عشق ما را بیشتر می کند

عشق به ما جسارت می دهد تا مکانهایی را در ذهن و قلب خود پیدا کنیم که هرگز کشف نکرده بودیم؛ که آنها را هرگز جز برای عشق نگشوده ایم. در اصل عشق ما را به خودمان آشکار می کند.
درعشق نوعی …

عشق به ما جسارت می دهد تا مکانهایی را در ذهن و قلب خود پیدا کنیم که هرگز کشف نکرده بودیم؛ که آنها را هرگز جز برای عشق نگشوده ایم. در اصل عشق ما را به خودمان آشکار می کند.

درعشق نوعی ایمنی می یابیم که ما را به خطر کردن تشویق می کند؛ اینکه دوباره بکوشیم و برای راههای کهنه چاره های جدیدی پیدا کنیم. هرچه بیشتر یکدیگر را کشف کنیم خودمان را بهتر خواهیم شناخت و در مقام عشاق دید تازه ای پیدا می کنیم. شناخت از دنیایی که برای خودمان تعریف کرده بودیم و ممکن است ما را از محدودیت درآورد. تشویق می شویم که ادراکی جدید به دست آوریم که تنها از راه دید شخص دیگری ممکن می گردد.

عشق حاصلخیزترین خاک را برای رشد کردن به ما می دهد. ما این خاک را با رها کردن خودِ کهنه و ادراکات بی فایده غنی می سازیم و در عوض دید وسیعی پیدا می کنیم و دنیایی از امکانات نامحدود برای کشف خود به دست می آوریم. عشق کور نیست دیدی کامل دارد. عشق برای ما امکانی را به وجود می آورد تا آن گونه ببینم که هرگز پیش از آن ندیده بودیم.

محمد رضا نصرتی

tebb.blogfa.com