نوازش روح با ترنم معنویت

بررسی کارنامه اعمال در ماه پرفضیلت رجب

رجب نام نهری در بهشت است که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است. این نهر گویی از قلب بهشت به قلب مؤمنین کشیده شده و جان عاشقان را سیراب می کند. زمانی که در محشر منادی ندا می دهد: «أین رجبیون؟» سفیدبختان محضر نور و آزادگی با سربلندی گردهم آمده و از اعمال نیکویشان فضا عطرافشان می شود.

آری، اینچنین است که عشق به حقیقت و ذات اقدس الهی هرگز نمی میرد و نمی میراند، نهری می شود از معرفت و نورانیت که زمین را به آسمان متصل کرده و روسفیدی بنده در برابر پروردگار را به ارمغان می آورد.

آزادگانی هستند که در ایام این ماه عزیز، ماه خدا زنجیرهای دنیایی را از دل باز کرده و بر شانه هایشان دو بال رویانده اند! شاید حکایت ما که نه سفیدیم و نه سیاه، حیات اعجاب انگیز ققنوس باشد. هزار بار در آتش دنیا می سوزیم تا نهایتاً سبوی پیمان نشکنیم و از عشق الله سربرآوریم. این رنج سازنده و نهایتاً وارستگی مبارکمان باشد.

برای هر چیزی در این دنیا آفتی وجود دارد و آفت انسان خصوصاً در زمان حاضر (غفلت) است. فرسودگی اخلاقی و غفلت بزرگترین آفت زمانه ماست. انسان عمل گرا شده و چنین حالتی سبب می شود انسان از درون تهی شود و به چیزی جز آرزوهای بیشتر نیندیشد تا آن جا که حتی فرصتی برای مقصد و نتیجه پیدا نمی کند.

به قول حجت الاسلام علیرضا یحیایی پژوهشگر مسائل فرهنگی و دینی مشکل این جاست که انسان میان خیال و حقیقت گم شده است! برخی می پندارند که زنده اند، برای آنها تنها نشانه حیات، بخار نفس هایشان است. کسی از کسی نمی پرسد، فلانی از خانه دلت چه خبر؟ گرم است؟ یا چراغش هنوز نوری دارد؟

● طلوع امید در شب پرتلاطم روزگار

همانا خدا فرشته ای در آسمان مأمور نمود تا هرگاه هلال ماه رجب رؤیت شد از سرشب تا به صبح ندا می دهد که خوشا به حال ذاکرین و خوشا به حال فرمانبرداران و اطاعت کنندگان.

خدای کریم می فرماید: من همنشین با کسی هستم که همنشینی مرا بپذیرد و مطیع کسی که مرا اطاعت کند و می بخشم کسی را که از من طلب مغفرت کند. ماه رجب ماه من و عبادت کننده بنده من و رحمت واقعی، رحمت من است. هر کس در این ماه مرا بخواند دعوت او را اجابت می کنم و هر کس از من چیزی بخواهد به او عطا خواهم کرد و هر کس از من هدایت بخواهد او را هادی خواهم بود.

حجت الاسلام علیرضا یحیایی کارشناس فرهنگی و پژوهشگر می گوید: «کسی که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته نومید و محروم گشته است. این چه حالی است که انسان هر از چندی همه چیز را فراموش می کند؟ غفلت! با غفلت فراموش می کند آمدنش را، رفتنش را، خدایش را و خودش را!

حضرت علی(ع) می فرماید: اهل دنیا مثل قطار شتران یک کاروان بهم پیوسته با یک ساربان برده می شوند، مسیر طی می شود، اما آنها در خوابند!

ماه های رجب، شعبان و رمضان فرصت های ویژه ای است تا انسان غرق شده در پیچ و خم زندگی مادی، خود را برای میهمانی خدا و غرق شدن در دریای بیکران انس و مهر خداوند که یکسره مغفرت و رحمت است، آماده و متصل کند.»

یحیایی هشدار می دهد: «اگر نجنبیم، بازنده ایم!» وی ادامه می دهد: «رجب و شعبان همچون قافله ای است که در شهرها و دیارها عده ای را با خود همسفر می کند تا با پیوند دل ها و اخلاص نیت ها روح انسان را در انوار رحمت الهی و در نهر رمضان شستشو دهد. انسان همچون قایقی بادبانی در میان امواج و گرداب های اقیانوسی بیکران احاطه شده است، ولی رحمت الهی در طول مسیر زندگی وجود دارد، پس باید خودمان را در مسیر رحمت و نجات قرار دهیم.

