رب انار؛ ضد سرطان پروستات

رب انار بیشتر خواص آب این میوه را دارد اما خواص آب انار با خواص خود میوه مشابه نیست؛ زیرا همان‌طور که می‌دانید، انار مقداری آب‌ دارد و مقداری دانه که این دانه‌های چوبی، خودشان …

رب انار بیشتر خواص آب این میوه را دارد اما خواص آب انار با خواص خود میوه مشابه نیست؛ زیرا همان‌طور که می‌دانید، انار مقداری آب‌ دارد و مقداری دانه که این دانه‌های چوبی، خودشان حاوی مواد ارزشمند و از جمله روغن هستند.

وقتی از انار، رب تهیه می‌شود، این دانه‌ها از آن جدا می‌شوند و آب را غلیظ می‌کنند و رب آماده می شود. رب انار بیشتر خواص آب انار را دارد اما از آنجا که مجبوریم برای غلیظ شدن آب را بجوشانیم، برخی از ویتامین‌های آب انار از جمله ویتامین C آن از بین می‌رود اما قسمت عمده مواد موثر در رب انار باقی می‌ماند. رنگدانه‌های موجود در انار از جمله ترکیب‌های ارزشمندی هستند که در رب باقی می‌مانند و باعث قرمزی آن می‌شوند. از جمله خواص مشترک بین رب و انار می‌توان به خاصیت ضدسرطانی قوی به ویژه برای سرطان پروستات، خنثی‌کننده سموم کبدی و محافظ کبد، آنتی‌اکسیدان قوی و تا حدی کاهنده کلسترول و فشارخون اشاره کرد.

انار به ۳ دسته ترش، شیرین و ملس تقسیم می‌شود. این انارها و رب آنها در ۸۰ درصد موارد خواص مشترک و مشابهی دارند ولی در طب سنتی و کتاب ابوعلی‌سینا انار شیرین، بعد از آن انار نیم‌ترش یا ترش و شیرین و در نهایت، انار ترش ارجحیت دارند. انار، انواع گوناگونی دارد که رنگ، طعم و اندازه آنها متفاوت است اما خواص اصلی و کلی آنها تقریبا در همگی مشترک است. جالب است بدانید در ایران حدود ۵۰ نوع انار داریم و آخرین مطالعات نشان داده‌اند که موطن اصلی انار ایران است.

نکته مهمی که در تهیه رب انار باید مورد توجه قرار گیرد آن است که دانه‌ها نباید هنگام تهیه خیلی تحت فشار قرار گیرند زیرا سبب تلخ شدن آب انار می‌شوند. بعد از جدا کردن آب انار در روش سنتی، آن را ساعت‌ها در ظروف مسی می‌گذاشتند و زیر آن، آتش روشن می‌کردند تا غلیظ شود. در روش صنعتی، این زمان کوتاه‌تر شده است. رب انار چون حرارت می‌بیند، اگر آلودگی یا قارچ یا کپکی داشته باشد، کلا از بین می‌رود. آلودگی ممکن است زمانی که رب را در ظروف بسته‌بندی می‌کنیم، وارد آن شود. اگر بعد از تهیه، رب در محیطی استریل قرار بگیرد و ظروف بسته‌بندی و انتقال‌دهنده بدون آلودگی باشند، رب احتیاجی به نگهدارنده ندارد و می‌توان آن را در یک حرارت متعادل نگه داشت. نگهداری رب در یخچال بهتر است ولی اگر از ابتدا رب آلوده نشده باشد و ظرف را تا لب پر کنیم و حتی روی آن را با روغن بپوشانیم تا چیزی حتی هوا نفوذ نکند، می‌توان رب را در حرارت عادی آشپزخانه هم بدون آنکه کپک بزند، نگه داشت.

دکتر محمدحسین صالحی سورمقی

متخصص فارماکوگنوزی، عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه تهران