«بارداری» در سن بالا خطرناک است

ساعت بیولوژیکی خانم ها با رسیدن به آخرین سال های باروری بالاخره به صدا درمی آید و حالا بسیار خانم هایی دیده می شوند که تازه بعد از ۳۵سالگی به یاد بچه دار شدن می افتند

ساعت بیولوژیکی خانم‌ها با رسیدن به آخرین سال‌های باروری بالاخره به صدا درمی‌آید و حالا بسیار خانم‌هایی دیده می‌شوند که تازه بعد از ۳۵سالگی به یاد بچه‌دار شدن می‌افتند.

این مساله فقط در ایران نیست و این یک واقعیت است که متوسط سن حاملگی در جهان بالا رفته است. در دهه گذشته تعداد زنده‌زایی زنان ۴۰ساله و بالاتر در انگلستان تقریبا دوبرابر شده است.

متوسط امید به زندگی در سراسر جهان دوبرابر شده است و این همان فرصتی است که مردم را بیشتر به تحکیم و تامین شغلی خود وامی‌دارد تا پدر و مادر شدن. در زمان‌هایی نه‌چندان گذشته، بچه‌دار شدن بعد از ۳۰سالگی، ترس از نواقص مادرزادی و پیامدهای بهداشتی آن را به همراه داشت اما حالا انگار این‌گونه نیست.

یکی از شایع‌ترین نگرانی‌ها تولد بچه‌ای مبتلا به سندرم ‌داون است؛ یک اختلال کروموزومی که در آن یک کروموزوم اضافه، به نام تریزومی ۲۱، موجب تاخیر رشد ذهنی و جسمی کودک می‌شود. در مورد علت بروز سندرم ‌داون اطلاع زیادی در دست نیست جز اینکه در زمان لقاح و باروری رخ می‌دهد و ارتباطی به نژاد، مذهب، موقعیت اجتماعی- اقتصادی و حتی سن والدین ندارد. در حقیقت، بیش از ۸۰درصد کودکان مبتلا به سندرم ‌داون از مادرانی متولد شده‌اند که کمتر از ۳۵ سال داشته‌اند؛ البته فراموش نشود که امروزه بیشتر کودکان از مادرانی در همین محدوده سنی متولد می‌شوند.

کودکان داونی در یادگیری دچار اختلال هستند اما شدت اختلال بسته به هر کودک متفاوت است. این بچه‌ها خصوصیات جسمی مشترکی نیز دارند که درجات مختلفی دارد. در حال حاضر با یک آزمایش پیش از تولد که ترکیبی از غربالگری خون و سونوگرافی است، می‌توان امکان بروز سندرم ‌داون را بررسی کرد اما قطعی نبوده و تنها نتیجه‌ای محتمل به دست می‌دهد. البته آزمایش‌های دیگری نظیر آمینوسنتز و (CVS) نیز انجام می‌شود که با وارد کردن یک سوزن ظریف به داخل رحم و استخراج و نمونه‌برداری از سلول‌ها جهت آزمایش صورت می‌گیرد. متاسفانه انجام این آزمایش‌ها خطر جزیی عفونت یا سقط جنین را به همراه دارد.

دو ناهنجاری کروموزومی دیگری نیز که ممکن است رخ دهند، سندرم ادوارد و سندرم پاتائو است که میزان شیوع پایینی دارند و در صورت ابتلا به این اختلالات، نوزاد بیش از چند ماه عمر نمی‌کند، البته اگر اصلا زنده به دنیا بیاید. اسپینا بیفیدا حالتی است که ستون مهره‌های کودک به طور کامل بسته نمی‌شود و طناب نخاعی همچنان بی‌حفاظ باقی می‌ماند . این حالت نوعی ناهنجاری کروموزومی است که البته تنها علت آن بارداری در سنین بالا نیست. هیچ کدام از ناهنجاری‌های مذکور به طور خاص مربوط به سن مادر نیست!

در زمان‌های قدیم، خانم‌های بالای ۳۵ سالی که زایمان می‌کردند، نه برای اولین بار بلکه معمولا سال‌ها پیش مادر شده بودند. زایمان‌های متعدد موجب فرسودگی بدن می‌شود و همین مساله است که در مادرهای سن‌بالا خطرناک است. بالا رفتن سن به طور کل سلامتی شخص را تهدید می‌کند و پژوهش‌ها نیز حاکی از بروز اختلالات بارداری مانند دیابت بارداری، قرارگیری پایین جفت و زایمان زودهنگام است.

امروزه عموما تازه مادران سن‌بالا از تغذیه بهتر، تحصیلات بالاتر و فضای خانوادگی دلپذیرتر و حمایت اجتماعی مناسب‌تری برخوردارند. در حقیقت به لطف رژیم غذایی بهتر و شیوه زندگی سالم‌تر، این تازه‌مادرها از نظر بدنی شرایط مطلوبی برای بارداری و زایمان دارند. به جرات می‌توان گفت فاکتور سن، اعتماد به نفس و آرامش بیشتری در ایفای نقش مادری به ارمغان می‌آورد و این همان چیزی است که کودک به آن نیاز دارد.

در نهایت باید گفت آرای مخالف و موافق درباره بچه‌دار شدن بعد از ۳۵سالگی زیاد است، اما اگر حس می‌کنید از قوای جسمی کافی، شرایط ایده‌آل مالی و شغلی برخوردار هستید، دلایل مخالفت چندانی با سفر به سوی مادر شدن شما وجود ندارد.

آنچه زنان باردار به آن نیاز دارند

سه‌ماهه اول بارداری (ماه‌های ۳-۱)

کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی‌گرم)

منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم)

امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی‌گرم)

ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین‌المللی IU)

فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)

سه‌ماهه دوم بارداری (ماه‌های ۶-۴)

کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی‌گرم)

منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم)

امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی‌گرم)

ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین‌المللی IU)

فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)

آهن (پس از شام ۲۰ میلی‌گرم)

سه‌ماهه سوم بارداری (ماه‌های ۹-۷)

کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی‌گرم)

منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم)

امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی‌گرم)

ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین‌المللی IU)

فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)

آهن (پس از شام ۲۰ میلی‌گرم)

منبع: پرنتینگ

ترجمه: علی‌رضا سردشتی