چه خوش است حال آن دلی که بیشتر ظرفیت داشته باشد، چون بیشتر بهره مند خواهدشد.»

● فرصت پیوستن به وارستگان

خداوند متعال نمی خواهد هیچ بنده ای در آتش جهنم بسوزد، لذا ماه ها و روزهای خاصی قرار داده که فلسفه همه این ها آمرزش بندگان است. در روایت داریم اگر توبه کنیم، نه تنها بخشیده می شویم، بلکه به تعداد گناهان ثواب نوشته می شود. هرگاه فرشته ای بخواهد برای بنده ای گناه ثبت کند، خدا می فرماید: «صبر کن، شاید توبه کند!»

و یا همین که نیت کار خیری را داشته باشیم، ثواب کار خیر برایمان نوشته می شود. پس خداوند متعال محور را این قرار داده که گناهان را رها کنیم و در دامن رحمت الهی به خیر بپیوندیم.

حجت الاسلام علیرضا روحی نمایندگی ولی فقیه در ناحیه دانش آموزی و فرهنگیان سپاه محمد رسول الله تهران بزرگ توضیح می دهد: «شیخ صدوق نقل می کند که روزی یکی از یاران خدمت امام صادق(ع) رسید. امام بزرگوار سؤال فرمود: آیا موفق شدی در این ماه رجب، روزه بگیری؟ وی پاسخ داد: خیر. امام(ع) فرمودند: هیچ می دانی چه قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را جز خدا نمی داند!

صحابه سؤال کرد: اگر ایام آخر ماه را روزه بگیرم جبران می شود؟

امام(ع) پاسخ دادند: هر کس سه روز آخر ماه را روزه بگیرد از چهار سختی رهایی پیدا می کند: نجات از سختی مرگ، نجات از عذاب قبر، نجات از لغزش صراط، نجات از شداید قیامت و رهایی از دوزخ.»

مجید داودی معلم قرآن که خود سی سال است جلسات قرآنی را اداره می کند می گوید: «تبلیغات در باب برکات ماه رجب و به ویژه برپایی اعتکاف در سال های اخیر بسیار خوب بوده است. بعضاً در اداره می بینم همکاری را که به قول معروف ظاهرش اصلاً به این برنامه ها نمی آید، اما اصرار و التماس دارد که برای دخترش و شرکت در اعتکاف جای خالی پیدا کنم. این ها همه خوب است، ولی باید کم کم سعی کنیم به حرکت ها عمق بیشتری ببخشیم.»

وی در ادامه می گوید: «خواندن قرآن به همراه توجه به مفاهیم و حتی تفاسیر آن را فراموش نکنید. در جلسات مرسوم این ماه های پربرکت اکثراً مداحی رونق دارد و بیشتر احساسات برانگیخته می شود، درحالی که بانیان هر مسجد می توانند شرایط را طوری تدارک ببینند که مردم از سخنرانی افراد خبره و صاحب نظر برخوردار شوند.» وی در تکمیل صحبت هایش می گوید: «این که عادت به رفتن کنیم و در جلسات حضور داشته باشیم خیلی خوب است، ولی بعد از راهی شدن نیاز به عمیق اندیشیدن و بهره بردن جامع داریم.»

● با عمل نیک خود مشوق دیگران باشیم

رجبیون کسانی هستند که قسمتی از ماه رجب و یا حتی یکروز را روزه دار بوده اند. رجب معجونی شفابخش است که خدا آن را قرار داده تا بندگان به کاروان صلاح و رستگاری بپیوندند. حجت الاسلام محمدمهدی مرادی کارشناس ارشد تبلیغ در حوزه توضیح می دهد: «خیلی ها چون کیفیت اعمال ماه رجب و حتی اعتکاف را نمی دانند تصورشان این است که انجام این اعمال کار دشواری است و دوری می گزینند. اگر در این ایام احکام ماه رجب و اعتکاف را روایت کنیم به روشن شدن ذهنیت خیلی از افراد کمک کرده ایم.

بهترین راه تشویق جوانان به این مجالس و محافل پیشرو بودن بزرگان است.

معلم و استاد دانشگاهی که جوانان را به اعتکاف و محافل نیایش دعوت می کند، باید خودش هم در صف جلو قرار بگیرد. دستاوردهای مهم شرکت در مراسم و محافل این ماه تقویت اراده، دوری از گناهان، چشیدن طعم معنویت و رسیدن به آرامشی عظیم است.»

