. در واقع مشرف بی نهایت انسان با هوش و زیرکی است و نقش خود را خوب بازی می کند.

در گزارش دیگری می خواندم که به عنوان نمونه ماجرای مسجد لعل یک نمایش طراحی شده بیش نبود تا مشرف به دنیای غرب نشان بدهد که در حال مبارزه با تروریست ها می باشد که بتواند بیش از پیش آنها را سرکیسه کند.

اما ایران که نه رئیس جمهور آن با کودتا به روی کار آمده و نه مرکز پرورش تروریسم در منطقه است و بحمدالله در هیچ یک از عملیات های انتحاری بعد از یازده سپتامبر نامی از هیچ ایرانی برده نشده است و به علاوه فاقد سلاح اتمی نیز می باشد همواره مورد اتهام آمریکایی ها و شرکای اروپایی آنها بوده است.

بد شانسی مردم ایران این است که گرفتار «برخی مدیران اجرایی» بی تدبیر و ناآشنا با مسائل بین المللی و بی نهایت شعارزده شده اند که بیش از آنکه به منافع ملی کشورش بیندیشند به فکر آنند که در رسانه های دنیا نامشان برده شود حال خوب و بد آن برایشان خیلی فرقی نمی کند.

نویسنده : سیدسراج الدین میردامادی

منبع : وبلاگ نویسنده