وی در ادامه توضیح می دهد: «اعتکاف بی شباهت به حج نیست. برخی شرایطی را که حجاج باید رعایت کنند، معتکفین نیز ملزم به رعایت آن هستند. مثلاً نباید در آینه نگاه کنند و یا از بحث هایی که اثبات برتری فردی است، باید بپرهیزند.

پاداش اعتکاف بی حد و حساب ذکر شده و معادل پاداش کسی است که در این سه روز، نماز شب خوانده، واجبات و محرمات را رعایت کرده و در راه خدا جهاد کرده است.

این کارشناس و مبلغ مسائل مذهبی رجب را فرصت درد دل با خدا و رفتن دم در خانه خدا می داند و می گوید: وقتی مشکلی برایمان پیش می آید، آن مشکل را به همه می گوییم و برای حلش به هرکسی رو می اندازیم. بعضاً برخی افراد وقتی چندین بار مشکل ما را شنیدند خسته شده و با عصبانیت ما را می رانند، اما خداوند متعال نه تنها خسته نمی شود، بلکه سفارش می کند به جای رو انداختن به بندگان به سوی من بیایید. از فرصت های این ماه عزیز برای راز و نیاز بیشتر استفاده کنیم.»

● تمرین برای رهایی از دنیا

ماه های رجب و شعبان مقدمه درک ماه رمضان هستند. در واقع شروع دوباره برای افرادی است که به نوعی از معنویت دور مانده اند.

حجت الاسلام علیرضا شاه فضل مسئول دفتر نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی کاشان یکی از اعمال این ماه را ذکر گفتن عنوان کرده و می گوید: «می توانید این ذکر معروف را «قلو لااله الاالله ذکره» را دائماً در ذهن تکرار کنیم، بی آن که لبها تکان بخورد. حتی فکر کردن به این قبیل ذکرها راهگشا و سرمنشأ خیر و برکات است. انسان باید در این ایام تصمیمی قاطعانه گرفته و با عزمی جزم خودش را به دریای رحمت متصل کند.»

این کارشناس مسائل فرهنگی و مذهبی اعتکاف را دوری گزیدن از دنیا معنا کرده و توضیح می دهد: «در این سه روز اعتکاف برخی افراد برایشان جدایی از دنیای بیرون خیلی سخت است.

دائماً دوست دارند از در مسجد بیرون آمده و مثلاً تلویزیون تماشا کنند. با دوستانشان گپ و گفت تلفنی داشته باشند و یا در بازار چرخی بزنند. بارها به دوستان نزدیک متذکر شده ام که اگر چنین حالتی دارید، بدانید به دنیا بسیار وابسته شده اید و بترسید که مرگ برایتان سخت باشد! چون مرگ نیز دل کندن از دنیاست. روح اعتکاف جدایی از دنیاست، لذا کسانی که به نیت پالایش روح در چنین مراسمی شرکت می کنند، نسبت به کسانی که نیت های دنیایی و مادی دارند، بیشتر بهره می برند. منظور ما نخواستن حاجت از خداوند متعال نیست، منظور این است که نیت خود را مخلصانه انتخاب کنید تا از زنجیرهای دنیا رها شوید.»

وی ادامه می دهد: «بعضاً مشاهده می شود که جوانان با رفقایشان در اعتکاف شرکت می کنند و در ساعات استراحت و تفریح به بگو بخندهای بلند و یا بحث های غیرضروری مشغول می شوند. هرچه سکوت و تفکر بیشتر باشد، بار معنوی اعتکاف افزون تر خواهد بود. کسانی که کتاب های شعر و ادبیات می خوانند و یا کتاب درسی می برند، اگرچه کارشان باطل کننده اعتکاف نیست، ولی مثل نمازگزاری می مانند که حضور قلب ندارد. بیشتر قرآن بخوانید و در مفاهیم آیات تفکر کنید.

البته خیلی هم نباید سخت گرفت که فرد زده شود و سال بعد شرکت نکند. البته اگر شرایط اعتکاف برای فرد سخت دیده شد، همانطور که اشاره کردم باید شک کرد که بسیار دنیازده شده ایم! تمرین کنیم تا در لحظه مرگ نیز راحتتر دل بکنیم.»

اعتکاف آنچنان که در لغت معنا می شود انزوا نیست، اعتکاف خلوت کردن دل برای حضور نور و بصیرت است. در این تلاطم پراضطراب روزمرگی ها گویی روحمان بین چرخ دنده های انواع و اقسام فشارها له می شود. هر روز صدای خرد شدنش را می شنویم و به روی خودمان نمی آوریم. اما خدای مهربان به فکر بندگانش هست. او می خواهد قدری دلمان را از زنجیرهای روزمرگی رهانده و به صف آزادگان و وارستگان درآییم. این استحقاق تک تک ماست که به چیزهای بزرگ تر و به معنویت بیندیشیم، نه اینکه پرنده ای در قفس دنیا باشیم و به حزن دوری از حقیقت عادت زده شویم!

در شرایط اعتکاف یکی از شروط مهم نیت است. وقتی هدف بزرگی را جست وجو می کنیم، باید نیتی بالا و ورای دنیای مادی برگزینیم. زیبایی این سه روز خلوص را بگذارید فقط برای خدا و تهذیب روح باشد.

یکی از دستاوردهای مهم اعتکاف، اتحاد مؤمنین و همزیستی آنها در این سه روز است که در بهترین مکان دنیا یعنی مسجد اتفاق می افتد. کسانی از این اتحاد بهره برده و لذت می برند که از فکر خویش خارج شده و به کنار دستی شان بیندیشند. ما در این شلوغی روزمرگی ها سخت گرفتار آمده ایم و جز به منیت ها نمی اندیشیم.

اما خدا می خواهد در کنار نهر دوستی و محبت کام تشنه مان را سیراب کرده و زندگی کردن را به گونه دیگری معنا کنیم.

● محافظت از قلعه دل

اعتکاف از زمان حضرت سلیمان(ع) برپا می شده است. پیامبر عظیم الشأن اسلام آن قدر برای اعتکاف ارزش قائل بودند که در جنگ بدر چون نتوانستند معتکف شوند، سال بعد قضایش را به جا آوردند.

مصطفی شیخی که اصرار دارد تنها او را به عنوان یک معتکف در جمع دانشجویان و بنده نیازمند لطف الهی معرفی کنیم، می گوید: «در این ایام به کسی فکر می کنیم که ما را خلق کرده و سعی در شناخت ابعاد وجودی اش داریم، لذا شکر نعمت ها را به جا می آوریم. نکته دیگر بعد از خداشناسی، خودشناسی است. در این سه روز معتکف به اعمال، کردار و گفتارش دقت کرده، سعی می کند برای آینده یک برنامه ریزی منسجمی داشته باشد. از نگاه دیگری این ایام فرصت شیطان شناسی و دوری گزیدن از آن است. همین که سوره« یس» قرائت می شود، گواه این موضوع است. چون در سوره مبارکه «یس»، شیطان دشمن انسان معرفی می شود. وقتی شیطان را شناختیم به این سؤال فکر می کنیم که رابطه ام با خدا چگونه باشد؟ چه کارهایی انجام دهیم که به خدا نزدیک شویم؟»

این معتکف آگاه، از مطالعه قرآن، نماز و عبادت به عنوان احسن اعمال در این ایام یاد کرده و می گوید: «اعتکاف برای این است که مقبول درگاه حق قرار بگیریم. باید از هر چیزی که زمینه ساز غفلت دل می شود، دوری کرده و به وسوسه های شیطانی که بیماری دل است، پشت کنیم. وقتی دل را از غفلت دور کردیم، وقتی خدای خود و سپس خود را شناختیم، تحت دوستی و ولایت مطلق خدا قرار گرفته ایم. دیگر تحت ولایت شیطان و غیر خدا نیستیم. این روند به آرامش روح و فراغت فکر می انجامد.»

از وی سؤال می کنم: «برای رسیدن به چنین آرامشی باید از چه ابزارهایی استفاده کرد؟» وی پاسخ می دهد: «باید به قرآن متوسل شد. وقتی یس می خوانیم یعنی خواهان استغفار و پاک شدن دل از گناهان هستیم. می خواهیم روح متعالی داشته باشیم. یک معتکف باید برای آینده اش برنامه ریزی کند. در این برنامه ریزی باید از رذایل اخلاقی مثل غیبت، تهمت، دروغ و... فاکتور گرفت. تربیت دل به محافظت از یک قلعه تشبیه شده است. نباید شیطان وارد این قلعه بشود. هر وقت سراغ صفات ملکوتی می رویم، دروازه دل بر شیطان بسته می ماند، اما هرگاه به سوی شرک برویم با بدگمانی و گناهان دروازه دل را باز کرده ایم.

در این فرصت برنامه ریزی کنیم که وقتی از مسجد خارج شدیم، چطور رذایل اخلاقی را پاک کرده و رهسپار صفات ملکوتی شویم؟»

وی معتقد است که در اعتکاف جمیع عبادت های خوب گرد آمده، برخی شرایط معتکفین مانند شرایط حجاج است. در اعتکاف به جهاد اکبر مشغولیم. چون روزه ایم، شرایط شبیه ماه رمضان است و چون در مسجد نشسته ایم، حتی نشستن در مسجد عبادت محسوب می شود.

وی در تکمیل صحبت هایش تأکید می کند: «از این فرصت برای بررسی اعمال و افکارمان استفاده کنیم.»

● چشیدن طعم ضیافت الهی در مسجد

اعتکاف پنجره ای است از نور برای اهل معرفت و روزنه امیدی است برای اهل غفلت. آنهایی که جا مانده اند می توانند از این فرصت برای رسیدن استفاده کنند.

حجت الاسلام علیرضا یحیایی پژوهشگر مسائل مذهبی می گوید: «شاید بتوان از مراسم ویژه مثل دعا، اعتکاف، روزه ماه رجب به عنوان منازل قرنطینه یاد کرد. ایام و مراسم و مناسبت های ویژه این ماه مراتب و میزان خلوص انسان را بالا برده و او را برای درک فیض الهی آماده می سازد. اعتکاف و روزه در ایام البیض این ماه از رحمت های الهی و فرصت های طلایی شمرده شده است.»

وی در پاسخ به این سؤال که چرا این ایام ایام البیض نام گرفته است؟ توضیح می دهد: «روز سیزدهم ماه بود. وقتی آدم ناراحت از ضبط و خطایی که مرتکب شده بود، به زمین هبوط کرد، در این میان ناگاه متوجه شد چهره ای سیاه پیدا کرده است و یاد آن چهره سفید و زیبا به نگرانی و ناراحتی او افزود. در مناجات خود اشاره می کند: خداوندا! خواهان سفیدی صورتم هستم. ندا آمد: «روزه بدار و او عمل کرد. روز سیزدهم را که روزه گرفت، مقداری از سیاهی چهره اش برطرف شد. روز چهاردهم و پانزدهم را ادامه داد که باعث سفیدی و روشنایی چهره اش شد. از آن هنگام روزهای سیزدهم تا پانزدهم ماه قمری ایام البیض نام گرفت.»

وی در ادامه می گوید: «در ایام البیض سفارش به اعتکاف شده است. معتکف در این ایام با پناه بردن به خانه خدا و قرآن کریم، توفیق بازگشت به معنویت و دوری از غفلت، آسودگی و بالندگی روحی و امید می یابد. علاوه بر این که آثار اخروی همچون آمرزش گناهان و دوری از عذاب و آتش دوزح را برای خود تضمین می کند. معتکف واقعی طعم شیرین قرب به خدا و آمادگی حضور در ضیافت و میهمانی خدا را به ذائقه دل خویش می چشاند.»

● شرایط معتکفین چیست؟

حجت الاسلام محسن سروش یک کارشناس فرهنگی و مذهبی شرایط اعتکاف را در چند مورد این گونه تبیین می کند: «شرط عقل، نیت (خلوص و قصد قربت)، روزه گرفتن، نشستن در مسجد، زمان شروع اعتکاف از اول طلوع فجر روز اول تا غروب روز سوم است و کمتر از سه روز صحیح نیست.»

لازم به توضیح است که در دو روز اول برای موارد بسیار ضروری نظیر شرکت در مراسم تشییع جنازه مؤمنی، تحصیل علم و یا پرداختن قرض به برادر مؤمن می توان از مسجد خارج شد، اما خروج در روز سوم کلا باطل کننده اعتکاف است.

حجت الاسلام سروش از بوییدن عطر و گیاه خوشبو، خرید و فروش و تجارت، موارد باطل کننده روزه، مجادله و نزاع در مسجد برای بیان فضیلت های شخصی و نیز اعمال زناشویی به عنوان موارد ابطال اعتکاف یاد می کند.

این کارشناس مسائل مذهبی توضیح می دهد: «امام صادق(ع) فرمود: به درستی که معتکف به دنبال خرید و فروش و تجارت نمی رود و جدال و خودنمایی نمی کند. عصبانی نمی شود و در حال اعتکاف، مسجد محل اعتکاف خود را ترک نمی کند.»

وی در تکمیل صحبت هایش می گوید: «در فضیلت اعتکاف همین بس که معادل طواف خانه خدا قرار گرفته و همتای رکوع و سجود به شمار آمده است. خدای متعال در سوره بقره می فرماید: به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم، خانه مرا برای طواف کنندگان، معتکفان، رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنید.

اعتکاف همچون نماز نیست که بتوان در هر جایی آن را به جا آورد. اعتکاف باید در خانه خدا و مسجد باشد. آن هم مسجدی که در آن نمازجمعه یا جماعت اقامه می شود و فعال است. در این جا نیز رمزی برای اتحاد و همبستگی مؤمنین وجود دارد.»

● جزیره ثبات اعتقادی

حجت الاسلام والمسلمین رحیم جعفری کارشناس فرهنگی در تبیین ویژگی ها و خصوصیات اعتکاف می گوید: «یک عبادت مدون و مستقل است که شیرینی بسیار دارد. به خصوص که به صورت شبانه روزی و دور از مشغله ها صورت می گیرد و فراغت مهمی برای انجام اعمال نیکو محسوب می شود. ما چون غرق روزمرگی ها هستیم، اکثر اوقات عبادت می کنیم، ولی ذهنمان درگیر سایر مسائل نیز هست. در این سه روز همه چیز را رها کرده و تنها به تفکر و عبادت مشغول می شویم. از سوی دیگر درمان ناآرامی های روحی و یک تحول بزرگ است. در یک لحظه تصمیم می گیریم که از گناهان گذشته دوری کرده و به سمت نور برویم.»

وی ادامه می دهد؛ «از این عبادت بزرگ (اعتکاف) به جزیره ثبات اعتقادی یاد شده است. در این چند روز هر فکر و عملی که انس با خدا را تقویت می کند، ستوده شده و باید از هر کاری که ما را به بیراهه می برد، دوری کنیم.

تصور کنید در سینما آن یکساعتی که فیلم پخش می شود، شما روی صندلی تان محو تماشا هستید و اکثر اوقات به هیچ چیز دیگر فکر نمی کنید. معتکف نیز باید چنین تمرکزی به روی عبادت ها و مناجات هایش داشته باشد.

حجت الاسلام علیرضا روحی نمایندگی ولی فقیه در ناحیه دانش آموزی و فرهنگیان سپاه محمدرسول الله تهران بزرگ نیز به تمرکز بر راز و نیاز سفارش کرده و می گوید: «یکی از اعمال سفارش شده در این ایام، عمل ام داوود است. داوود برادر رضایی امام صادق(ع) بوده است. در جنگی به اسارت می رود و مادرش بسیار بی تابی می کرده تا خبری از او بگیرد. وقتی جستجویش بی نتیجه می ماند، برای عیادت امام صادق(ع) که ایشان بیمار بوده اند، روانه منزل امام(ع) می شود. امام(ع) از ام داوود می پرسد: چه خبر؟ مادر گریه کرده و می گوید: داوود در عراق زندانی است و هیچ خبری از وضع و حالش ندارم. سپس امام صادق(ع) برای گشایش کار عمل ام داوود را سفارش می کنند. شرح این عمل در مفاتیح الجنان به تفصیل آمده است. وقتی ام داوود در روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رجب به این توصیه عمل می کند، شب شانزدهم پیامبر اکرم(ص) را در خواب می بیند که هم به او خبر آزادی فرزندش و هم خبر رفتن به بهشت را می دهد.

● بیان اختلاف سلیقه ها ممنوع!

حجت الاسلام محمد تیموریان امام جماعت مسجد سیدالشهدای لویزان(۳) در تکمیل همه صحبت ها می گوید: «چنانچه جوان با خلوص نیت در این مراسم شرکت کند. به احتمال زیاد می تواند برای کل عمرش توشه معنوی برگیرد.»

وی در پاسخ به این سؤال که آیا در مسجد به بحث بپردازیم یا خیر؟ می گوید: «هر بحثی که مفید باشد و به مستحکم تر شدن ریشه های معنوی انسان کمک کند، جایز و در غیر این صورت به روح اعتکاف ضربه می زند. ببینید ظرفیت طرف مقابل چه قدر است و بعد یک بحث اخلاقی یا سیاسی را مطرح کنید. بیان اختلاف سلیقه ها و احیانا درگیری ها و دلخوری ها جایز نیست. بیشتر به بیان احکام و مباحث خداشناسی و معرفتی بپردازیم.»

گالیا توانگر